Γιατί φρενάρουν οι Αμερικανοί τους Ισραηλινούς στη Γάζα

Η είδηση πως οι Αμερικανοί καθυστερούν την χερσαία επίθεση της Επιχείρηση Σιδερένια Σπαθιά  για να μεταφέρουν αντιπυραυλικές συστοιχίες στην περιοχή ενδεχομένως να είναι κατά το ήμισυ αληθινή.

Όπως επισημαίνουν σημαντικοί αναλυτές με βαθιά γνώση αλλά και πληροφόρηση οι Αμερικανοί είναι που αυτή τη στιγμή πατούν το γκάζι και το φρένο της κλιμάκωσης των επιχειρήσεων του Ισραήλ  κατά της Χαμάς  στη Γάζα.

Αμερικανός στρατηγός στο Τελ Αβίβ

Η επίσκεψη Μπάιντεν στο Ισραήλ είχε ασφαλώς ως πρώτο λόγο την επιβεβαίωση της πλήρους υποστήριξης από τις ΗΠΑ, αλλά δευτερευόντως έπρεπε να δοθεί από την πλέον ανώτατη πηγή το μήνυμα πως η στήριξη έχει ανταλλάγματα.

Αυτό φαίνεται πως κατέστησαν σαφές οι Αμερικανοί στους Ισραηλινούς συνομιλητές τους αναφέροντας πως «σας στηρίζουμε, αλλά θα μας ακούτε πλέον».

Για τον λόγο αυτό η Ουάσιγκτον εγκατέστησε στο Ισραήλ τον στρατηγό James Glynn, υποδιοικητή των Αμερικανών Πεζοναυτών μαζί με μια ομάδα ανώτερων αξιωματικών, ώστε να επιβλέπουν οποιοδήποτε στρατιωτικό σχέδιο των Ισραηλινών και να τους συμβουλεύουν αναλόγως, δίνοντας φυσικά πλήρη αναφορά στην αμερικανική κυβέρνηση.

Οι παράγοντες που θα κρίνουν την επίθεση

Τρεις είναι οι πόλοι που θα αποφασίσουν τον χρόνο, τον τόπο, τη φύση αλλά και την έκταση της επιχείρησης. Ο πρώτος είναι οι Αμερικανοί, ο δεύτερος το πολεμικό συμβούλιο του Ισραήλ και ο τρίτος ο ίδιος ο ισραηλινός στρατός και η ετοιμότητά του.

Οι Αμερικανοί δείχνουν να ενδιαφέρονται πρωτίστως για την απελευθέρωση των ομήρων, αρχικά των Αμερικανών και τον Δυτικών καθώς η τύχη των Ισραηλινών θα κριθεί ενδεχομένως από το τι θα πράξει το Τελ Αβίβ. Αυτό ωστόσο εκ των πραγμάτων είναι χρονοβόρο και μάλιστα την κλεψύδρα των διαπραγματεύσεων κρατούν η Χαμάς αλλά και το φιλικό προς εκείνη Κατάρ.

Ένας δεύτερος παράγοντας είναι η Χεζμπολάχ. Η σιιτική οργάνωση που διοικεί τον νότιο Λίβανο δεν αποκλείεται να ανοίξει ένα δεύτερο πολύ πιο σκληρό μέτωπο στα βόρεια του Ισραήλ μόλις τα ισραηλινά άρματα περάσουν σε βάθος τα σύνορα με τη Γάζα.

Ο τρίτος παράγοντας όσο κι αν φαίνεται απίθανο είναι ο ίδιος ο Νετανιάχου, που σύμφωνα με ισραηλινούς αναλυτές έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στις δυνατότητες του στρατού μετά την 7η Οκτωβρίου, ήταν ανέκαθεν κατά των χερσαίων επιχειρήσεων και επιπροσθέτως πιστεύει ότι μια τέτοιου είδους επιδρομή μπορεί να οδηγήσει το Ισραήλ σε τέλμα.

Επιθυμίες και πραγματικότητα

Το Ισραήλ έχει ξεκαθαρίσει πως την επομένη του τερματισμού των εχθροπραξιών τίποτα δεν πρέπει να είναι το ίδιο στην περιοχή.

Αυτό πρωτίστως σημαίνει - όπως έχει ειπωθεί άλλωστε - πως η Χαμάς πρέπει να εκλείψει από προσώπου Γης ή στην χειρότερη των περιπτώσεων να μην μπορεί πλέον να αναγεννηθεί από τις στάχτες της.

Το πως όμως μπορεί αυτό να συμβεί και σε πόσο μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα αποτελεί ένα σημείο τριβής μεταξύ Ισραηλινών που λειτουργούν ακόμη βαθιά πληγωμένοι και εν θερμώ και Αμερικανών που υποστηρίζουν μεν, αλλά ζυγιάζουν από την άλλη οποιαδήποτε πιθανή εξέλιξη σε πολεμικό, διπλωματικό αλλά οικονομικό επίπεδο.

Η Ουάσιγκτον ξεκαθαρίζει προς το Τελ Αβίβ ότι η όποια επιχείρηση από εδώ και πέρα θα πρέπει να έχει αρχή, μέση και τέλος. Εξηγούν μάλιστα πως ο ισραηλινός στρατός θα πρέπει να ξεκαθαρίσει που και πως θα αναπτυχθεί, ποιοι είναι οι στόχοι του (ακόμα και σε επίπεδο Παλαιστινιακού και ευρύτερης περιοχής) και ποια είναι η πρόβλεψή για τερματισμό της σύγκρουσης.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι ΗΠΑ διεμήνυσαν πως το Ισραήλ έχει όσο χρόνο χρειάζεται μόνο εάν έχει απτά αποτελέσματα και δεν διαπράττει εγκλήματα πολέμου, εάν συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση των ομήρων και εάν συνεχιστεί η αδιάκοπη παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας σε όσους βρίσκονται στη νότια Λωρίδα της Γάζας.

Οι Αμερικανοί πιστεύουν ωστόσο πως οι Ισραηλινοί δεν έχουν ρεαλιστικούς και επιτεύξιμους στόχους στη Γάζα, ωστόσο δεν είναι κατί μιας χερσαίας επιχείρησης.

Ωστόσο η εμπειρία των Αμερικανών σε συγκρούσεις στη Συρία (Ράκκα) και το Ιράκ (Μοσούλη) με τον ISIS αλλά και οργανώσεις που δρουν ως το μακρύ χέρι του Ιράν, τους ωθεί να προτείνουν ένα διαφορετικό μείγμα επιχειρήσεων με τρεις βραχίονες.

Ο πρώτος είναι η συνέχιση των αεροπορικών βομβαρδισμών, ο δεύτερος είναι οι μικρής έκτασης αλλά επαναλαμβανόμενες επιχειρήσεις εντός της Γάζας (είδαμε κατά τη διάρκεια της νύχτας) και ο τρίτος είναι η δολοφονία των ηγετικών στελεχών της Χαμάς.

Η Χεζμπολάχ & το Ιράν

Είναι πασιφανές πως οι Αμερικανοί δεν θέλουν η όποια κλιμάκωση να συμπεριλάβει και την άμεση εμπλοκή του Ιράν καθώς τότε η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει με τρομακτική ταχύτητα και τρομακτικότερες συνέπειες.

Οι ΗΠΑ πιστεύουν πως εάν το Ισραήλ τα πάει καλά με τις επιχειρήσεις στη Γάζα και δείξει αποφασιστικότητα στα βόρεια σύνορά του με τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο, τότε αυτό ίσως λειτουργήσει αποτρεπτικά στο να μπουν οι σιίτες στο παιχνίδι.

Μέχρι στιγμής όμως η σιιτική Χεζμπολάχ υπό τη διοίκηση του σεΐχη Νασράλα έχει επιτύχει με μικρό τίμημα και ελάχιστα μέσα σημαντικούς στόχους. Οι επιθέσεις της πέραν των επτά Ισραηλινών νεκρών, ανάγκασαν το Τελ Αβίβ να εκκενώσει πολείς και χωριά στον βορρά υπό τον φόβο επιθέσεων αλλά και με την δικαιολογία της άνεσης για στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Το σημαντικότερο όμως είναι πως κρατάει απασχολημένη μια μεγάλη δύναμη του ισραηλινού στρατού στον βορρά, η οποία θα έδινε μεγαλύτερη ισχύ στο Ισραήλ εάν μπορούσε να μετακινήθει στον νότο και στα σύνορα με τη Γάζα

Την ίδια στιγμή το Ιράν χρησιμοποιεί παραστρατιωτικές οργανώσεις που χρηματοδοτεί εδώ και χρόνια για να κάνει επιθέσεις χωρίς ωστόσο να φαίνεται πουθενά.

Πέραν των φραστικών απειλών η Τεχεράνη γνωρίζει πως εάν ξεπεράσει τις κόκκινες γραμμές θα πυροδοτήσει έναν ευρύτερο πόλεμο στον οποίο θα αναγκαστεί να μπει χωρίς να είναι σίγουρη για την ρωσική υποστήριξη λόγω και της Ουκρανίας.

Είναι άλλωστε χαρακτηριστική η δήλωση του προέδρου του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ιράν ο οποίος είπε ότι ναι μεν συνομιλούς με τους τρεις φίλους τους (Χεζμπολάχ, Χαμάς, Ισλαμική Τζιχάντ) ωστόσο κανείς τους δεν προσδοκά στρατιωτικές ενέργειες από το Ιράν.