Ραγίζουν καρδιές τα βίντεο αποχαιρετισμού στον 14χρονο «ήρωα»: «Καλό ταξίδι Σπύρο»
Ο Σπύρος δεν είναι πια εδώ. Κι όμως είναι παντού. Στα χαμόγελα των παιδιών που παίζουν ξανά χάρη σε αυτόν.
Ένα παιδί. Μόλις 14 ετών. Ένα παιδί που έζησε όπως όλα τα παιδιά: με παιχνίδια, φωνές, γέλια, με όνειρα για το μέλλον. Ο Σπύρος. Ο μικρός Σπύρος από την Ήπειρο, που έγινε ήρωας χωρίς ποτέ να το επιδιώξει. Που βούτηξε στα νερά του Άραχθου για να σώσει ένα άλλο παιδί. Και δεν γύρισε ποτέ πίσω.
Στο βίντεο-ντοκουμέντο που κυκλοφόρησε λίγες μέρες μετά τον τραγικό χαμό του, τον βλέπουμε να γελά με την ψυχή του. Ανέμελος, δίπλα στους φίλους του περιμένοντας το καλοκαίρι. Ήταν ο ίδιος το καλοκαίρι. Ήταν ο ίδιος η ζωή.
Κανείς δεν πίστευε πως μέσα σε λίγα λεπτά αυτή η ζωή θα μεταμορφωνόταν σε θυσία. Ο Σπύρος είδε τον φίλο του, ένα άλλο αγόρι, μικρότερο, να παρασύρεται από το ρεύμα. Δεν σκέφτηκε. Δεν δίστασε. Βούτηξε. Τον έπιασε, τον κράτησε όσο μπορούσε πάνω από το νερό. Τον έσωσε. Και χάθηκε.
Το σώμα του εντοπίστηκε αργότερα από διασώστες, αλλά η ψυχή του είχε ήδη ταξιδέψει σε μια άλλη διάσταση , αυτή των αγγέλων. Γιατί μόνο άγγελοι αγαπούν τόσο πολύ, ώστε να δώσουν τη ζωή τους για κάποιον άλλον. Μόνο άγγελοι μπορούν να γίνουν φως μέσα από τον θάνατο.
Ήρωας και μετά τον θάνατό του
Η οικογένειά του, δύο γονείς που γονάτισαν από τη θλίψη αλλά στάθηκαν όρθιοι με την πίστη , πήρε τη σπαρακτική απόφαση: να δωρίσουν τα όργανα του παιδιού τους. Ο μικρός Σπύρος, που έδωσε τη ζωή του για έναν, έδωσε ζωή σε πολλούς. Η καρδιά του χτυπά τώρα σε ένα άλλο στήθος. Οι πνεύμονες, το ήπαρ, τα νεφρά του, συνεχίζουν να ζουν, να προσφέρουν, να ελπίζουν μέσα από άλλους ανθρώπους.
Ο Σπύρος δεν είναι πια εδώ. Κι όμως είναι παντού. Στα χαμόγελα των παιδιών που παίζουν ξανά χάρη σε αυτόν. Στα δάκρυα ευγνωμοσύνης των οικογενειών που πήραν πίσω τους δικούς τους ανθρώπους. Στο βίντεο που τον δείχνει να γελά, λίγες μέρες πριν το μοιραίο. Στις σιωπές των φίλων του που έμειναν πίσω, με μάτια κόκκινα και ψυχές γεμάτες περηφάνια.
Γιατί ο Σπύρος δεν έφυγε απλώς. Έγινε σύμβολο. Έγινε υπόσχεση πως η ανθρωπιά, η ανιδιοτέλεια, η αγάπη, δεν είναι λέξεις χαμένες. Είναι πράξεις. Και μπορεί να γεννηθούν ακόμα κι από ένα παιδί 14 χρονών.
Αιωνία σου η μνήμη, Σπύρο. Σε ευχαριστούμε.
