Τι είναι το «Είμαι άνθρωπος, όχι σκουπίδι» που βλέπουμε πάνω σε κάδους σε όλη την Αθήνα

Ρεπορτάζ Μαρία Βήκου

Περιμένεις στη στάση το λεωφορείο, μέσα στο αστικό, καλοκαιρινό χάος της Αθήνας. Ξαφνικά, το βλέμμα σου πέφτει πάνω σε μια αφίσα κολλημένη σε έναν από τους στριμωγμένους κάδους της πόλης. Μια αλλόκοτη εικόνα με προσφυγόπουλα και ένα ξεκάθαρο μήνυμα: «Είμαι άνθρωπος, όχι σκουπίδι». Τι κάνεις;

Πιάνεις το κινητό, έτσι κι αλλιώς το κρατάς ήδη. Ανοίγεις την κάμερα, σκανάρεις το QR code και μεταφέρεσαι σε ένα επεισόδιο του Stasis Hellas, ενός πρωτοποριακού πρότζεκτ της Ελλάδας Στασινόγλου. Όχι, δεν έχει να κάνει με τη στάση λεωφορείου όπου ξεροσταλιάζεις, αλλά με μια σειρά κινουμένων σχεδίων που ξεδιπλώνονται με τη βοήθεια της επαυξημένης πραγματικότητας – και φέρνουν στο προσκήνιο σκοτεινά, αλλά κρίσιμα ζητήματα όπως το trafficking ανηλίκων.

Τι είναι όμως το Stasis Hellas

Πρόκειται για μια σειρά επεισοδίων που ζωντανεύουν μέσα στο γνώριμο τοπίο της πόλης. Σου δείχνουν τη σκληρή πραγματικότητα μέσα από μια ιστορία φιλίας και επιβίωσης προσφυγόπουλων, φωτισμένη από την ευαισθησία του animation. Η αφήγηση περνά από την αλλαγή του αστικού τοπίου και το κλείσιμο των κινηματογράφων, μέχρι τη βία, τον πόλεμο, τον ρατσισμό, την προσφυγιά και – κυρίως – το τράφικινγκ. Όλα αυτά, όχι αποσπασματικά, αλλά όπως συνυπάρχουν στην πραγματική ζωή. Μόνο που εδώ παρουσιάζονται με έναν εικαστικό τρόπο που ξεπερνά τα όρια της παραδοσιακής απεικόνισης.

Και ποια είναι η Ελλάδα Στασινόγλου

Μια νεαρή ακτιβίστρια και καλλιτέχνιδα, γεννημένη στο Μόντρεαλ, που μετακόμισε στην Αθήνα το 2020, στα 13 της χρόνια. Μόλις έναν χρόνο αργότερα, το 2021, κάνει αίσθηση στον χώρο της τέχνης και της τεχνολογίας με την εφαρμογή χωρικής επαυξημένης πραγματικότητας Stasis Hellas.

Μέχρι σήμερα έχει κολλήσει πάνω από 8.000 αφίσες σε κάδους και τοίχους της Αθήνας – και όχι μόνο. Κάθε αφίσα είναι μια «πόρτα» σε έναν άλλον χωροχρόνο, ένα κάλεσμα για να παρακολουθήσεις μονόλεπτα ή δίλεπτα επεισόδια με τις δύο ηρωίδες της. Με όχημα την τεχνολογία, η Ελλάδα Στασινόγλου πηγαίνει τη street art ένα βήμα παραπέρα – τόσο που κάποιοι ήδη μιλούν για το «Netflix του δρόμου».

Κάθε δύο μήνες ανεβαίνει ένα νέο επεισόδιο. Όμως οι αφίσες συχνά καταστρέφονται – από τον καιρό ή από αδιαφορία. Η ίδια παρακολουθεί τα σημεία όπου τις έχει τοποθετήσει και επεμβαίνει για να τις αντικαταστήσει. Μια αθόρυβη, αλλά σταθερή αντίσταση στο σκοτάδι, μέσα από την τέχνη και την τεχνολογία.