ΣΥΡΙΖΑ: Το 2024 να... φύγει και να μην ξανάρθει - Οι «τραγωδίες» που πέρασαν και η επόμενη μέρα

Ένα έτος το οποίο παραλίγο να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στην απόλυτη διάλυση, ήταν αυτό που φεύγει σε λίγες ώρες. Οι έντεκα πρώτοι μήνες του 2024 συνοδεύτηκαν από συνεχή εσωστρέφεια, την απόλυτη απαξίωση -ελέω της προηγούμενης ηγεσίας- και μια νέα διάσπαση - αποστασία, η οποία στοίχισε τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης που του εμπιστεύτηκαν οι πολίτες.

«Καμπάνες» από τον Ιανουάριο

Το 2023 δεν είχε κλείσει ιδανικά για την Κουμουνδούρου, καθώς στα τέλη του έτους επισφραγίστηκε η αποχώρηση του μεγαλύτερου μέρους της «κυβερνώσας Αριστεράς».

Έντεκα βουλευτές, εκατοντάδες στελέχη και σχεδόν 40 υπουργοί και υφυπουργοί των κυβερνήσεων του Αλέξη Τσίπρα, δεν άντεξαν τις ύβρεις και την αποσάθρωση του κομματικού ιστού που διαμορφώθηκε από την επικράτηση του Στέφανου Κασσελάκη και των πανίσχυρων μηχανισμών που τον στήριξαν στην εσωκομματική αναμέτρηση.

Πριν καλά - καλά κοπάσει ο θόρυβος από τη διάσπαση, ήρθε το πρώτο επεισόδιο του νέου έτους. Το ολιγοήμερο δάνειο που χορήγησε ο -τότε- πρόεδρος μέσω της εταιρίας «Osios», προκειμένου να πληρωθεί μέρος των δεδουλευμένων των εργαζόμενων στα κομματικά μίντια, προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις, αλλά και την παρέμβαση της Δικαιοσύνης.

Όπως αποδείχθηκε, ήταν απλά η πρώτη πράξη της επερχόμενης σύγκρουσης…

Το Συνέδριο της ντροπής

Με τον Στέφανο Κασσελάκη να βρίσκεται στις ΗΠΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγούνταν σε ένα Συνέδριο Θέσεων το Φεβρουάριο του 2024, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν θύμιζε διαδικασία κόμματος της Αριστεράς. Η όλη ιστορία ήταν τόσο απαξιωμένη, που το 90% των οργανώσεων δεν εξέλεξαν συνέδρους, αλλά διόρισαν, καθώς δεν υπήρχε το παραμικρό ενδιαφέρον από τη βάση του κόμματος – πλην των φανατισμένων οπαδών του -πρώην, πλέον- προέδρου.

Ένα ερωτηματολόγιο που είδε το φως της δημοσιότητας λίγες ημέρες πριν το Συνέδριο, στο οποίο αμφισβητούνταν ακόμα και το όνομα του κόμματος, προκάλεσε την οργή των στελεχών της Πολιτικής Γραμματείας. Η αμφισβήτηση Κασσελάκη ξεκίνησε και κορυφώθηκε με τη γραπτή παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα, λίγη ώρα πριν την έναρξη του Συνεδρίου.

Η αίθουσα με τους διορισμένους συνέδρους-οπαδούς, έβραζε. Ύβρεις και αποδοκιμασίες σε βάρος ιστορικών στελεχών του κόμματος, που είχαν το «θράσος» να μην αναγνωρίζουν το «μεγαλείο» και την «ιδιοφυία» του «αδιαμεσολάβητου ηγέτη», κάλυπταν τα πάντα.

Ο Στέφανος Κασσελάκης, με μια ακόμα διχαστική ομιλία και το αμίμητο «βρείτε μου αντίπαλο και πάμε», προκάλεσε την «παλιά φρουρά», που συνασπίστηκε πίσω από την Όλγα Γεροβασίλη. Τελικά, διέξοδο στον τότε πρόεδρο έδωσαν στελέχη που τότε τον στήριζαν, όπως ο Νίκος Παππάς, ο Σωκράτης Φάμελλος, ο Παύλος Πολάκης και ο Γιώργος Τσίπρας, οι οποίοι πρότειναν τη διά βοής «αναβάπτιση» από το -αμφιβόλου νομιμότητας- σώμα.

Έτσι, αποφεύχθηκαν οι νέες εσωκομματικές κάλπες. Όμως, το «γυαλί» είχε ήδη ραγίσει. Ήταν, πλέον, θέμα χρόνου το πότε θα εκδηλωνόταν νέος κύκλος σύγκρουσης. Μόνο που στον επόμενο γύρο, θα επικρατούσε οριστικά είτε η μία είτε η άλλη πλευρά.

«Βουτιά» στο 14,9%

Τους επόμενους τρεις μήνες, τα «μαχαίρια» μπήκαν για λίγο στα «θηκάρια», ενόψει των επικείμενων ευρωεκλογών. Στην επικαιρότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ υπήρχε μόνο για το lifestyle του αρχηγού του. Μέσα σε αυτό το διάστημα υπήρξαν ακόμα πολλά επεισόδια, που αποδείκνυαν ότι ο Στέφανος Κασσελάκης δεν μπορεί να έχει σχέση με το κόμμα.

Η 15νθήμερη στρατιωτική του θητεία, μετατράπηκε σε ριάλιτι σόου, με την αγαστή συνεργασία μέρους μιντιακών συγκροτημάτων που του προσέφεραν επί μήνες τη γενναιόδωρη στήριξή τους. Έγιναν εκδικητικές απολύσεις από το κόμμα και την Κοινοβουλευτική Ομάδα, η προεκλογική «βαρκάδα» στο Αιγαίο, η παραλίγο συνάντηση στη Νέα Υόρκη με ένα από τα πλέον σκληρά φιλοϊσραηλινά λόμπι, που προκάλεσε σάλο στην Αθήνα.

Από αυτά τα περιστατικά, δεν μπορεί να απουσιάζει η αστειότητα με τις εσωκομματικές κάλπες για την ανάδειξη των υποψήφιων ευρωβουλευτών του κόμματος, όπου δεν ανακοινώθηκαν καν τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας!

Το «κερασάκι», όμως, στην «τούρτα», ήταν η «χαρτοπετσέτα» που παρουσίασε ως δήλωση Πόθεν Έσχες, παραμονή των ευρωεκλογών στη Θεσσαλονίκη, μετατρέποντας τον ΣΥΡΙΖΑ σε «σάκο του μποξ» για την κυβέρνηση.

Όπως ήταν λογικό, το κόμμα κατρακύλησε κι άλλο στις ευρωεκλογές, πέφτοντας από το 17,8% του καλοκαιριού του 2023, στο 14,9%. Όλα αυτά, την ώρα που η Νέα Δημοκρατία έχασε 13 ποσοστιαίες μονάδες. Παρότι κράτησε τη δεύτερη θέση, ήταν προφανές ότι η Κουμουνδούρου υπό την ηγεσία Κασσελάκη, οδηγούνταν με μαθηματική ακρίβεια στην πολιτική απαξίωση.

Το καλοκαίρι της οργής

Μέσα σε αυτό το κλίμα, η αμφισβήτηση του προέδρου εντεινόταν. Όπως αποδείχθηκε, το ερωτηματολόγιο του προηγούμενου Συνεδρίου κάθε άλλο παρά για επιστημονικούς λόγους καταρτίστηκε. Επανήλθε και μάλιστα με τη μορφή εισήγησης του Στέφανου Κασσελάκη, για το Καταστατικό Συνέδριο που προγραμματίστηκε για το φθινόπωρο.

Το κόμμα «έβραζε», η πτώση στις δημοσκοπήσεις ήταν διαρκής, οι οργανώσεις υπολειτουργούσαν -στην καλύτερη των περιπτώσεων-, επήλθε ο «ξαφνικός θάνατος» της εφημερίδας «Αυγή» και οι εργαζόμενοι στα κομματικά Μέσα παρέμειναν επί μήνες απλήρωτοι.

Την ίδια στιγμή, οι οπαδοί και οι συνεργάτες του Στέφανου Κασσελάκη έβαζαν λιτούς και δεμένους να στηρίξουν εν μέσω θέρους τον -τότε- πρόεδρο για να καταλάβει τη θέση του βουλευτή Επικρατείας, Όθωνα Ηλιόπουλου, που παραιτήθηκε. Και εκεί απέτυχαν.

Και ενώ προετοιμαζόταν για τον γάμο του, στα Χανιά, έβαλε με τα ίδια του τα χέρια τη «φιτιλιά» που του στοίχισε την ηγεσία του κόμματος, όταν ανακοίνωσε την «καρατόμηση» του Σωκράτη Φάμελλου από τη θέση του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και την αντικατάστασή του από τον Νίκο Παππά.

Εκείνες τις ημέρες, όλοι πίστευαν ότι ήταν το «αντάλλαγμα» για να τον στηρίξει ο τελευταίος στην επερχόμενη εσωκομματική σύγκρουση. Ήταν, πλέον, σαφές ότι δεν χωρούσαν όλοι στην Κουμουνδούρου…

Η μομφή και η έξωση

Η απόφαση είχε ληφθεί. Η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη. Τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ζητούσαν από τον Στέφανο Κασσελάκη να οδηγήσει συντεταγμένα το κόμμα σε εσωκομματικές κάλπες. Αρνήθηκε πεισματικά να προχωρήσει τις διαδικασίες -στις οποίες θα πήγαινε ως πρόεδρος.

Αντίθετα, στην Κεντρική Επιτροπή της 7ης Σεπτεμβρίου, προκάλεσε το ανώτατο καθοδηγητικό όργανο του κόμματος να προχωρήσει στην κατάθεση εναντίον του πρότασης μομφής, κάτι που έκαναν πράξη οι αντίπαλοί του. Με συντριπτική πλειοψηφία, ο Στέφανος Κασσελάκης καθαιρέθηκε από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Απάντησε στο σώμα με απαράδεκτες εκφράσεις περί «κουκουλοφόρων» και οι συνεργάτες του έκαναν νυχθημερόν λόγο για «εκτροπή», «πραξικόπημα» και πολλά άλλα τέτοια. Η σύγκρουση κορυφώθηκε με το εξώδικο που απέστειλε προς το κόμμα ο τέως πρόεδρος, το οποίο σε συνδυασμό με τα «γκρίζα» σημεία που το όργανο θεώρησε ότι υπήρχαν στο πόθεν έσχες του, οδήγησαν την Κεντρική Επιτροπή στο να απορρίψει την εκ νέου υποψηφιότητά του για τη θέση του προέδρου.

Ακολούθησαν κωμικοτραγικές καταστάσεις στο Συνέδριο του Νοεμβρίου, με τους οπαδούς του έκπτωτου -πλέον- προέδρου να προσπαθούν να μπουν στον χώρο που θα διεξάγονταν οι εργασίες. Τις προηγούμενες ημέρες, η πλευρά Κασσελάκη είχε ανακοινώσει δικά της αποτελέσματα για την εκλογή συνέδρων, τα οποία η Κουμουνδούρου προφανώς και δεν αποδέχθηκε, με αποτέλεσμα να προκληθεί ακόμα μεγαλύτερη αναστάτωση.

Το ίδιο βράδυ, ο Στέφανος Κασσελάκης ανακοίνωσε στα γραφεία που είχε νοικιάσει στον Ταύρο τη δημιουργία νέου κόμματος, ενώ εκείνη την ημέρα αποχώρησαν οι βουλευτές Πέτρος Παππάς, Αλέξανδρος Αυλωνίτης, Ραλλία Χρηστίδου και Κυριακή Μάλαμα.

Πρόεδρος ο Φάμελλος και η αποστασία

Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την αποχώρηση Κασσελάκη και των συν αυτώ, προχώρησε σε μια ήρεμη και πολιτισμένη διαδικασία εκλογής προέδρου. Στην εσωκομματική αναμέτρηση επικράτησε ο Σωκράτης Φάμελλος με ποσοστό κοντά στο 50%, από τον πρώτο κιόλας γύρο.

Ο Παύλος Πολάκης, συγκέντρωσε το 43,5% των ψήφων και καταγράφηκε ως ένας ισχυρός και διακριτός πόλος μέσα στο κόμμα.

Όμως, τα προβλήματα δεν τελείωσαν για την Κουμουνδούρου, καθώς αποχώρησαν και οι βουλευτές Θεοδώρα Τζάκρη, Γιώτα Πούλου, Γιάννης Σαρακιώτης, Βαγγέλης Αποστολάκης και Ράνια Θρασκιά, με αποτέλεσμα να απωλέσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο νέος πρόεδρος και η νέα ηγεσία επιδιώκουν την επανεκκίνηση του κόμματος εντός του 2025. Τα πράγματα κάθε άλλο παρά εύκολα είναι γι’ αυτούς. Τώρα μένει να φανεί αν ο κύκλος της απαξίωσης έχει κλείσει οριστικά και αν υπάρχουν τα περιθώρια το κόμμα να επιστρέψει σε ρόλο πρωταγωνιστή στο πολιτικό σκηνικό.