Γιατί οι αγρότες «αφήνουν ένα ραδιόφωνο να παίζει στο χωράφι» και «κάνουν γυροβολιές»
Ευφάνταστοι οι τρόποι που επιλέγουν οι καλλιεργητές για να προφυλάξουν τη σοδειά τους.

«Απάντηση» στους επιτήδειους που δρουν μεμονωμένα ή σε ομάδες και κλέβουν από τα δέντρα ποσότητες φρούτων, που μπορεί να ξεπεράσουν ακόμη και τον έναν τόνο, προκειμένου να πουλήσουν τα προϊόντα αυτά στις λαϊκές αγορές, προσπαθούν να βρουν οι καλλιεργητές.
Κάμερες, ραδιοφωνάκια και φώτα ανοιχτά, νυχτερινές περιπολίες, εταιρείες ασφάλειας (security) ακόμη και διανυκτέρευση στο χωράφι είναι μερικοί από τους τρόπους για να αντιμετωπισθεί το φαινόμενο της κλοπής των φρούτων, κυρίως στις περιοχές της Πέλλας και της Ημαθίας.
«Αυτό συμβαίνει παντού τα τελευταία χρόνια, συνήθως όταν έχουν μεγαλύτερη αξία τα προϊόντα, γιατί όταν είναι φτηνά δεν μπαίνει κάποιος στη διαδικασία να πάει να κλέψει για να πάρει 50 και 100 ευρώ» επισημαίνει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Γιώργος Καραγιαννίδης, παραγωγός φρούτων από το Αγγελοχώρι του Νομού Ημαθίας.
Και συνεχίζει: «Πολλοί βάζουν κάμερες. Και εγώ προσωπικά είχα στο παρελθόν ένα τέτοιο περιστατικό. Στις 11 χτύπησε η κάμερά μου, είδα ότι ήταν κάποιος στο χωράφι με ένα κλειστό, μικρό φορτηγάκι. Τον έβλεπα, μάζευε και επειδή έχει μικρόφωνο η κάμερα, φώναξα, είπα κάτι, και έφυγε. Προσωπικά έχω μια κάμερα που τη μετακινώ κάθε δέκα μέρες στο κτήμα, όπου τα φρούτα έχουν ωριμάσει».
Από την άλλη πλευρά, κάποιοι πηγαίνουν και κοιμούνται στα χωράφια. «Εντάξει, μπορεί κάποιος να πάει να κοιμηθεί, αλλά η συγκομιδή -για παράδειγμα στα ροδάκινα, άρα και η κλοπή, μπορεί να γίνει τις τελευταίες 10 με 15 μέρες της ωρίμανσης. Οπότε είναι πολύ κουραστικό για κάποιον να κοιμηθεί στο χωράφι όλες αυτές τις μέρες για να φυλάει τα κτήματα, γι’ αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά. Δεν είναι μία μέρα», σημειώνει.
Σύμφωνα με τον ίδιο, κάποιοι αγρότες αφήνουν ένα ραδιόφωνο να παίζει στο χωράφι ή κάποιο αυτόματο φως να ανάβει και πολλοί «κάνουν γυροβολιές», δηλαδή, νυχτερινές περιπολίες στις καλλιέργειες. Οι δράστες, όπως υποστηρίζει, είναι συνήθως άτομα από τα χωριά, γνωστοί – άγνωστοι ή αλλοδαποί τελευταία, που πουλάνε τα φρούτα στις λαϊκές για ένα μεροκάματο. Κλέβουν στις περισσότερες περιπτώσεις βερίκοκα, ροδάκινα, νεκταρίνια, κεράσια, δαμάσκηνα, ακτινίδια, δηλαδή φρούτα που έχουν μεγαλύτερη αξία, μπορούν να καταναλωθούν άμεσα και δεν αποθηκεύονται, όπως τα μήλα.