Αγροτικά αιτήματα: Μερικές «πικρές» μεν, αλήθειες δε
Αύριο ο πρωθυπουργός θα έχει συνάντηση με τους δεκαπέντε εκπροσώπους των αγροτών , στο Μ. Μαξίμου, σε μια προσπάθεια να βρεθεί κάποιο σημείο σύγκλισης στα αιτήματα με το τι μπορεί να δώσει η κυβέρνηση ώστε να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις των τελευταίων ημέρων.
Οι φετινές κινητοποιήσεις (πάντα την ίδια εποχή…), είναι η αλήθεια ότι είναι πιο ήπιες από άλλες χρονιές, μια και (ακόμα;) «δεν έχει κοπεί η χώρα στα δυο από τα τρακτέρ», όπως άλλες χρονιές. Ίσως οι εκπρόσωποι των αγροτών κατάλαβαν πως κάτι τέτοιο προκαλούσε τεράστια προβλήματα σε εκατομμύρια πολίτες και επιχειρήσεις και γυρνά μπούμερανγκ . Θα δούμε το επόμενο διάστημα αν είναι έτσι.
Ας δούμε επι της ουσίας τώρα Μέρικας από τα αιτήματα των αγροτών. Αφού κάνουμε σαφές πως όντως η αγροτική ζωή είναι δύσκολη, δεν αποφέρει ίσως όσα θα ήθελαν οι αγρότες και πως υπάρχουν και αστάθμητοι παράγοντες, ας δούμε κάποια από αυτά που ζητούν οι αγρότες.
Αφορολόγητο αγροτικό πετρέλαιο και μάλιστα μονίμως: Καταναλώνουμε λένε πολύ πετρέλαιο για τα τρακτέρ (και οι αλίευες για τα ψαροκάικα τους). Και προφανώς αυτό είναι σωστό. Όμως και άλλες κατηγόριες εργαζομένων (πχ ταξιτζήδες) δεν καταναλώνουν πετρέλαιο για την εργασία τους; Εταιρείες δεν καταναλώνουν πετρέλαιο για τους χώρους εργασίας τους; Δεν πρέπει και αυτοί να ζητήσουν το ίδιο;
Επτά λεπτά η κιλοβατώρα το ρεύμα: Έχουν λέει μεγάλη κατανάλωση για τις αγροτικές εργασίες και τις κτηνοτροφικές μονάδες. Σωστό προφανώς, όμως τα εργοστάσια, οι ιδιωτικές εταιρείες, τα ιδιωτικά νοσοκομεία, τα σούπερ μάρκες αλλά και τα μικροκαταστήματα αλλά και κάθε μικρός επαγγελματίας δεν καταναλώνει ρεύμα; Δεν πρέπει και αυτοί να έχουν την ιδιά αντιμετώπιση;
Όχι στη παράνομη ελληνοποίηση προϊόντων: Σωστό. Μα αφού είναι παράνομες όπως οι ίδιοι λένε, είναι σαφές πως οι αρμόδιες αρχές δεν θα αφήσουν να γίνονται. Οι ίδιοι μάλιστα , ξέροντας από πρώτο χέρι ποιος, που, ποτέ και πως, ας βοηθήσουν τις αρχές καταγγέλλοντας επισήμως πρόσωπα και καταστάσεις.
Να μην εφαρμοστεί η νέα ΚΑΠ και να γίνει νέα διαπραγμάτευση: Εδώ κάποιος δεν τους έχει ενημερώσει σωστά. Από την διαπραγμάτευση της ΚΑΠ, η χώρα μας είναι μια από τις 2-3 «ευνοημένες», μια και κατάφερε να κρατήσει πολλά από αυτά που είχε ενώ άλλες χώρες βρέθηκαν σχεδόν στο μηδέν. Αυτός εξάλλου είναι και ένας από τους κυρίους λόγους των αγροτικών κινητοποιήσεων σε Γερμανία και Γαλλία. Αν ξεκινήσει νέα διαπραγμάτευση , όπως ζητούν αγρότες χωρών της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης, η χώρα μας κατά πάσα βεβαιότητα έχει να χάσει….
Άφησα τελευταίο το μόνιμο.. παράπονο των αγροτών.
Πουλάμε πολύ φτηνά και στους καταναλωτές φτάνουν 3 και 4 φορές πιο πάνω: Εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά. Αμέσως μετά την συγκομιδή προϊόντων ή την σφαγή ζώων, υπάρχει η αλυσίδα που τα αγοράζει, τα μεταφέρει, τα αποθηκεύει και τα μεταπωλεί σε μεγάλους ή μικρούς μεταπωλητές και πωλητές. Μια αλυσίδα που είναι σαφές ότι κοστίζει. Οι αγρότες θα μπορούσαν να έχουν μεγαλύτερο κέρδος αν οι ίδιοι μπορούσαν να οργανώσουν την αλυσίδα αυτή ή ένα μέρος της. Είναι όμως σαφές , από την πράξη, ότι κάτι τέτοιο δεν μπορούν να το κάνουν.
Τα πρώτα χρονιά της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ την δεκαετία του 1980, η τότε κυβέρνηση όχι μόνον επέτρεψε αλλά με κάθε τρόπο προώθησε την δημιουργία αγροτικών συνεταιρισμών που θα μπορούσαν όχι μόνον να διαπραγματεύονται κεντρικά τα προϊόντα αλλά αν ήθελαν να δημιουργήσουν και κομμάτια τουλάχιστον της εφοδιαστικής αλυσίδας. Το τι έγινε είναι σε όλους γνωστό. Οι συνεταιρισμοί εξελίχθηκαν σε «μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα», μπήκαν σχεδόν όλοι μέσα οικονομικά , χρωστούσαν στην αγροτική τράπεζα και αλλού και τελικά οδηγήθηκαν δέκα χρονιά μετά σε κατάρρευση και χρέη.
Είχαν λοιπόν την ευκαιρία τους και δεν τα κατάφεραν. Αν πιστεύουν ότι μπορούν να γίνουν και επιχειρηματίες εφοδιασμού, κανένα πρόβλημα. Ας συγκροτήσουν σχετικές εταιρείες και ας αναλάβουν το ρίσκο. Όχι όμως με επιδοτήσεις κρατικές. Ας μπουν στην ελεύθερη αγορά του ανταγωνισμού.
Και τέλος στο θέμα της τιμής, υπάρχει και μια άλλη παράμετρος Η λειτουργία της αγοράς . Προσφορά και ζήτηση. Πάλι την δεκαετία του 1980, μόλις η χώρα μας μπήκε στην τότε ΕΟΚ, δοθήκαν τεράστια οικονομικά και αλλά κίνητρα στους αγρότες για να αλλάξουν καλλιέργειες που ήταν σαφές ότι θα υπήρχε κορεσμός των προϊόντων τους τα επόμενα χρονιά και τις επόμενες δεκαετίες. Οι αγρότες δεν δέχθηκαν και «βολευτήκαν» με τις επιδοτήσεις για το «θάψιμο» πορτοκαλιών και άλλων προϊόντων…..
Κανείς δεν λέει, επαναλαμβάνω, ότι η δουλειά του αγρότη είναι απλή και ξεκούραστη όμως πρέπει να λέμε και μερικά πράγματα όσο και αν δεν είναι δημοφιλή αλλά είναι πραγματικότητα.
