Πέθανε ο Λευτέρης Κορδιάος - Η συγκινητική ανάρτηση του Αντώνη Κανάκη για τον ραδιοφωνικό παραγωγό
Σοκ και οδύνη για τον ραδιοφωνικό κόσμο της Θεσσαλονίκης.
Θλίψη σκόρπισε η απώλεια του Λευτέρη Κορδιάου στους κόλπους της ραδιοφωνικής σκηνής της Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, ο ραδιοφωνικός παραγωγός Λευτέρης Κορδιάος έφυγε από τη ζωή, ύστερα από μια περίοδο σοβαρών προβλημάτων υγείας.
Άφησε το δικό του στίγμα στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής. Συνεργάστηκε με σταθμούς όπως ο Republic και ο 88,5, ενώ ο τελευταίος σταθμός όπου εργάστηκε ήταν ο Fly 104. Παράλληλα με τη ραδιοφωνική του παρουσία, είχε δικό του φανατικό κοινό και στους χώρους που έπαιζε ως DJ.
Η θλιβερή είδηση συγκλόνισε τον Αντώνη Κανάκη, ο οποίος αποχαιρέτησε τον φίλο και συνεργάτη του στον ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης, Fly, με μια πολύ συγκινητική ανάρτηση:
«Πλέον, όταν το φέρνει η συζήτηση, πάντοτε λέω ότι δεν αντέχω άλλο να ακούω άσχημα νέα για φιλαράκια. Όταν ξεκίνησε η περιπέτεια του Λευτέρη, ήμουνα σίγουρος ότι θα το ξεπεράσει.
Σίγουρος όμως. Όχι με βάση τη λογική, αλλά με βάση το πόσο αδιανόητο μου φαινόταν το αντίθετο σενάριο, έτσι στα καλά καθούμενα. Περνούσαν οι ημέρες, έγιναν μήνες και ενώ όλα έδειχναν πως η αισιοδοξία μου ήταν αβάσιμη, για κάποιο λόγο τη διατηρούσα σχεδόν πεισματικά.
»Κάθε ενημέρωση του τύπου "κούνησε τα μάτια του", "κούνησε τα χέρια του" κτλ, όσο και αν μας λέγανε ότι ήταν απλά αυτόματες αντιδράσεις, επέλεγα να πιστεύω ότι μπορεί να είναι το σημάδι που θα αλλάξει τα πράγματα. Τα έχω ξαναζήσει δυστυχώς αυτά τα σημάδια και αυτήν την αισιοδοξία. Περάσανε μήνες πλέον.
»Σήμερα πληροφορήθηκα πως στο ενδιάμεσο και η μητέρα του, για την οποία τόσο προσπάθησε, δεν άντεξε και αυτή. Σήμερα έφυγε και ο Λευτέρης μας. Ήμασταν συνεργάτες και φιλαράκια. Δεν ήμασταν ποτέ κολλητοί. Όμως το αγάπησα αυτό το παιδί. Το αγάπησα αβίαστα, αυτόματα και απλά. Όσοι τον ξέρουν καταλαβαίνουν γιατί Πάντοτε γλυκός, με τα χαμογελαστά του μάτια, την διακριτικά παιχνιδιάρικη διάθεση του, τις μουσικές του και την εκπομπή του που λάτρευα να ακούω.
»Θα μου λείψει πολύ ο Λευτέρης. Δεν θα τον ξεχάσω. Αντιθέτως θα φροντίσω να ξεχάσω τον θάνατο του, όπως συνηθίζω τελευταία με φιλαράκια που χάνουμε. Απλά δεν κάνει άλλο εκπομπή στον Fly θα λέω και είναι κάπου εκεί έξω κάνοντας τα δικά του. Και όταν τον πετύχω τυχαία, θα τον πειράξω όπως πάντα για το πως τον αντέχει ο Σκοτ. Πάντα έτσι τον πείραζα. Δεν φαντάστηκα ποτέ ότι τελικά θα αναρωτιέμαι το αντίθετο. Πως και αν θα αντέξει η ψυχούλα του Σκοτ χωρίς τον Λευτέρη».
