Πώς η επαφή με τα κατοικίδια σκυλιά θωρακίζει την παιδική υγεία

Είναι γνωστό πως η παρουσία κατοικιδίων στο σπίτι μπορεί να επηρεάσει θετικά την ψυχολογία των παιδιών, αλλά τώρα ερευνητές υποστηρίζουν ότι βοηθά και στη σωματική υγεία, ιδιαίτερα όσον αφορά το άσθμα. Σύμφωνα με νέα επιστημονικά δεδομένα που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο European Respiratory Society Congress, τα βρέφη που μεγαλώνουν σε οικογένειες με σκύλο φαίνεται να έχουν καλύτερη αναπνευστική λειτουργία και μικρότερη πιθανότητα εκδήλωσης άσθματος μέχρι την ηλικία των πέντε ετών. Η ανακάλυψη αυτή έρχεται να αλλάξει την παραδοσιακή αντίληψη ότι η επαφή με τα αλλεργιογόνα των ζώων είναι επικίνδυνη για τα παιδιά.

Το άσθμα και οι παράγοντες κινδύνου στην παιδική ηλικία

Όπως διαβάζουμε στο The Brighter Side News, το άσθμα αποτελεί μία από τις πιο διαδεδομένες χρόνιες παθήσεις της παιδικής ηλικίας και συχνά εκδηλώνεται από τα πρώτα χρόνια ζωής. Γενετικοί παράγοντες, αλλά και περιβαλλοντικές συνθήκες όπως η μόλυνση του αέρα, οι λοιμώξεις και τα αλλεργιογόνα, παίζουν σημαντικό ρόλο στην εμφάνισή του. Επειδή τα παιδιά περνούν μεγάλο μέρος του χρόνου τους μέσα στο σπίτι, η ποιότητα του εσωτερικού περιβάλλοντος αποκτά καθοριστική σημασία για την υγεία τους.

Για να μελετήσουν σε βάθος αυτή τη σχέση, επιστήμονες ανέλυσαν δεδομένα από περισσότερες από χίλιες οικογένειες στον Καναδά, συλλέγοντας δείγματα σκόνης από τα σπίτια όταν τα παιδιά ήταν ακόμα βρέφη. Στα δείγματα εξετάστηκαν τρία βασικά αλλεργιογόνα: μια πρωτεΐνη που προέρχεται από τους σκύλους, μια αντίστοιχη πρωτεΐνη από τις γάτες, καθώς και ενδοτοξίνες που σχετίζονται με βακτήρια.

Τι έδειξε η καναδική μελέτη για σκύλους και αλλεργιογόνα

Όταν τα παιδιά έφτασαν στην ηλικία των πέντε ετών, οι ερευνητές μέτρησαν την πνευμονική τους λειτουργία και αναζήτησαν γενετικούς δείκτες που συνδέονται με το άσθμα. Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό: τα βρέφη που είχαν εκτεθεί σε υψηλότερα επίπεδα αλλεργιογόνων σκύλου είχαν σχεδόν κατά το ήμισυ μικρότερη πιθανότητα να εκδηλώσουν άσθμα. Παράλληλα, εμφάνιζαν καλύτερη αναπνευστική λειτουργία σε σχέση με συνομηλίκους που δεν είχαν ανάλογη έκθεση.

Η προστατευτική αυτή δράση δεν φάνηκε να ισχύει για τα αλλεργιογόνα των γατών ούτε για τα βακτήρια. Αυτό υποδηλώνει ότι οι σκύλοι έχουν έναν ιδιαίτερο ρόλο που δεν σχετίζεται απλά με τη γενική παρουσία ζώων στο σπίτι. Οι επιστήμονες θεωρούν πιθανό ο μηχανισμός να συνδέεται με αλλαγές στο μικροβίωμα της μύτης ή με τον τρόπο που το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού «εκπαιδεύεται» στα πρώτα στάδια της ζωής.

Παρά την αισιοδοξία που γεννούν αυτά τα δεδομένα, οι ερευνητές είναι επιφυλακτικοί. Παλαιότερες μελέτες είχαν καταλήξει σε αντιφατικά αποτελέσματα και χρειάζονται περαιτέρω έρευνες για να αποδειχθεί με βεβαιότητα ο προστατευτικός ρόλος του σκύλου. Ωστόσο, η μεγάλη κλίμακα της συγκεκριμένης έρευνας δίνει μεγαλύτερη αξιοπιστία στα αποτελέσματά της.

Η επόμενη μέρα για την επιστήμη και τους γονείς

Για τους γονείς, τα νέα αυτά ίσως φέρνουν μια ανακούφιση, ειδικά για όσους ανησυχούσαν ότι η κατοχή σκύλου θα μπορούσε να επιβαρύνει την υγεία του μωρού τους. Σημαντικό όμως είναι να σημειωθεί ότι η προστασία παρατηρείται μόνο όταν η έκθεση γίνεται πολύ νωρίς στη ζωή. Σε παιδιά που αναπτύσσουν αλλεργία στον σκύλο αργότερα, η παρουσία του ζώου μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα. Η μελέτη ανοίγει επίσης νέους δρόμους για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο το περιβάλλον του σπιτιού επηρεάζει την ανάπτυξη του ανοσοποιητικού.