To Σπήλαιο του Αίματος: Ανατριχιαστικές ανθρωποθυσίες των Μάγια αποκαλύπτονται στη Γουατεμάλα

Αρχαιολόγοι στη Γουατεμάλα ανακάλυψαν ένα σπήλαιο με 100 ανθρώπινα οστά, τα οποία φέρουν ίχνη από τέμνοντα όργανα, με την ανθρωποθυσία να είναι η πιο πιθανή εξήγηση. Οι αρχαιολόγοι υποστηρίζουν ότι, αν ισχύει αυτή η υπόθεση, η τελετή έγινε σε περιόδους ξηρασίας για να εξευμενιστεί ο θεός της βροχής.

Οπως διαβάζουμε στο Livescience, το 1990, μια αρχαιολογική ομάδα εντόπισε περίπου 12 σπήλαια στο Πετέν της Γουατεμάλα, τα οποία ήταν σε χρήση από το 400 π.Χ. έως το 250 μ.Χ. Μία από αυτές τις σπηλιές, η Κουέβα ντε Σάνγκρε ή «σπηλιά του αίματος», είχε πολλά ανθρώπινα οστά διασκορπισμένα στο πάτωμα, δείγμα των ανθρωποθυσιών που λάμβαναν χώρα. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το να υπάρχουν οστά αλλά όχι ολόκληρα σώματα συνάδει με τα τελετουργικά των Μάγια, όπου τα ανθρώπινα μέλη έχουν την ίδια αξία με ολόκληρο το σώμα.

Σύμφωνα με την παρουσίαση των αρχαιολόγος στην Εταιρεία Αμερικανικής Αρχαιολογίας, υπάρχουν αποδείξεις ότι η απόθεση των οστών ήταν μέρος ενός τελετουργικού και όχι μαζικής ταφής. Για παράδειγμα, τα οστά ήταν στην επιφάνεια και όχι θαμμένα. Επίσης, παρουσιάζουν τραύματα που συνάδουν με ακρωτηριασμούς αντί για ταφή. Χαρακτηριστικά, ένα κρανίο είχε ένα σημάδι στο κούτελο που δείχνει ότι κάποιος είχε χρησιμοποιήσει ένα όργανο σαν τσεκούρι. Ένας μηρός παιδιού είχε ένα παρόμοιο τραύμα. Και τα δύο τραύματα φαίνεται πως έγιναν περίπου την ώρα του θανάτου. Κάποια λείψανα ήταν διασκορπισμένα με τυχαίο τρόπο και όχι ανατομικά, ενώ βρέθηκαν και τέσσερα «καπάκια» κρανίων. Παράλληλα, στο σπήλαιο ανακαλύφθηκαν ώχρα και λεπίδες από οψιδιανό.

Ένα φυσικό θέατρο τελετουργιών

Η μορφολογία του σημείου έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η είσοδος του σπηλαίου οδηγεί σε έναν μικρό διάδρομο που καταλήγει σε μια δεξαμενή νερού. Το σπήλαιο πλημμυρίζει κατά την περίοδο των βροχών και είναι προσβάσιμο μόνο τους ξηρούς μήνες, μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου. Ένα άλλο στοιχείο που ενισχύει την υπόθεση της ανθρωποθυσίας είναι ότι στις 3 Μαΐου οι Μάγια γιόρταζαν την Ημέρα του Αγίου Σταυρού. Η γιορτή λάμβανε χώρα πριν από την περίοδο των βροχών και οι άνθρωποι επισκέπτονταν το σπήλαιο για να προσευχηθούν για καλές σοδειές.

Η τοποθεσία του σπηλαίου ενισχύει την ιερότητά του. Το νερό, στοιχείο ιερό για τους Μάγια, και η σπανιότητά του κατά τους ξηρούς μήνες, πιθανόν να συνδέθηκαν με τη θυσία ως πράξη εξιλέωσης. Τα σπήλαια συχνά θεωρούνταν πύλες προς τον Κάτω Κόσμο, και ο συνδυασμός φυσικών φαινομένων και μυστηρίου τα κατέστησε ιδανικά για τελετές. Επιπλέον, η εύρεση ώχρας, ενός υλικού με τελετουργική χρήση, και οι οψιδιανές λεπίδες που σχετίζονται με ιερά μαχαίρια, δείχνουν την προσεκτική προετοιμασία των τελετών.

Η ανθρωποθυσία στην κουλτούρα των Μάγια

Η πρακτική της ανθρωποθυσίας δεν ήταν άγνωστη στους Μάγια. Παρότι συχνά αποδίδεται στους Αζτέκους, οι Μάγια χρησιμοποιούσαν και αυτοί τη θυσία ως μέσο επικοινωνίας με τους θεούς. Οι τελετουργίες ποικίλλαν από συμβολικές προσφορές αίματος έως πλήρεις τελετές με αποκεφαλισμούς ή εξαγωγή καρδιάς. Τοποθεσίες όπως η Κουέβα ντε Σάνγκρε παρέχουν σπάνιες αποδείξεις τέτοιων τελετών εκτός ναών.

Οι ανατομικές και παθολογικές αναλύσεις των οστών δείχνουν ότι τα θύματα δεν ανήκαν πάντα σε αιχμαλώτους πολέμου ή εγκληματίες, αλλά και σε παιδιά ή ενήλικες της κοινότητας. Η επιλογή του προσώπου που θα θυσιαζόταν φαίνεται πως εξαρτιόταν από το είδος της τελετής και τη τιμώμενη θεότητα . Αυτό δείχνει το βάθος της θρησκευτικής πίστης, καθώς και την πολυπλοκότητα του κοινωνικού ιστού των Μάγια.

Το μέλλον της έρευνας

Οι ερευνητές σκοπεύουν να συνεχίσουν τις μελέτες, αναλύοντας ενδελεχώς τα οστά, χρονολογώντας τα ευρήματα και κάνοντας αναλύσεις DNA. Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στην ταυτοποίηση της γεωγραφικής καταγωγής των θυμάτων, στην ηλικία και στο φύλο τους, καθώς και στο είδος των τραυμάτων. Οι πληροφορίες αυτές θα ρίξουν φως τόσο στην κοινωνική οργάνωση όσο και στα θρησκευτικά συστήματα της εποχής.