Θα πούμε «αντίο» στο γαλλικό κρασί – Ξεριζώνουν 275.000 στρέμματα με αμπέλια λόγω ξηρασίας

Σημαντικό πλήγμα στην αγροτική παραγωγή φέρνουν οι μειωμένες βροχές και η ξηρασία. Στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι εμφανές, αλλά και η Γαλλία, παρότι δεν έχει μόνο μεσογειακή κλιματική ζώνη, εντούτοις μαστίζεται από την έλειψη νερών. «Δοκιμάσαμε αρωματικά φυτά (θυμάρι, δεντρολίβανο, ρίγανη, φασκόμηλο, λεβάντα) και δύο από αυτά ξεχώρισαν: η αλόη και το δεντρολίβανο. Το δενδρολίβανο, ωστόσο, δεν είναι κερδοφόρο. Οπότε επιλέξαμε την αλόη βέρα», εξηγεί ο αμπελουργός, καθώς κλαδεύει τα κίτρινα άνθη.

«Η αλόη βέρα χρειάζεται πολύ λιγότερο νερό από ό,τι τα αμπέλια -περίπου πενήντα έως εκατό φορές λιγότερο- και αυτό αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα. Επιπλέον, δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε φυτοπροστατευτικά προϊόντα», εξηγεί ο αμπελουργός, ενώ ο ήλιος φωτίζει το αγρόκτημά του στο Φιτού. 

Οι περιστασιακές βροχές δεν αρκούν πλέον

Σύμφωνα με δημοσίευμα του rtbf.be, η περιοχή αυτή πλήττεται από επίμονη ξηρασία εδώ και αρκετά χρόνια. Πρόκειται για μια σημαντική τάση που συνδέεται με την κλιματική αλλαγή, την οποία οι περιστασιακές βροχές -όπως οι πολύ πάνω από το μέσο όρο που καταγράφηκαν τον Μάρτιο- δεν θα μπορέσουν να αλλάξουν ουσιαστικά.

Το Γαλλικό Γραφείο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (BRGM) επανέλαβε αυτή την εβδομάδα ότι «τα επίπεδα του υδροφόρου ορίζοντα παραμένουν από χαμηλά έως πολύ χαμηλά» στην περιοχή και αναμένεται να διατηρηθούν έτσι τους επόμενους μήνες, ανεξαρτήτως των σεναρίων βροχόπτωσης ή θερμοκρασίας.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Μεϊναντιέ δεν είναι ο μοναδικός που μειώνει το ποσοστό των αμπελιών στο αγρόκτημά του ή διαφοροποιεί την παραγωγή του. Επιπλέον, η αλόη βέρα δεν είναι το μόνο φυτό που υιοθετούν οι αγρότες.

Ένα κυβερνητικό σχέδιο

Σχεδόν 5.000 εκτάρια (50.000 στρέμματα) αμπέλου πρόκειται να εκριζωθούν στην Ωντ, από τα περίπου 27.500 (275.000) σε ολόκληρη τη Γαλλία, στο πλαίσιο ενός κυβερνητικού προγράμματος που θεσπίστηκε τον περασμένο Οκτώβριο. Μερικές φορές φυτεύονται στη θέση τους φιστικιές, ελιές, ακόμη και χαρουπιές, συχνά μαζί με αμπέλια.

Ο Μεϊναντιέ έχει ήδη εκριζώσει τα μισά αμπέλια του και πλέον έχει 9 εκτάρια, σε σύγκριση με τα 18 που είχε πριν από πέντε χρόνια. Τα 3.000 φυτά αλόης καταλαμβάνουν σήμερα ένα οικόπεδο 5.000 τ.μ. (μισό εκτάριο), μια έκταση που σκοπεύει να αυξήσει, ενώ παράλληλα πειραματίζεται με άλλες ποικιλίες για ξηρά περιβάλλοντα, όπως η αργανία.

Και, φυσικά, είναι αποφασισμένος να συνεχίσει την παράδοση των προγόνων του. «Όχι, δεν μπορώ να φανταστώ να εγκαταλείψω τον αμπελώνα ούτε για μια στιγμή. Ωστόσο, θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τον τρόπο που δουλεύουμε”, εξηγεί. Συγκεκριμένα, τονίζει την ανάγκη για «φυτοκάλυψη, αγροδασοκομία και εδαφοκάλυψη».

«Πρόκειται για τεχνικές (…) που θα αναπτύξουμε για να διατηρήσουμε την αμπελουργική δραστηριότητα».

Για την επεξεργασία του λουλουδιού αλόης βέρα, ο αγρότης χρησιμοποιεί έναν αποστακτήρα. Ο ίδιος καλλιεργεί αυτό το φυτό εδώ και τρία χρόνια και ήδη το αξιοποιεί στο έπακρο.

«Είναι η πρώτη φορά που θα χρησιμοποιήσουμε το λουλούδι (…) για να φτιάξουμε αποστάγματα και ανθόνερο. Και αυτό το ανθόνερο μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα καλλυντικά και στα τρόφιμα», εξηγεί.

«Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον από οικονομική άποψη. Είναι πιο ενδιαφέρον σήμερα από το αμπέλι», συνεχίζει, πριν συνοψίσει: «Είμαι αμπελουργός, είμαι προσκολλημένος σε αυτή την παραγωγή, αλλά ξέρω επίσης να υπολογίζω…».