Το παιδί που καίγεται, φωνάζει
Το παιδί που καίγεται, φωνάζει. Όταν αναλάβατε τη διακυβέρνηση της χώρας, με τιμημένη αυτοδυναμία, σταθήκατε και φωτογραφηθήκατε μπροστά στις εικόνες ενός σπουδαίου ανθρώπου, με σπάνιο ήθος και παγκόσμιας αναγνώρισης, του Γιάννη Μπεχράκη. Κοιτάξατε τις εικόνες του με τους πρόσφυγες, που αποτύπωναν τα συγκλονιστικά τους πάθη. Ξέρετε, ήταν συνειδητή επιλογή, του Μπεχράκη να κρατήσει στην ιστορία τη σύγχρονη προσφυγιά, διότι όπως είχε πει «…εγώ και πάρα πολλοί άλλοι άνθρωποι, έχω μέσα μου αίμα προσφυγικό. Η γιαγιά μου ήταν πρόσφυγας από τη Σμύρνη και μου διηγούνταν τι είχε ζήσει η οικογένειά της. Οπότε, καταλαβαίνω πολύ καλά τι περνούν σήμερα οι πρόσφυγες».
Διαβάστε: Τραγωδία στη Μόρια: Νεκρό ένα παιδί από φωτιά μέσα στον καταυλισμό
Μετά, όταν τα φλας των φωτογράφων έσβησαν από τη βόλτα σας στην έκθεση του Μπεχράκη, η πρώτη σας νομοθετική πράξη ήταν να καταργήσετε το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής. Κι εν συνεχεία να δημιουργήσατε μία ζώνη αποκλεισμού τους στα ελληνικά νησιά υποδοχής. Σκοπίμως του αφήσατε να στοιβάζονται εκεί, στις πιο άθλιες συνθήκες που μπορεί να επιβιώσει άνθρωπος, για να βγάλουν χειμώνα στη μέση των χωραφιών και στο έλεος του θεού. Προκειμένου να μην διαταραχθούν οι ισορροπίες με τους δημάρχους του κόμματός σας κι η εσωκομματική σας αρμονία με την ακροδεξιά πτέρυγα, η Μόρια από 5.000 ανθρώπους που είχε τον Ιούλιο -επί Υπουργού Δημήτρη Βίτσα-, έφθασε να έχει 25.000. Παρά το γεγονός ότι η μεγαλύτερη μεταναστευτική ροή επί των ημερών του Μουζάλα έλαβε χώρα και όχι επί των δικών σας. Εν συνεχεία, συμπληρώσατε τη μεταναστευτική σας πολιτική, στέλνοντας στα νησιά δυνάμεις κατοχής ΜΑΤ, να ολοκληρώσουν τη βαρβαρότητα, αυτή τη φορά εναντίων των ακριτών νησιωτών.
Πριν λίγες εβδομάδες, στέλεχος του κόμματός σας διαγράφτηκε από το κόμμα σας -αδίκως θα έλεγα- επειδή χαρακτήρισε πρόσφατους εμπρησμούς προσφυγικών καταυλισμών από φασίστες: «πιο ειδυλλιακό θέαμα κι από ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη». Δεν είναι το πρώτο αντικρουόμενο μήνυμα που στέλνετε στην κοινωνία, από τη μία να διαγράφετε στελέχη κι από την άλλη, βουλευτές να ασκούνται στη ρητορική του μίσους εναντίον των προσφύγων και να πριμοδοτούν τον εθνικισμό ως κομμάτι μιας κακώς εννοούμενης εξωτερικής πολιτικής.
Ο πόνος μιας μάνας που χάνει το παιδί της δεν μετριέται με την εθνικότητα, αλλά με την καρδιά
Ας περάσουμε στο δια ταύτα
Γνωρίζαμε μέχρι σήμερα το πρωί, ότι με την πανεπιδημία, οι πρόσφυγες στην Ελλάδα περισσότερο από άλλοτε, δεν είναι άνθρωποι με σώμα, με λειτουργικά όργανα, με ψυχή, αλλά τα σκουπίδια που σας κάνουν τη ζωή δύσκολη. Αν ήταν αλλιώς για εσάς, θα ήταν αλλιώς και η κατάσταση στα νησιά, τόσο για τους κατοίκους όσο και για τους πρόσφυγες του Μπεχράκη.
Σήμερα γνωρίσαμε κάτι ακόμα, καθώς έβρισκε θάνατο, μέσα στις φλόγες των καταυλισμών, ένα παιδί. Καθώς η τσίκνα της καμένης σάρκας του έφτανε ως τα βάθη της ψυχής ημών, που είμαστε με τα παιδιά όλου του κόσμου κι όχι μόνο με όσα βγήκαν από κοιλιές που «εμείς γκαστρώσαμε». Σήμερα μάθαμε αυτό που υποψιαζόμαστε: ότι μάλλον δεν σας καίγεται καρφί. Αλλά και πάλι, καμία αντίρρηση επ΄ αυτού. Όμως πείτε το, απλά πείτε το. Αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστι αμαρτία. Πείτε το, διότι έχουν αρχίσει και συσσωρεύονται πολλές.
