Μελέτη πανεπιστημίου αποκαλύπτει: Κοτσάνια και φλοιοί καλαμποκιού γίνονται φθηνή ζάχαρη

Επιστήμονες του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον παρουσίασαν μια πρωτοποριακή μέθοδο μετατροπής των υπολειμμάτων καλαμποκιού, όπως κοτσάνια και φλοιοί, σε φθηνή ζάχαρη. Η έρευνα, που μόλις δημοσιεύτηκε στο Bioresource Technology, αξιοποιεί μια υγρή προεπεξεργασία με σουλφίτη αμμωνίου και υδροξείδιο καλίου σε ήπιες θερμοκρασίες, ανοίγοντας τον δρόμο για βιώσιμα βιοκαύσιμα δεύτερης γενιάς.

Η χημική συνταγή πίσω από την επιτυχία

Στο επίκεντρο της διαδικασίας βρίσκεται η έκθεση των αγροτικών αποβλήτων σε ένα αλκαλικό διάλυμα, το οποίο διεισδύει στα κυτταρικά τοιχώματα. Με θερμοκρασίες γύρω στους 120–140 °C υπό ελεγχόμενη πίεση, οι εξειδικευμένες χημικές ουσίες αποδομούν τη δυσδιάλυτη κυτταρίνη και λιγνίνη, απελευθερώνοντας γλυκόζη και ξυλόζη που είναι άμεσα διαθέσιμα για ζύμωση.

Αποδοτικότητα και ανταγωνιστικό κόστος

Οι ερευνητές του καθηγητή Bin Yang καταγράφουν απόδοση πάνω από 85 % των διαθέσιμων σακχάρων , ποσοστό αντίστοιχο ή ανώτερο των συμβατικών μεθόδων όξινης υδρόλυσης, χωρίς όμως τοξικά υποπροϊόντα. Το κόστος παραγωγής υπολογίζεται σε μόλις 0,28 USD ανά λίβρα ζάχαρης, καθιστώντας τη νέα τεχνική ανταγωνιστική ακόμη και με τις εισαγόμενες ζάχαρες χαμηλού κόστους.

Κλείνοντας τον κύκλο της κυκλικής οικονομίας

Ένα επιπλέον πλεονέκτημα της μεθόδου είναι η δημιουργία οργανικού λιπάσματος, πλούσιου σε άζωτο και θείο, το οποίο προκύπτει από τα υπολείμματα της προεπεξεργασίας και μπορεί να επιστραφεί στο έδαφος. Με αυτόν τον τρόπο, αναπληρώνονται θρεπτικά στοιχεία και μειώνονται τα γεωργικά απόβλητα.

Στο κατώφλι της πιλοτικής εφαρμογής

Σύμφωνα με τον καθηγητή Yang, στόχος της ομάδας είναι η κλιμάκωση της διαδικασίας σε πιλοτική μονάδα με δυναμικότητα τόνων βιομάζας ημερησίως. Μια επιτυχημένη πιλοτική δοκιμή θα αποδείξει την οικονομική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα της μεθόδου, ανοίγοντας τον δρόμο για εμπορική εφαρμογή και ενίσχυση της αγοράς βιοκαυσίμων.