Μια σοβαρή καταγγελία κάνουν οι φίλοι της οικογένειας και του νεκρού Βασίλη Μάγγου στο Βόλο σχετικά με τους χειρισμούς της Αστυνομίας στην υπόθεση της διερεύνησης των αιτιών του θανάτου του. Ρεπορτάζ της Popaganda το οποίο επικαλείται τον δικηγόρο αλλά και φίλους της οικογένειας, υποστηρίζει πως η οικογένεια κατέθεσε αίτημα για την εξέταση της σορού του νεαρού στη Λάρισα την Πέμπτη, με τον εισαγγελέα να το απορρίπτει, και την αστυνομία να αποφασίζει μονομερώς την εσπευσμένη μεταφορά της στη Θεσσαλονίκη για τη νεκροψία.

Το γεγονός ότι η αστυνομία αποφάσισε μονομερώς να μεταφερθεί το άψυχο σώμα του νεαρού στη Θεσσαλονίκη για την νεκροψία και νεκροτομή, παρότι η Λάρισα βρίσκεται πιο κοντά στον Βόλο, και παρά την επιθυμία της οικογένειας γι’ αυτό, επιβεβαίωσε με δηλώσεις που έκανε στο tvxs.gr ο πατέρας του 27χρονου, Γιάννης Μάγγος.

«Μεταφέρουν τη σορό του παιδιού μας στη Θεσσαλονίκη για νεκροψία και όχι στη Λάρισα, χωρίς τη συγκατάθεση μας. Έχουμε δικαίωμα σαν οικογένεια να επιλέξουμε και μας το στερούν» καταγγέλλει ο πατέρας του 27χρονου.

«Ο γιος μας δεν είναι ένας νέος Γρηγορόπουλος, αλλά εμπιστοσύνη στο υπουργείο δεν έχουμε. Του σπάσανε τα πλευρά και τώρα τον τιμωρούν και μετά θάνατο» δηλώνει ακόμα, καθώς σημειώνει πως η οικογένεια έμαθε την τελευταία στιγμή για την απόφαση μεταφοράς της σωρού στη Θεσσαλονίκη, με πρόφαση πως αυτές τις ημέρες δεν λειτουργεί νεκροτομείο στη Λάρισα. Αξίζει να σημειωθεί πως ο ίδιος τονίζει πως η οικογένεια δεν αντέχει το οικονομικό κόστος μεταφοράς στη Θεσσαλονίκη, καθώς και πως οι απαντήσεις που πήρε από τον εισαγγελέα επέτειναν την καχυποψία του.

«Εμείς όμως το ψάξαμε και μάθαμε, ότι την Πέμπτη θα υπάρχει εκεί ιατροδικαστής. Έτσι μας είπαν. Πήγαμε στον εισαγγελέα και τον ρωτήσαμε ευθέως: Έχει το δικαίωμα η οικογένεια να επιλέξει που θα πάει η σωρός; Του λέμε εμείς το αντέχουμε ψυχολογικά να περιμένουμε μια μέρα, αφού την Πέμπτη θα υπάρχει εκεί ιατροδικαστής. Δεν αντέχουμε το οικονομικό κόστος της μεταφοράς στη Θεσσαλονίκη, αλλά και για πολλούς άλλους λόγους επιλέγουμε τη Λάρισα» συμπληρώνει, περιγράφοντας τον διάλογό του με τον εισαγγελέα.

«Ο εισαγγελέας μας απάντησε πως ναι, έχουμε λόγο ως οικογένεια, αλλά η απόφαση έχει ληφθεί. Ποιος πήρε την απόφαση ρωτήσαμε; Μας κοιτούσε ο εισαγγελέας χωρίς να μιλάει. Δεχτήκατε πιέσεις του είπα. Μας κοιτούσε και δεν μιλούσε, ομολογώντας με τον τρόπο του ότι δεν μπορούσε να αλλάξει την απόφαση. Μετά μάθαμε, ότι άλλαξαν τα δεδομένα και στη Λάρισα δεν θα έχει ιατροδικαστή για τις επόμενες 15 ημέρες! Σε ποιον να έχω εμπιστοσύνη λοιπόν;» αναρωτιέται ο Γ. Μάγγος.

«Δεν θέλουμε ένα κίνημα για το παιδί μας. Ένα κίνημα για την αστυνομική βία χρειαζόμαστε»

Ο πατέρας του Βασίλη Μάγγου, σχολίασε και την ανακοίνωση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη που προδικάζει τα αποτελέσματα της ιατροδικαστικής εξέτασης, σημειώνει πως «Δεν λέμε ότι το παιδί μας πέθανε από τα τραύματα. Δεν λέμε πως αυτά ήταν η άμεση αιτία θανάτου του. Ξέρουμε όμως ότι αυτός ο ξυλοδαρμός, που είχαν πέσει δέκα πάνω του και του έσπασαν τα πλευρά, επηρέασε πολύ την ψυχολογία του».

«Αυτό δεν θα το δείξει καμία ιατροδικαστική έρευνα. Ο γιος μας λοιπόν δεν ήταν ένας Γρηγορόπουλος, δεν διεκδικούμε κάτι τέτοιο. Αλλά αγωνιζόταν ενάντια σε ένα αστυνομικό κράτος καταστολής. Δεν θέλουμε ένα κίνημα για το παιδί μας. Ένα κίνημα για την αστυνομική βία χρειαζόμαστε» καταλήγει ο πατέρας του Β. Μάγγου.

Ωμή παρέμβαση Χρυσοχοΐδη

Στην ανακοίνωση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη αποσιωπάται το γεγονός του ξυλοδαρμού του 27χρονου από δυνάμεις της αστυνομίας, ενώ πραγματοποιείται ευθεία επίθεση σε ιστοσελίδες και στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την παρουσίαση του θανάτου του Βασίλη Μάγγου.

Ο ξυλοδαρμός

Ο νεαρός ακτιβιστής πριν από ένα μήνα είχε πέσει θύμα ξυλοδαρμού από αστυνομικούς κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης συμπαράστασης στους συλληφθέντες της διαδήλωσης που έγινε στις 13 Ιουνίου, κατά της καύσης σκουπιδιών από την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ-Lafarge και της δημιουργίας εργοστασίου SRF από τον δήμο Βόλου. Το περιστατικό είχε καταγράψει με την κάμερα κινητού τηλεφώνου αυτόπτης μάρτυρας.

«

Του έσπασαν τα πλευρά και το συκώτι

Ο πατέρας του 27χρονου είχε περιγράψει τον άγριο ξυλοδαρμό στην Εφημερίδα των Συντακτών: «Έπεσαν πάνω του 10 οπλισμένοι και εκπαιδευμένοι και τον έσπασαν στο ξύλο, κυριολεκτικά. Σύμφωνα με τους γιατρούς, έχει 6 ή 7 σπασμένα πλευρά και το συκώτι του έχει πάθει μια μικρή θλάση, γεγονός που μας βάζει σε πολύ μεγάλες περιπέτειες διότι ταράχτηκε ζωτικό όργανο του οργανισμού του. Ενώ τον χτυπούσαν και τους φώναζε “σταματήστε, δεν μπορώ να πάρω ανάσα”, αυτοί συνέχιζαν. Και δεν είναι αντιγραφή από αυτό που έγινε στην Αμερική, αφού όταν σπάσει κανείς -ακόμη και ραγίσει- ένα πλευρό, δεν μπορεί να αναπνεύσει από τον φοβερό πόνο».

«Αφού του έβαλαν χειροπέδες, τον χτυπούσαν εκεί που πονούσε ακόμη και μέσα στο αυτοκίνητο που τον έβαλαν για να τον πάνε στο Αστυνομικό Τμήμα. Αλλά και μέσα στο Τμήμα επίσης τον χτυπούσαν με σαδισμό και τον βασάνισαν. Το παιδί τούς παρακαλούσε για ένα ποτήρι νερό και τον έβαλαν σε έναν καταψύκτη ο οποίος έτρεχε σταγόνα σταγόνα και προσπαθούσε, μη μπορώντας να σταθεί στα πόδια του, να βάλει τη γλώσσα του να πάρει μια σταγόνα νερό και αυτοί γελούσαν. Πού ζούμε; Τι καταστάσεις είναι αυτές; Σε ποιον αιώνα ζούμε; Σε αυτή τη χώρα που λέγεται χώρα της δημοκρατίας;» συνέχισε.

«Τα όργανα μου φέρουν κακώσεις»

Επειδή πολύς κόσμος ρώτησε, κοινοποίησε, ενδιαφέρθηκε, νομίζω πως οφείλω να ενημερώσω πως πήρα εξιτήριο προχθές το βράδυ, μετά από 4 ημέρες νοσηλείας. Σήμερα πήγα για επαναληπτικές, τα ζωτικά μου όργανα φέρουν βέβαια κακώσεις ακόμα, παρ’ όλα αυτά είναι σε σταθερή κατάσταση και δείχνουν σημάδια βελτίωσης.
Να ευχαριστήσω όλο τον κόσμο που δεν άφησε άλλο ένα περιστατικό αστυνομικής βίας, αυθαιρεσίας και παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων να παραμείνει στη σιωπή και το σκοτάδι και να υπενθυμίσω πως οφείλουμε όλοι μας να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και να μην αφήνουμε ποτέ τον διπλανό μας έρμαιο καμίας ανάλογης κατάστασης.
Επίσης, να ευχαριστήσω το ιατρικό προσωπικό που στη συντριπτική του πλειοψηφία καταρχάς με ανέχτηκε και κατά δεύτερον στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, κρατώντας θέση ενάντια στη βαναυσότητα του κράτους.
Η τελευταία μου φωτό, λοιπόν, από το νοσοκομείο και η πρώτη μου απ’ το σπίτι…
Και τα δύσκολα τώρα αρχίζουν…
2-3 μήνες αποθεραπεία και ποιός ξέρει πόσα χρόνια και αν θα βρω το δίκιο μου…
…Όμως… Χαμογέλα, ρε… Τί σου ζητάνε