Πάμελα Άντερσον: «Νιώθω σαν να ξεκινάω τώρα την καριέρα μου... ποτέ δεν είναι αργά»

''Μαθήματα ζωής'' παρέδωσε η Πάμελα Άντερσον μέσα από την ομώνυμη στήλη του Harper's Bazaar και μίλησε για τα παιδικά της χρόνια, την καριέρα της, την προσωπική της εξέλιξη, και την ζωή της σήμερα. 

Η 57χρονη που αποχωρίστηκε τα μακριά ξανθά μαλλιά της και υιοθέτησε κοντό καρέ και που έχει καθιερώσει τις εμφανίσεις χωρίς make up δηλώνει: «Νομίζω ότι η ματαιοδοξία είναι φυλακή. Μόλις μπορέσεις να το αφήσεις αυτό να φύγει, είσαι τόσο ελεύθερος. Δεν έχει σημασία να νιώθεις όμορφος, απλώς να νιώθεις υπέροχα. Η ομορφιά είναι η ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου.

Σκεφτόμαστε τις σκέψεις των άλλων τον περισσότερο καιρό, επειδή απλώς μας κατακλύζουν και αυτό δεν μας κάνει να νιώθουμε καλά. Είναι ωραίο να είσαι σε επαφή με τις δικές σου σκέψεις και συναισθήματα και από εκεί πηγάζει η ομορφιά. Πώς θέλεις να μοιάζεις; Πώς θέλεις να παρουσιάσεις τον εαυτό σου στον κόσμο; Είναι ωραίο να εμπνέεσαι από περιοδικά, κινηματογράφο, μουσική και ιστορία, αλλά αυτό είναι απλώς ένα σημείο εκκίνησης».

Αν και υπήρξε κορίτσι - ''βόμβα'' τη δεκαετία του '90, στην πραγματικότητα είναι μια άλλη όταν οι κάμερες κλείνουν. «Είμαι στην πραγματικότητα ένα πολύ ντροπαλό άτομο... αν μπορείτε να το πιστέψετε. Ήμουν αδιανόητα ντροπαλή όταν ήμουν παιδί και πάντα προσπαθούσα να βρω τρόπους να απαλλαγώ από αυτό επειδή ήταν τόσο εξουθενωτικό και άβολο. Ακόμα το νιώθω μερικές φορές» παραδέχεται.

«Έχω εξελιχθεί, δεν έχω επανεφεύρει τον εαυτό μου», λέει μιλώντας για την μόδα και την ομορφιά. «Συνειδητοποίησα ότι μου αρέσει η άνεση και τα όμορφα πράγματα. Όχι το μαξιμαλιστικό στυλ ή απαραίτητα το ακριβό, απλώς το εύκολο» εξηγεί και παραδέχεται ότι η βιωσιμότητα είναι κάτι που την απασχολεί. «Η Vivienne Westwood το είπε καλύτερα όταν είπε: «Αγοράστε ένα καλό πράγμα τον χρόνο, μην γεμίζετε την ντουλάπα σας με πράγματα που ξέρετε ότι δεν χρειάζεστε πραγματικά» αναφέρει.

Και εξομολογείται για την επαγγελματική της πορεία: «Τα έκανα ανάποδα. Με έριξαν σε μια τηλεοπτική εκπομπή και αργότερα στη ζωή μου συνειδητοποίησα πόσο σημαντική είναι η τέχνη της υποκριτικής. Νιώθω σαν να ξεκινάω τώρα την καριέρα μου — ποτέ δεν είναι αργά».