Παγκόσμια ημέρα μέλισσας σήμερα και ξεκίνησα την ημέρα γλυκά, διαβάζοντας στοιχεία ενός ρεπορτάζ της καλής συναδέλφου Ηλέκτρας Βισκαδουράκη στην εφημερίδα «Αυγή». Δεν πικράθηκα βέβαια κυρίως γιατί αυτά που αποκαλύπτονται «έρχονταν ως κλίμα από παντού» για το τι συμβαίνει με τα δημόσια ταμεία και δευτερευόντως για το γεγονός ότι δυο μέρες τώρα η ανακοίνωση της ΕΑΑΔΗΣΥ δεν πέρασε ούτε στα ψιλά αλλού. Μια καλά στοχευμένη ανάλυση της ανακοίνωσης της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων είναι εξόχως αποκαλυπτική. Διαπιστώνει ότι η χρήση των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου δημιουργεί όλες τις προϋποθέσεις για αδιαφάνεια, σκάνδαλο, πάρτι ή πείτε το όπως θέλετε ώστε να είναι δημοσιογραφικά ελκυστικό καίτοι απεχθές ως προς το αποτέλεσμα.
Τι λέει η αρχή που ελέγχει τις δημόσιες συμβάσεις; Ότι οι ΠΝΠ συνιστούν αποσπασματική νομοθέτηση, που υπονομεύουν τη διαφάνεια των δημοσίων συμβάσεων. Την ίδια ώρα και ο ΟΟΣΑ (που επικαλείται η Αρχή), βλέπει τον κίνδυνο να ενταθεί η απάτη και η διαφθορά σε όσες δημόσιες συμβάσεις συνάπτονται εν μέσω πανδημίας τονίζοντας ότι «η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες για πολλές παραβιάσεις στον τομέα της ακεραιότητας και καταστάσεις που θα μπορούσαν να εντείνουν την απάτη και τη διαφθορά, ιδίως στις δημόσιες συμβάσεις». «Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να υπονομεύσει σημαντικά την κυβερνητική δράση [...] απαιτούνται τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα μέτρα για την αντιμετώπιση των ως άνω κινδύνων, εστιάζοντας, μεταξύ άλλων, στις στρατηγικές δημοσίων συμβάσεων, στον εσωτερικό έλεγχο και σε μέτρα για την αύξηση της ακεραιότητας και της λογοδοσίας στους δημόσιους οργανισμούς».
Αποκλείεται να συμβαίνουν αυτά. Αφού εμείς ακούμε από τα πιο σεβάσμια χείλη ότι αποκαταστάθηκε η εμπιστοσύνη κράτους και πολιτών. Περισσότερο και πιο γλυκά από ποτέ. Ε αυτό ακριβώς λέει η ΕΑΑΔΗΣΥ. Ότι πάνω στη γλύκα και την βιασύνη της πανδημίας είναι όλο το μέλι.
Και συνεχίζει αυτή η η «ξενέρωτη» αρχή που δεν καταλαβαίνει ούτε από σποτάκια, ούτε από χειροκροτήματα στα μπαλκόνια.
«Οι ΠΝΠ υπονομεύουν ευθέως τη διαφάνεια των δημοσίων συμβάσεων εν μέσω πανδημίας του κορονοϊού,
ενώ τίθενται και ζητήματα συμβατότητας προς το ενωσιακό δίκαιο των δημοσίων συμβάσεων». Και δεν μένει εκεί. Δείχνει με το δάχτυλο δύο τρανταχτές περιπτώσεις που ειδικά η πρώτη μπορεί να αποτελέσει πληγή οικονομικής αιμορραγίας για τα δημόσια ταμεία. Και όχι δεν είναι αυτή των 20 εκατομμυρίων στα ΜΜΕ που τόσο συζητείται και αναμένουμε με ενδιαφέρον να μάθουμε και την κατανομή τους.
Η ΕΑΑΔΗΣΥ, εντόπισε συγκεκριμένα και στηλιτεύει την
απευθείας ανάθεση δράσεων τουριστικής προβολής της χώρας μας στο εξωτερικό όχι στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (ΕΟΤ) αλλά στην εταιρεία «Marketing Greece Α.Ε.», η οποία ανήκει στον Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων. Σύμφωνα λοιπόν με το
άρθρο 69 της ΠΝΠ 84, το υπουργείο Τουρισμού, ο ΕΟΤ, οι ΟΤΑ (δήμοι και Περιφέρειες), όπως και οι αναπτυξιακές εταιρείες αυτών, μπορούν να συνάπτουν απευθείας αναθέσεις με την εταιρεία «Marketing Greece Α.Ε.» έως την 31η Αυγούστου 2020. Οι απευθείας αναθέσεις αφορούν προμήθειες και υπηρεσίες που σχετίζονται
«αποκλειστικά με την υλοποίηση προγραμμάτων και δράσεων προβολής, διαφήμισης, προώθησης, επικοινωνίας και δημόσιων σχέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, τόσο της χώρας συνολικά όσο και μεμονωμένων περιοχών της, με στόχο την άμεση αντιμετώπιση των αρνητικών συνεπειών στον ελληνικό τουρισμό από τη διασπορά της Covid-19, με παράλληλη ενίσχυση της εικόνας της χώρας και της τουριστικής αγοράς». Η ΠΝΠ ορίζει ότι
«οι απευθείας αναθέσεις στην ‘Marketing Greece Α.Ε.’ μπορούν να γίνονται ανεξαρτήτως της αξίας της σύμβασης, κατά παρέκκλιση της κείμενης εθνικής νομοθεσίας περί δημοσίων συμβάσεων, υπό την προϋπόθεση ότι οι συμβάσεις αυτές μετά από τη σύναψή τους θα υποβληθούν στο Ελεγκτικό Συνέδριο για έγκριση κατά προτεραιότητα, εφ’ όσον αυτό απαιτείται από τις γενικές διατάξεις» . Ουσιαστικά, πρόκειται για απευθείας αναθέσεις χωρίς περιορισμό ως προς το οικονομικό αντικείμενό τους, πράγμα που σημαίνει ότι το κόστος τους μπορεί να είναι όσο επιλέγουν οι συμβαλλόμενοι, παραβιάζοντας τα κατώτατα όρια που ορίζει ο νόμος 4412/2016, ο νόμος περί δημοσίων συμβάσεων ο οποίος βέβαια ετοιμάζεται να μας αφήσει χρόνους καθώς ετοιμάζεται ήδη από
επιτροπή που συστήθηκε ο νόμος που θα τον αντικαταστήσει Διαβάζοντας την μεθοδολογία για την τουριστική προβολή, οι παλιότεροι θυμούνται της αλήστου μνήμης καμπάνιες των παλιών νομαρχιών. Τότε που ο κάθε (διορισμένος) νομάρχης σκορπούσε κατά το δοκούν εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές και αργότερα ευρώ σε ημετέρους μέσω διαφημιστικών εταιριών που τιμολογούσαν υπέροχα. Αυτά βέβαια δεν γίνονται πια. Γιατί έχει αποκατασταθεί πάνω από όλα η εμπιστοσύνη κράτους και πολιτών.
Και αυτή η «ρημάδα» η ΕΑΑΔΗΣΥ δεν σταματά στην διαφημιστική προβολή. Βλέπει επίσης να διαμορφώνονται γκρίζες ζώνες και στις συμβάσεις που προκύπτουν από δωρεές. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 62 της ΠΝΠ 84 ορίζεται ότι η Βουλή των Ελλήνων παρέχει υπό μορφήν δωρεάς το ποσόν των 8 εκατ. ευρώ προς την εταιρεία του Δημοσίου «Κτηριακές Υποδομές Α.Ε.» για την κατασκευή και προμήθεια 50 κλινών για Μονάδες Εντατικής Θεραπείας εντός του νοσοκομείου «Σωτηρία».
Η ανάθεση για μελέτη και κατασκευή θα γίνεται με τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση για λόγους κατεπείγουσας ανάγκης κατόπιν σχετικής αιτιολόγησης από την αναθέτουσα αρχή, δηλαδή την «Κτηριακές Υποδομές Α.Ε.». Δηλαδή οι «Κτηριακές Υποδομές Α.Ε.» θα δώσουν τα οκτώ εκατομμύρια της Βουλής όπου θέλουν.
Αυτό που συμβαίνει τους τελευταίους δύο μήνες σε Υπουργεία, φορείς του Δημοσίου, Περιφέρειες, Δήμους δεν έχει προηγούμενο την τελευταία δεκαετία τουλάχιστον. Με πρόσχημα την πανδημία του κορονοϊού έχει ανοίξει η κάνουλα. «Απευθείας αναθέσεις», «πρόσληψη συμβουλευτικών υπηρεσιών επικοινωνίας», «έρευνες κοινής γνώμης», «δράσεις επικοινωνίας και προβολής», «δαπάνες διαφημιστικής προβολής»«εκδόσεις εντύπων» δίνουν και παίρνουν. Στο «φτερό» σας αναφέρω ενδεικτικά:
«Εγκρίθηκε για το 2020 επικοινωνιακό πρόγραμμα του Ελληνικού κτηματολογίου ύψους 1.686.404,37 ευρώ» και αυτή είναι μία από τις δεκάδες ανακοινώσεις φορέων του Δημοσίου. Και αν κάποιος ρίξει μια προσεκτική ματιά στην Διαύγεια (όταν αναρτώνται οι δαπάνες) και παράλληλα σκεφτεί το εργασιακό μακελειό που νομοθέτησε η κυβέρνηση την ίδια περίοδο, αλλά και το καθημερινό κήρυγμα ηθικής περί ατομικής ευθύνης που δεχόμαστε καθημερινά είναι να βγαίνεις στο μπαλκόνι και να χειροκροτείς.
