Economist: Αυτοί είναι οι 4 στόχοι του Νετανιάχου για τον πόλεμο στη Γάζα
Το Ισραήλ έχει μπει εδώ και λίγα 24ωρα στο δεύτερο στάδιο του πολέμου της χερσαίας εισβολής στη Λωρίδα της Γάζας, σύμφωνα με την ανακοίνωση του πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου.
Τους τέσσερις στόχους που έχει θέσει ο Ισραηλινός στρατός (IDF) αποκαλύπτει σήμερα η εφημερίδα Economist σε μια λεπτομερή ανάλυση όπου αναφέρεται ότι τόσο η πολιτική όσο και στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ θα πρέπει συνεχώς να εξισορροπούν μεταξύ των παρακάτω τεσσάρων ανταγωνιστικών στόχων. Μάλιστα τονίζεται ότι το να αγωνίζονται πιο σκληρά για έναν από αυτούς μπορεί να υπονομεύσει όλους τους άλλους.
1. Καταστροφή της Χαμάς
Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες αυτό σημαίνει την εξάλειψη της στρατιωτικής υποδομής της ομάδας και τη θανάτωση της ηγεσίας της και όσο το δυνατόν περισσότερων από τους μαχητές της. Μάλιστα τονίζεται ότι όσο η Χαμάς έχει την εξουσία στην Γάζα, οι Ισραηλινοί δεν θα μπορούν να αισθάνονται ασφαλείς.
Μετά την μαζική επίθεση που εξαπολύθηκε στις 7 Οκτωβρίου από μαχητές της Χαμάς εντός του ισραηλινού εδάφους, οι Ισραηλινοί δεν μπορούν πλέον να ανεχτούν την παλιά στάση αναμονής στην οποία η βία της παλαιστινιακής οργάνωσης υποτίθεται ότι κρατήθηκε σε ανεκτό επίπεδο με ένα συνδυασμό οικονομικών ανταμοιβών και την απειλή ισραηλινής επίθεσης.
Επιπλέον, η Χαμάς κατάφερε να ταπεινώσει τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες και τον ισραηλινό στρατό. Για να μειωθούν οι πιθανότητες παρόμοιων επιθέσεων από άλλες ομάδες, η χώρα πρέπει να αποκαταστήσει την θέση της ως δύναμη αποτροπής. Ο τελευταίος λόγος είναι στρατηγικός. Με τη Χαμάς επικεφαλής, δεν μπορεί να υπάρξει διάλογος για ειρήνη.
Είναι μια σκληρή αλήθεια για τους ανθρώπους που βομβαρδίζονται, αλλά και οι κάτοικοι της Γάζας θα παραμείνουν στη δυστυχία για όσο διάστημα ζουν κάτω από τη δικτατορία της Χαμάς και την ασφυκτική ισραηλινή ασφάλεια που αυτή συνεπάγεται, υπογραμμίζει.
2. Απελευθέρωση ομήρων
Αυτή τη στιγμή, 220 Ισραηλινοί όμηροι βρίσκονται στα χέρια της Χαμάς εντός της Γάζας. "Αυτός ο στόχος είναι πιθανό να παρεμποδίσει τις μάχες Η Χαμάς φαίνεται να χρησιμοποιεί την υπόσχεση της απελευθέρωσης των ομήρων για να καθυστερήσει την έναρξη της χερσαίας επίθεσης. Είναι πιθανό να προσπαθήσει να επηρεάσει την ισραηλινή τακτική τώρα που στρατεύματα βρίσκονται μέσα στη Γάζα, με την ελπίδα ότι οι δυνάμεις εισβολής θα συγκρατηθούν", τονίζει ο αρθρογράφος.
Ωστόσο, σημειώνεται ότι από τις 28 Οκτωβρίου μετά τη μεγαλύτερη εισβολή στη Γάζα που έχει γίνει μέχρι σήμερα, οι οικογένειες των ομήρων διαμαρτυρήθηκαν για τους κινδύνους που εγκυμονούν οι μάχες, για την επιβίωση τους.
3. Οι απώλειες Ισραηλινών στρατιωτών και αμάχων στην Γάζα
Σύμφωνα με την ανάλυση, ως τρίτο στόχο που πρέπει να θέσει το Ισραήλ είναι να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες – τόσο των Ισραηλινών στρατιωτών όσο και των άμαχων πολιτών στην Γάζα. Τονίζεται μάλιστα ότι εάν πολλοί Ισραηλινοί στρατιώτες πεθάνουν, αυτό θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο ολόκληρη την επιχείρηση. Επίσης, όσο αυξάνονται οι απώλειες αμάχων, τόσο θα αυξάνεται η διεθνής πίεση για ανθρωπιστικές παύσεις και πλήρη κατάπαυση του πυρός.
Στο παρελθόν τέτοιοι παράγοντες οδήγησαν το Ισραήλ να προχωρήσει σκληρά και γρήγορα, γνωρίζοντας ότι ο χρόνος για μάχες είναι περιορισμένος. Σήμερα, ωστόσο, ο στόχος είναι να καταστραφεί το δίκτυο σηράγγων της Χαμάς. Αυτό όμως χρειάζεται πολλούς μήνες.
Η κλεψύδρα όμως αδειάζει. Πέρα από τους θανάτους αμάχων από τους βομβαρδισμούς του Ισραήλ στη Γάζα, οι κάτοικοι στον θύλακα είναι επίσης παγιδευμένοι σε ένα καθεστώς πολιορκίας, ιδίως όσον αφορά τις προμήθειες ενέργειας. Το Ισραήλ προσπαθεί να αποκτήσει το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση των ομήρων, εμποδίζοντας την είσοδο καυσίμων στη λωρίδα.
Αντιμετωπίζει ένα δίλημμα επειδή πιστεύει ότι οι γεννήτριες των νοσοκομείων παρέχουν επίσης την ηλεκτρική ενέργεια που απαιτείται για τον εξαερισμό και τον φωτισμό του λαβύρινθου των τούνελ της Χαμάς, όπου παραμονεύουν οι μαχητές της.
Σε άλλο σημείο, ο Economist επισημαίνει ότι "οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι αναγνωρίζουν ότι οι χερσαίες επιδρομές, πρέπει να σέβονται το διεθνές δίκαιο και αυτό τους υποχρεώνει να διευκολύνουν την παροχή βασικής βοήθειας. Για να συνεχίζεται ο πόλεμος, το Ισραήλ θα πρέπει επομένως να βρει τρόπους να βοηθήσει, ακόμη και αν αυτό δυσχεραίνει την εξόντωση της Χαμάς και την απελευθέρωση των ομήρων".
4. Να τεθούν τα στέρεες βάσεις για διαπραγματεύσεις
Ως τελευταίο στόχο, ο Economist αναφέρει ότι πρέπει μπουν γερές βάσεις με σκοπό την επανέναρξη των διαδικασιών ειρηνευτικής λύσης στη Μέση Ανατολή. Αυτήν τη στιγμή, η ιδέα μιας μεταπολεμικής συμφωνίας μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη είναι αδιανόητη για πολλούς και στις δύο πλευρές, αλλά οι σκληροπυρηνικοί Ισραηλινοί στρατηγοί πιστεύουν ότι η προοπτική μιας πραγματικής ειρήνης θα χρειαστεί για να δημιουργηθεί μόνιμη σταθερότητα.
"Αυτό θα απαιτήσει την υποστήριξη τουλάχιστον ορισμένων αραβικών κυβερνήσεων, πιθανότατα εκείνων που έχουν έρθει πιο κοντά στο Ισραήλ στο πλαίσιο των συμφωνιών του Αβραάμ. Η Αμερική θα δώσει βάρος σε αυτήν την κατεύθυνση" τονίζει ο Economist.
Επιπλέον επισημαίνεται ότι «κατά κάποιο τρόπο, αρκετές αραβικές κυβερνήσεις είναι με το μέρος του Ισραήλ, αν και ποτέ δεν θα το παραδέχονταν δημοσίως. Απεχθάνονται τη Χαμάς και τον χορηγό της, το Ιράν, και θα ήταν ευτυχείς να τη δουν να αποτυγχάνει. Αλλά οι θάνατοι αμάχων προκαλούν προβλήματα στη στάση τους. Οι δυτικές κυβερνήσεις είναι επίσης νευρικές. Περισσότεροι από τους μισούς ομήρους έχουν ξένα διαβατήρια και ανησυχούν για τη ριζοσπαστικοποίηση των δικών τους μουσουλμανικών πληθυσμών».
Τέλος, τονίζεται ότι η χερσαία επιχείρηση του Ισραήλ προσπαθεί να πετύχει πολλά – περισσότερα από τα αναμενόμενα. Προς το παρόν, οι στρατηγοί της χώρας μοιάζουν σαν να προσπαθούν να τετραγωνίσουν όλους τους κύκλους πηγαίνοντας αργά και χτυπώντας όσο πιο δυνατά μπορούν. Η ανάλυση ολοκληρώνεται αναφέροντας ότι οι Ισραηλινοί έχουν η δύναμη να τα καταφέρουν, ωστόσο θα δυσκολευτούν να φέρουν εις πέρας όλα όσα τους ζητούνται. Και ίσως κληθούν να επιλέξουν τι θέλουν περισσότερο.
