Βαγγέλης Παναγιωτουνάκος: Συνέδριο του Σύριζα-Προοδευτική Συμμαχία και πολιτικά προτάγματα

Γιατί εάν έως τις εκλογές του 2019 το πολιτικό διακύβευμα και ζητούμενο ταυτόχρονα ήταν ο οικονομικός μας αυτοπροσδιορισμός και η απελευθέρωση της μικρής και μεσαίας τάξης από την γκιλοτίνα των μνημονίων, τώρα το ζητούμενο είναι η ίδια μας η ζωή και η ζωή των παιδιών μας.

Τα πράγματα έχουν εκτραχυνθεί. Στην «μετα-μνημονιακή» Ελλάδα διανύουμε ένα τρίτο έτος σφοδρής πανδημίας με πάνω από 27.000 συμπολίτες μας νεκρούς, 17.000 εκ των οποίων εκτός ΜΕΘ και χωρίς αποτελεσματική κυβερνητική στήριξη στο ΕΣΥ με λιγότερους εργαζόμενους υγειονομικούς, ενώ χάθηκε μοναδική ευκαιρία για στήριξη στην υγεία μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης με δυνατότητα άντλησης κεφαλαίων δισεκατομμυρίων ευρώ για τον σκοπό στήριξης του ΕΣΥ με ανθρώπινο δυναμικό και υλικό εξοπλισμό.

Μέσα σε τρία χρόνια έχουν δοθεί και συνεχίζουν να δίνονται σε απευθείας αναθέσεις πάνω από 7 δις ευρώ, με πάμπολλες περιπτώσεις αναθέσεων σε νεοσύστατες επιχειρήσεις, πολλές εκ των οποίων άσχετες με το αντικείμενο της ανάθεσης και όλα αυτά με πρόσχημα την πανδημία.

Σταδιακά καταρρέει το κοινωνικό κράτος με περιστολή δικαιούχων και ωφελειών σε ανέργους, χαμηλοσυνταξιούχους, ΑμΕΑ, σε σχολικά γεύματα. Φτάσαμε στο σημείο να κουβεντιάζουμε ακόμα και για απαγόρευση συνταγογράφησης από ιδιώτες γιατρούς για τους ανασφάλιστους συμπολίτες μας.

Η ακρίβεια έχει ξεπεράσει κάθε όριο χωρίς ουσιαστική κρατική παρέμβαση όπως λόγου χάρη πλαφόν στο κέρδος των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας και των παρόχων λιανικής, μείωση των δυσβάσταχτων (ειδικών) φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης, στα καύσιμα, μείωση ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής. Η μικρή και μεσαία εργασία και επιχειρηματικότητα έχει αφεθεί κυριολεκτικά στην τύχη της, ενώ από την άλλη μεριά αφενός ιδιωτικοποιούνται κρίσιμες υποδομές και κρατικά μονοπώλια και αφετέρου δίνεται μονομερής προτεραιότητα και στήριξη σε επιχειρηματικές κινήσεις πολύ λίγων εξατομικευμένων περιπτώσεων.

Οι τέχνες βρίσκονται σε αδράνεια και ο πολιτισμός στην εντατική χωρίς κρατική αρωγή.

Και σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί ένα νέο παγκόσμιο ψυχροπολεμικό κλίμα, με θανάτους αμάχων, με αναμέτρηση δυνάμεων που μας ζωντανεύει μνήμες ζοφερές και με σπασμωδικές κινήσεις στην εξωτερική μας πολιτική.

Μέσα σε αυτή τη δυστοπία, είναι δύσκολο αλλά και ταυτόχρονα απαραίτητο για τον Σύριζα-ΠΣ να πείσει τους εκλογείς ότι αποτελεί την ορθότερη πολιτική λύση για τη διακυβέρνηση της χώρας. Γιατί πρέπει να πείσει το εκλογικό σώμα ότι με το δικό του πολιτικό σχέδιο διακυβέρνησης η υγεία, η εργασία, η επιχειρηματικότητα, ο πολιτισμός, το περιβάλλον, η δικαιοσύνη και το κοινωνικό κράτος θα ήταν και θα είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση.

Ότι τα προϊόντα και οι υπηρεσίες που αφορούν βιοτικές ανάγκες του ελληνικού λαού όπως νοσοκομεία, διατροφή, νερό, θέρμανση, κίνηση, ηλεκτρικό ρεύμα θα ήταν προστατευμένα έναντι της σκόπιμης αδιαφορίας, της κερδοσκοπίας και της ακρίβειας.

Ότι δεν θα υπήρχε τέτοια κακοδιαχείριση και σκόρπισμα του αποθέματος που με τόσο κόπο και θυσίες συγκεντρώσαμε σε υπεράριθμους μετακλητούς με αυξημένες αποδοχές, σε απευθείας αναθέσεις, σε κολοσσιαίους μισθούς ιδιωτών διευθυντών στον ΕΦΚΑ και στις δημόσιες εταιρείες, σε κανάλια για προβολή θεμάτων και διαφημίσεων μείζονος ενδιαφέροντος όπως ακριβώς αυτό της πανδημίας που έπρεπε και ήταν βάσει νόμου του 2018 δωρεάν, προκειμένου να χειραγωγείται η ενημέρωση.

Ταυτόχρονα πρέπει να αναφερθούν όλα αυτά που ο Σύριζα-ΠΣ πέτυχε σε ζοφερές οικονομικές συνθήκες κατά την περίοδο διακυβέρνησής του, όπως λ.χ. η ενίσχυση της εργασίας, η προστασία των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, η συνεχιζόμενη ανάπτυξη, η στήριξη της δημόσιας υγείας και ότι πρωτεύον στόχος ήταν να βγει η χώρα από τον φαύλο κι αέναο μέχρι τότε κύκλο λιτότητας, αυστηρών δημοσιονομικών μέτρων και ψευδο-μεταρρυθμίσεων χωρίς αποτέλεσμα, τονίζοντας παράλληλα ότι τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού, η ποσοτική χαλάρωση, και όποια ευμενής φορολογική πολιτική έγινε από το τέλος του 2019 και μετά έγινε αποκλειστικά και μόνο εξαιτίας της εξόδου της χώρας από τα μνημόνια και του πλεονάσματος το οποίο όμως τώρα εξανεμίζεται χωρίς να διανεμηθεί δίκαια.

Στην προσπάθεια αυτή δεν περισσεύει κανείς. Ο Σύριζα ΠΣ χρειάζεται υποστήριξη, σκέψη και πρωτοβουλία από εργαζόμενους, επαγγελματίες, επιστήμονες, μεσαίους, επιχειρηματίες, επαγγελματικούς φορείς. Πρέπει να έρθει σε διάδραση με όλες τις κοινωνικές τάξεις, να πείσει ότι η ανάπτυξη για τους περισσότερους ουδέποτε επιτεύχθηκε με δουλειές και στήριξη των πολύ λίγων. Και για αυτόν ακριβώς το λόγο θα πρέπει στο συνέδριο του να στηριχθεί ουσιαστικά το κόμμα των μελών και να δοθεί στα μέλη ένα μεγαλύτερο βήμα, ένα μεγαλύτερο και ειδικότερο πολιτικό βάρος. Γιατί ο καθένας πρέπει να προσφέρει από το δικό του μετερίζι και όπως μπορεί. Άλλος μόνο με την ψήφο του και την ηθική του συμπαράσταση, άλλος και με την κινηματική του δράση, άλλος και με τις ιδέες –προτάσεις του, άλλος με όλα τα προηγούμενα και με τη διαχειριστική του ικανότητα σε έναν εξειδικευμένο τομέα.

Πρέπει από τις εργασίες του συνεδρίου, το ευρύ σώμα του Σύριζα – Προοδευτική Συμμαχία να προκύψει απολύτως αρραγές, μια γροθιά, αποφασιστικό, με συγκεκριμένες, προοδευτικές λύσεις για τη άμεση διακυβέρνηση της χώρας

O Βαγγέλης Παναγιωτουνάκος είναι Δικηγόρος Αθηνών (LL.M Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο) και μέλος του Σύριζα – Προοδευτική Συμμαχία.