Ο κορονοϊός, το άγαλμα του δουλέμπορου Κόλστον και οι «φαφούτηδες» του Φρανσουά Ολάντ
Οι φωτογραφίες των, σχεδόν μαζικών, τάφων στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βραζιλία και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής είναι φρικτές αλλά και αποκαλυπτικές. Φέρετρα χωρίς όνομα στοιβαγμένα πλάι πλάι, λίγο πριν ταφή που υποδηλώνουν ανθρώπους σχεδόν χωρίς ταυτότητα. Φτωχούς, κατατρεγμένους, ταλαιπωρημένους με υποκείμενα νοσήματα που ζούσαν κατά κανόνα σε γκέτο και φαβέλες. Αυτή είναι η αλήθεια. Ας τη δούμε κατάματα.
[caption id="attachment_1630222" align="alignnone" width="1381"] Μαζικοί τάφοι στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας 2020 έτος πανδημίας κορονοϊού[/caption]
Κάνει ο ιός διακρίσεις; Βιολογικά όχι. Όμως οι επιπτώσεις του (πνευμονία Covid19) χτυπούν σκληρά στις ρωγμές της ανισότητας και των ταξικών διακρίσεων που έχει δημιουργήσει το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα εδώ και αιώνες.
Στο Μπρίστολ της Μεγάλης Βρετανίας θυμήθηκαν ή κατάφεραν γιατί ενίοτε δίχαζε, 400 χρόνια μετά να γκρεμίσουν το άγαλμα του Έντουαρντ Κόλστον, ενός επιφανούς εμπόρου που υπήρξε επίσης και δουλέμπορος, μέλος της Βασιλικής αφρικανικής εταιρείας ( Royal African Company) η οποία εκτιμάται ότι μετέφερε περίπου 80.000 παιδιά γυναίκες και άντρες από την Αφρική στην Αμερική με σκοπό να χρησιμοποιηθούν ως δούλοι από τους Βρετανούς αποίκους.
Σήμερα τόσο στη Βρετανία όπου από τον κορονοϊό έχουμε 55 θανάτους για κάθε 100.000 άτομα ενώ μόλις 25 στις πλουσιότερες περιοχές, οι μαύροι έχουν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από ότι οι λευκοί.
Σχεδόν όλοι οι γιατροί που πέθαναν (πάνω από 90%!) και το 60% των νοσοκομείων και υγειονομικών υπαλλήλων ανήκουν σε εθνικές μειονότητες.
Τα ίδια και χειρότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στο Σικάγο το 29% του πληθυσμού είναι μαύροι αλλά το 71% από τους θανάτους στην πολιτεία τους αφορά. Στο Γουισκόνσιν οι μαύροι είναι το 6% του πληθυσμού αλλά το 50% των θανάτων από το ιό.
Πεθαίνουν γιατί έχουν χειρότερη περίθαλψη, αδυναμία πρόσβασης στο σύστημα υγείας, χρόνια υποκείμενα νοσήματα. Ζουν σε πιο πυκνοκατοικημένες, πιο μολυσμένες πιο υποβαθμισμένες περιοχές όπου η κοινωνική αποστασιοποίηση είναι ανέκδοτο.
Και δεν είναι μόνο Ηνωμένες Πολιτείες η Αγγλία και οι μαύροι. Θυμάστε τους «φαφούτηδες» του Φρανσουά Ολάντ στη Γαλλία; Αυτόν τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό για τους φτωχούς που του τον απέδωσε στην αυτοβιογραφία της η πρώην σύντροφός του Βαλερί Τριερβελέρ, αναφέροντας ότι ο τότε Γάλλος πρόεδρος αντιπαθεί τους φτωχούς και τους αποκαλεί "φαφούτηδες";
Είτε το είπε είτε όχι ο Ολάντ, για να φτάσει κάποιος να είναι φαφούτης σημαίνει ότι ζει στη φτώχεια την ανέχεια, τρέφεται άσχημα και έχει αδυναμία πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας. Είναι μελετημένο ότι όταν βρίσκεσαι σε οικονομική κρίση το πρώτο που παρατάς είναι η υγεία των δοντιών. Όσο και αν ακούγεται περίεργο ή μακρινό σε εσάς ή σε εμένα.
Ο κορονοϊός λοιπόν προσβάλλει όλους αλλά ποσοστιαία σκοτώνει πολύ περισσότερο τους φτωχούς τους ασθενείς και τις μειονότητες. Ο George Floyd στη μνήμη του οποίου εξελίσσεται ένα παγκόσμιο κίνημα συμπτωματικά έπασχε από κορονοϊό. Είχε ξεφύγει από την ακραία φτώχεια αλλά όχι τον ρατσισμό. Τον εφάρμοσε ο αστυνομικός κόβωντάς του την ανάσα και το νήμα της ζωής. Ο κορονοϊός έχει άλλους να... αναλάβει όσο οι ανισότητες παραμένουν και διευρύνονται.