Αποχαιρετώντας τον στρατηγό Φλώρο. Εις το επανιδείν
Οι αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων, παραδίδουν στον επόμενο, όταν η θητεία τους λήξει, εκεί που ξεκίνησαν την πορεία τους στις ένοπλες δυνάμεις, μια πορεία που τους έφτασε ως το ανώτατο σκαλί. Την Σχολή, από την οποία ξεκίνησαν την καριέρα τους.
Έτσι και σήμερα, στην Σχολή Ευελπίδων, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ , στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, θα παραδώσει την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων σε ειδική για την περίσταση τελετή, στην Σχολή Ευελπίδων. Στο κτίριο της σχολής από την οποία αποφοίτησε το 1983. Την Σχολή που λίγο πριν αποστρατευθεί επισκέφθηκε και είδε και τον θάλαμο οπού έμενε ως εύελπις.
Λέγεται πως οι πρωτοετείς όλων των παραγωγικών σχολών των ενόπλων δυνάμεων, ονειρεύονται –χωρίς να το λένε σε κανέναν- να γίνουν κάποτε αρχηγοί του κλάδου τους.
Δεν ξέρω αν και ο Κ Φλώρος, το 1979, όταν έμπαινε στην Σχολή Ευελπίδων, ονειρευόταν κάτι τέτοιο (πράγμα πιθανό) αλλά σίγουρα δεν νομίζω να είχε σκεφτεί ότι θα φτάσει στον βαθμό του στρατηγού και θα είναι αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων (και όχι μόνον του στρατού ξηράς) για τέσσερα χρόνια. Το ανώτατο χρονικό οροί που προβλέπει ο νόμος.
Όπως επίσης ότι θα ήταν προσωπική επιλογή πρωθυπουργού, επιλογή η οποία και δικαιώθηκε στην πράξη.
Είμαι επίσης σίγουρος πως δεν φανταζόταν, ότι κατά την διαρκεί της θητείας του θα κληθεί να αντιμετωπίσει μια σειρά από κρίσεις, τόσο διαφορετικές μεταξύ τους , όσο και κρίσιμες για την χώρα. Κρίσεις τις οποίες, μαζί με τους συνεργάτες του, αντιμετώπισε με επιτυχία.
Κατάφερε όμως , όπως και ο πρωθυπουργός επιβεβαίωσε «να επιβλέψει την εφαρμογή του σχεδίου για τη θωράκιση της Εθνικής Άμυνας, ύστερα από χρόνια αδράνειας. Προώθησε τη διακλαδική συνεργασία. Τον ενισχυμένο ρόλο των Ειδικών Δυνάμεων. Και τη συνεργασία με τους συμμάχους μας.
Πρωτοστάτησε στη στρατηγική μας συμπόρευση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, με την Γαλλία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τα ΗΑΕ και άλλες χώρες. Ενώ εργάστηκε μεθοδικά για την στρατιωτική αναβάθμιση της Ελλάδας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης
Τέλος έδωσε νέα διάσταση στην παράδοση της καθοριστικής συμβολής των Ενόπλων Δυνάμεων στην αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών και έκτακτων καταστάσεων. Ως αληθινός Αρχηγός, πάντοτε υπηρέτησε πρώτος το καθήκον προς την πατρίδα.»
Είμαι σίγουρός ότι, παρότι στέλεχος των ειδικών δυνάμεων, δεν περίμενε όμως, να έχει υπονόμευση από το ίδιο του το στρατόπεδο, όπως συνέβη την πρώτη τετραετία της κυβέρνησης της ΝΔ, όπου δεν θα έλεγε κανείς ότι είχε την υποστήριξη του τότε υπουργού Εθνικής Άμυνας. Μάλλον το αντίθετο. Ίσως επίσης δεν περίμενε πως θα αντιμετωπισθεί με αγάπη και σεβασμό από μεγάλο μέρος των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, γιατί ακριβώς και ο ίδιος τους έδειξε τον ίδιο σεβασμό και αγάπη.
Τέλος, είμαι βέβαιος, ότι ο στρατηγός Φλώρος που σήμερα βγάζει την στολή με τα τέσσερα αστέρια και τα τόσα παράσημα, δεν περίμενε ότι την ημέρα της (υποχρεωτικής κατά νόμο) αποστρατείας του ο πρωθυπουργός της χώρας θα έλεγε γι αυτόν τόσα επαινετικά λογία.
Δεν περίμενε να ακούσει από το χείλη του πρωθυπουργού το «Στρατηγέ, σε ευχαριστούμε για μια τόσο παραγωγική θητεία, που βοήθησε να γίνει η Ελλάδα ακόμη πιο ισχυρή και περήφανη. Αυτά τα χρόνια είναι ένα ακόμη παράσημο στα πολλά που συνοδεύουν το στήθος σου δίπλα στο εθνόσημο που τίμησες.»
Ας ελπίσουμε ότι σύντομα, θα τον δούμε -με κουστούμι αυτή την φορά- να υπηρετεί την πατρίδα από άλλη υπεύθυνη θέση.
