Ανώγεια Διπλό Φονικό: Έτσι έγινε, αναφέρει το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών
Δεν είναι μια απλή υπόθεση το διπλό φονικό στα Ανώγεια. Και οι εξηγήσεις είναι περισσότερες από μία λένε κάτοικοι που γνωρίζουν.
Πάντως ιδιαίτερο ενδιαφέρον και βαρύτητα παρουσιάζει το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρεθύμνου για το πώς εκτυλίχθηκαν τα γεγονότα. Πώς έγινε το διπλό φονικό των Ανωγείων με δράστη τον επαγγελματία πυγμάχο Μανώλη Καλομοίρη με θύματα τον 63χρονο μαντιναδολόγο Λευτέρη Καλομοίρη και τον 32χρονο κτηνοτρόφο Γιώργη Ξυλούρη.
To θύμα Γιώργης Ξυλούρης
Στο εδώλιο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου παραπέμπεται ο 29χρονος Μανώλης Καλομοίρης, γιος του θύματος Λ. Καλομοίρη. Κατηγορείτε ότι πυροβόλησε επτά φορές τον Γ. Ξυλούρη, μόλις αντίκρισε τον πατέρα του να κείτεται νεκρός στο οδόστρωμα.
Επιπλέον αντιμετωπίζει την κατηγορία της επικίνδυνης σωματικής βλάβης καθώς μία από τις βολίδες που διαπέρασε το σώμα του κτηνοτρόφου, κατά την έξοδο της έπληξε στην κνήμη Ανωγειανό, ο οποίος είχε προστρέξει στο σημείο για να σταματήσει την πάλη ανάμεσα στους δύο νεκρούς.
Ανεξάρτητα από τις όποιες ενστάσεις μπορεί να υπάρχουν από τις αντίδικες πλευρές, το Δικαστικό Συμβούλιο Ρεθύμνου αποτυπώνει τα γεγονότα και τοποθετεί τα κεντρικά πρόσωπα αυτής της διπλής τραγωδίας λαμβάνοντας υπόψη μαρτυρικές καταθέσεις, την έκθεση αυτοψίας της Αστυνομίας, τις ιατροδικαστικές εκθέσεις, τις εκθέσεις των εργαστηριακών πραγματογνωμοσυνών από τα αρμόδια τμήματα της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών αλλά και την απολογία του 29χρονου.
Ο καυγάς και οι κτηματικές διαφορές
Το δεύτερο θύμα, Λευτέρης Καλομοίρης
Διαβάστε ακόμα: Ανώγεια φονικό: Αυτό είναι το πιστόλι του 30χρονου Ξυλούρη που παραδόθηκε στην Αστυνομία [vid]
Στο βούλευμα αναφέρεται ότι το βράδυ της 2ας Μαΐου σημειώθηκε στο Περαχώρι καυγάς ανάμεσα στον 29χρονο δολοφόνο και γιο του Λ. Καλομοίρη και τον 32χρονο Γ. Ξυλούρη με αφορμή παλιές κτηματικές διαφορές.
Περιγράφεται ότι ο 29χρονος γρονθοκόπησε άσχημα το νεαρό κτηνοτρόφο στο πρόσωπο. Ήταν τόσο θολωμένος που κάνει αρκετούς να λένε ότι έπρεπε να γίνουν τοξικολογικές εξετάσεις υπονοώντας αρκετά για τον δράστη, που δούλευε πόρτα σε μαγαζί του Ηρακλείου. Τους χώρισαν τρίτοι με τον 32χρονο να αποχωρεί εκνευρισμένος, προειδοποιώντας ότι θα επιστρέψει. Αντίστοιχα εκνευρισμένος και πάντα θολωμένος επέστρεψε στο σπίτι του και ο 29χρονος.
Το Δικαστικό Συμβούλιο, αποφαίνεται ότι σε εκείνη τη χρονική στιγμή πήρε το πιστόλι, το έβαλε στη μέση του και πήγε κάτω από το σπίτι του Ξυλούρη όπου άρχισε να φωνάζει. Τον απομάκρυνε ο πατέρας του με άλλους συγγενείς. Ταυτόχρονα στην οικία του Γ. Ξυλούρη συγγενείς του προσπαθούσαν να τον ηρεμήσουν και να τον κρατήσουν στο σπίτι.
Ο δράστης
Τον κλείδωσαν όμως εκείνος κατάφερε να «δραπετεύσει» από το παράθυρο, πήδηξε στην παρακείμενη ταράτσα και στην συνέχεια βγήκε στο δρόμο. Κατευθύνθηκε στο αυτοκίνητο του, πήρε το Glock και το όπλισε. Μάρτυρας καταθέτει ότι μάταια προσπάθησε να τον αποτρέψει. Αυτό πήγε να κάνει και ο Λευτέρης Καλομοίρης, όμως πιάστηκαν στα χέρια.
Στη διάρκεια της πάλης, αναφέρεται στο βούλευμα ότι ο Γιώργης Ξυλούρης έπληξε με το πιστόλι τον Λευτέρη Καλομοίρη από απόσταση κάτω του μισού μέτρου. Το τραύμα ήταν διαμπερές και έπληξε την καρδιά, την κοιλιακή αορτή και το συκώτι. Στο σημείο κατέφθασαν ο αδερφός και ο γιος του νεκρού. Ο τελευταίος βλέποντας τον πατέρα του να κείτεται χωρίς τις αισθήσεις του τράβηξε το πιστόλι από τη μέση και πυροβόλησε 7 φορές σε ζωτικά όργανα τον επίσης πεσμένο στο έδαφος Γ. Ξυλούρη. Κάποιες βολές ήταν εξ επαφής.
Διαβάστε ακόμα: Ανώγεια βεντέτα: Πώς έγινε το διπλό φονικό – Η αφορμή που σοκάρει [vids]
Ένας αποκαλυπτικός αποχαιρετισμός
«Το πλαίσιο των Ανωγείων είναι δύσκολο και τραχύ σαν το φυσικό του περιβάλλον απαιτεί συγκεκριμένες πρακτικές από τους άντρες και τις γυναίκες. Δεν χαρίζεται…»
Η γεννημένη στα Ανώγεια Ευαγγελία Χαιρέτη, αποχαιρετώντας τον συντοπίτη της, Γιώργο Ξυλούρη, παρουσιάζει εύστοχα τις αλήθειες που πρυτανεύουν στην Κρήτη, αλλά και το προφίλ του θύματος
«Πόσο εύκολο είναι να μιλήσεις κάτω από αυτές τις συνθήκες και να εκφραστείς όπως πραγματικά αισθάνεσαι; Είναι τόσο λεπτές οι ισορροπίες, είναι τόσος πολύς ο πόνος, είναι τόσο μεγάλο το γιατί που σίγουρα κάτι θα ξεφύγει και σίγουρα δεν θα ικανοποιηθούν όλοι.
Ήταν μια δραματική συγκυρία που σάρωσε και ταρακούνησε τις ζωές όλων μας. Όλων των Ανωγειανών εντός και εκτός . Όσοι έχουμε μεγαλώσει και γαλουχηθεί στ Ανώγεια ξέρουμε τα του οίκου. Ρίζες και δεσμοί άρρηκτα συνδεδεμένοι είτε ζούμε εκεί είτε όχι. Το διπλό φονικό αποκάλυψε ξανά τα πολυσύνδετα προβλήματα που μαστίζουν τον τόπο. Προβλήματα κρυμμένα κάτω απ το χαλί και έτοιμα να μας πνίξουν όλους.
Όμως δεν θα σταθώ σ’ αυτά. Σε γενικές γραμμές πολλοί αναφέρθηκαν και ξεδίπλωσαν τις απόψεις τους γύρω από το θέμα. Πολλές απ αυτές θα με βρουν σύμφωνη…. Εδώ θα ήθελα να ασχοληθώ με τον άνθρωπο Γιώργη.
Ο Γιώργης ήταν ένας πολύ νέος άνθρωπος που η ζωή του φαινόταν να ξεδιπλώνεται μπροστά του. Να απλώνεται, να ριζώνει και να ανθεί. Μέχρι που αυτό το άνθος θα κοπεί βίαια.
Ο Γιώργης ήταν ένας άτυχος νέος. Από την πρώτη του κιόλας νιότη θα βιώσει μια μεγάλη απώλεια. Ο σκληρός και ξαφνικός θάνατος του Μανιό έμελλε να τον στιγματίσει. Ο Μανιός δεν ήταν απλά ο θείος του Γιώργη, μα το κύριο αντρικό πρότυπο ενός νέου αγοριού που όδευε προς την ενηλικίωση. Από εκείνον θα έπαιρνε το νήμα για να συνεχίσει ο ίδιος την πορεία του για την ζωή. Το τιτάνιο σοκ και η δυσκολία να το διαχειριστεί θα τον δοκιμάσουν σε πολλά επίπεδα. Η ζωή όμως προχωράει και κάτω από αυτές τις συνθήκες θα αναγκαστεί να προχωρήσει κι αυτός παρέα με το βαθιά χωμένο αγκάθι της απώλειας να τον συντροφεύει.
Το πλαίσιο των Ανωγείων είναι δύσκολο και τραχύ σαν το φυσικό του περιβάλλον απαιτεί συγκεκριμένες πρακτικές από τους άντρες και τις γυναίκες. Δεν χαρίζεται…
Ο Γιώργης δεν ήταν ο γλεντζές του χωριού. Δεν του άρεσε να εκτίθεται δημόσια και να διαδηλώνει για την αγάπη του. Αυτό φυσικά δεν ακύρωνε την ευαισθησία του, την πίστη του και την συμπόνια του για τον άνθρωπο. Όσοι τον γνώριζαν καλά ξέρουν….
Ο Γιώργης δεν ήταν ο άντρας που προκαλούσε ή που γεννούσε με την στάση του το μίσος και την διχόνοια. Δεν επιδείκνυε την ρωμαλεότητα του για να επιβληθεί. Ούτε συγκρούονταν για να αποδείξει κάτι. Αγάπησε την Κλειώ και πάλεψε για να την διεκδικήσει. Φαινόταν να έχει έρθει η Άνοιξη στην ζωή του. Συμπορεύτηκαν μαζί και με θέληση δυνατή έβαλαν τα θεμέλια για το καινούργιο τους ξεκίνημα. Όλα έμοιαζαν «ιδανικά» με κάποιο τρόπο. Η ζωή θα τους χαρίσει δύο πανέμορφα παιδιά και θα μπει ο σπόρος για αυτό που λέμε συνέχεια… Οι απώλειες διαδέχονται η μια την άλλη κι έτσι πριν από ένα χρόνο θα φύγει ο άλλος Γιώργης (Μπιντοφογιώργης) με τρόπο σιωπηλό και επίπονο όπως ήταν και όλη του η ζωή. Η λίστα αυξάνεται…
Όσα χαστούκια και να σου δώσει η ζωή ποτέ δεν συνηθίζεις. Ο θάνατος είναι σκληρός και μαύρος δεν έχει τίποτα το όμορφο πάνω του και σε χαράζει χωρίς οίκτο. Και ο Γιώργης έφαγε πολλά χαστούκια παρά το νεαρό της ηλικίας του και φυσικά ποτέ δεν συνήθισε.
Ξέρω πολύ καλά πως το να ανήκεις σε μια ομάδα είναι επιτακτική ανάγκη και πολύ περισσότερο σε τόσο σκληρές και αυστηρές κοινωνίες όπως αυτή των Ανωγείων. Ρώτησα κάποτε έναν άντρα γιατί οπλοφορείς; Μου απάντησε «για να μπορέσω να αμυνθώ σε περίπτωση ανάγκης». Αυτός ο άντρας δεν ήταν πολεμοχαρής ούτε προκαλούσε καταστάσεις. Η απάντηση του με έκανε να καταλάβω πως δεν φοβόταν τόσο για την ζωή του όσο για τον λεγόμενο εξευτελισμό και την διαπόμπευση της προσωπικής του αξιοπρέπειας. Λυπήθηκα γι αυτόν τον άντρα όχι γιατί η τιμή δεν πρέπει να υπερασπίζεται ίσα, ίσα μα για τον ρόλο που αναγκαζόταν να επωμιστεί και να αναπαράγει παρά την θέληση του. Έδινε την εντύπωση του θύτη μα στην πραγματικότητα ήταν θύμα μιας κοινωνίας που παρεμπόδιζε κάθε μορφή έκφρασης και συναισθήματος.
Μικρότερη πίστευα πως έπρεπε να παλεύεις μέχρι τέλους όμως μεγαλώνοντας κατάλαβα πως το να αποχωρείς την στιγμή που πρέπει είναι μια πράξη γενναία. Ο Γιώργης δυστυχώς δεν κατάφερε να το διακρίνει αυτό, πάλεψε μέχρι τέλους και την στιγμή της σύγκρουσης άρχισαν να απομακρύνονται νοερά ένα, ένα τα αγαπημένα του πρόσωπα η Κλειώ, τα παιδιά του, η μάνα του, ο πατέρας του, τα αδέρφια του… η ζωή. Τίποτα δεν φάνταζε τόσο δυνατό για να τον κρατήσει πίσω και να καταφέρει να δει τους σπόρους που φύτεψε να βγάζουν ανθούς και κλαδιά και να απλώνουν τις ρίζες τους στον κόσμο… Εκεί μέσα στην Άνοιξη ήρθε ξαφνικά ο χειμώνας και εκεί μέσα στα γέλια και τις χαρές το κλάμα, η οδύνη και ο αβάσταχτος πόνος. Κανείς δεν κατάλαβε πως γίνεται με τόσο ήλιο να πέφτει χαλάζι και να ρημάζουν όλα στην στιγμή… Μεγάλωσα με την έκφραση το όπλο είναι ξένη δύναμη τώρα ήρθε η σκληρή πραγματικότητα να μου το επιβεβαιώσει.
Η ζωή διδάσκει στο διάβα της… Μια σημαντική διδαχή που συνειδητοποιεί κάποιος έπειτα από πολλές δοκιμασίες είναι πως είναι και πολύ άδικη χωρίς να εξηγεί το γιατί. Τα παιδιά του Γιώργη θα το βιώσουν αυτό από το πρώτο τους κιόλας στρατάρισμα.Καμία απάντηση δεν θα υπάρξει γι αυτό το γιατί, κανείς όσο στοργικός και παρόν και να είναι δεν θα καταφέρει να καλύψει το κενό του Γιώργη, καμιά προσέγγιση όσο και να απαλύνει τις πληγές δεν θα τις γιατρέψει για πάντα… Τίποτα δεν θα είναι πια ίδιο για κανέναν.
Η επιβίωση μοιάζει αδύνατη μα η ζωή επιτάσσει το αδύνατο. Τα αποθέματα δείχνουν να έχουν στερέψει μα το να σταθείς όρθιος είναι μονόδρομος. Το μονοπάτι μακρύ και δύσκολο όμως οφείλεις να το περπατήσεις….
Γιώργη, ήταν πολύ νωρίς γι αυτό το ταξίδι μα αφού η μοίρα και ο Θεός το όρισε εύχομαι να είναι γαλήνιο και να αναπαυθείς εκεί που πας. Να δώσεις χαιρετίσματα στον Μανιό και στον Γιώργη και να τους πεις πως το κενό τους ήταν και παραμένει μεγάλο για όλους μας…»
Διαβάστε ακόμα:
Ανώγεια: Βάφτισαν το παιδί του Γιώργου Ξυλούρη πριν την κηδεία του – Το σπάνιο έθιμο [vid]
