Βαϊσάκχι: Εντυπωσιακές εικόνες από τον εορτασμό της «πρωτοχρονιάς» των Ινδών Σιχ στον Ταύρο
Η γιορτή ξεκινά με τους πιστούς να επισκέπτονται τους ναούς ευλαβικά, βγάζοντας τα παπούτσια τους και καλύπτοντας το κεφάλι τους.
Ώρες προτού οι απανταχού Χριστιανοί της Ελλάδας υποδεχθούν την Ανάσταση, στον Ταύρο, το Μεγάλο Σάββατο, στηνόταν μια διαφορετική γιορτή, καθώς οι Ινδοί Σιχ μαζεύτηκαν στον κεντρικό τους ναό (γκουρντβάρα) για να γιορτάσουν το Βαϊσάκχι.
Η γιορτή ξεκινά με τους πιστούς να επισκέπτονται τους ναούς ευλαβικά, βγάζοντας τα παπούτσια τους και καλύπτοντας το κεφάλι τους. Εκεί προσευχήθηκαν και μοιράστηκαν εορταστικά γεύματα. Στη συνέχεια, εκατοντάδες Σιχ, μικροί και μεγάλοι, σχημάτισαν μια μεγάλη, πολύχρωμη πομπή (λέγονται Ναγκάρ Κιρτάν) που κινήθηκε στους γύρω δρόμους, με τόνο πανηγυρικό και παραδοσιακούς χορούς (μπάνγκρα). Το Βαϊσάκχι σηματοδοτεί την έναρξη του νέου ηλιακού έτους -κατά κάποιους τιμάται και ως «πρωτοχρονιά»- και της περιόδου συγκομιδής, όμως για τους βαθιά θρησκευόμενους Σιχ έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία, καθώς αποτελεί την επέτειο της ίδρυσης της θρησκείας τους.
Οι ρίζες της γιορτής πάνε πίσω στο 1699 όταν ο Γκουρού Γκομπίντ Σινγκ — ο δέκατος και τελευταίος εν ζωή γκουρού — ίδρυσε το Χάλσα, μια πνευματική αδελφότητα που καθόρισε την ταυτότητα και την πειθαρχία των Σιχ. Εκείνη την ημέρα, κάλεσε όσους είναι έτοιμοι να θυσιαστούν για την πίστη τους να βγουν μπροστά. Πέντε εθελοντές εμφανίστηκαν, οι οποίοι τελικά δεν θυσιάστηκαν και έγιναν οι «Πέντε Αγαπημένοι» (Παντζ Πιαρέ), που συμβολίζουν την αφοσίωση, το θάρρος και την ισότητα. Περισσότερο από μια θρησκευτική εορτή, το Βαϊσάκχι είναι μια υπενθύμιση της ταυτότητας, της ενότητας και των ιδανικών που στηρίζουν την κοινότητα των Σιχ.
