30 Μαΐου 1941: Όταν Γλέζος και Σάντας κατέβασαν τη σβάστικα από την Ακρόπολη - «Πλάκωνε τον ουρανό»
«Κοίταξα προς την Ακρόπολη και έμεινα. Η σβάστικα, το ναζιστικό σύμβολο, ένας πελώριος βραχνάς, στιγμάτιζε το λευκό κάλλος του πανάρχαιου μνημείου του πολιτισμού και πλάκωνε τον ουρανό της Αθήνας» είχε αναφέρει ο Μανώλης Γλέζος.
Ήταν η νύχτα της 30ης Μαΐου 1941 όταν ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας αφαίρεσαν και έσκισαν τη ναζιστική πολεμική σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό, που κυμάτιζε στον ιστό της Ακρόπολης, κάτω από τα μάτια της φρουράς. Η πράξη των δύο νέων επαινέθηκε από το συμμαχικό ραδιόφωνο και προβλήθηκε ως το σπίρτο που άναψε τη φλόγα της αντίστασης στην κατεχόμενη Ευρώπη.
Την επόμενη ημέρα, οι γερμανικές Αρχές Κατοχής εξέδωσαν ανακοίνωση με την οποία γνωστοποιούσαν ότι «υπεξηρέθη η επί της Ακροπόλεως κυματίζουσα γερμανική πολεμική σημαία παρ' αγνώστων δραστών» και επέβαλε στους καταζητούμενους δράστες την ποινή του θανάτου, ενώ στον ελληνικό Τύπο συνεργάτες των Γερμανών κατήγγειλαν την αντικατοχική ενέργεια.

Το τολμηρό εκείνο εγχείρημα προκάλεσε κύμα ενθουσιασμού τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό όπου μεταδόθηκε η είδηση. Η πράξη τους ενέπνευσε τους Έλληνες που αντιστέκονταν ενάντια στον κατακτητή και καθιέρωσε και τους δύο ως σύμβολα αντίστασης κατά της χιτλερικής Κατοχής. Μάλιστα ο Γάλλος στρατηγός Ντε Γκωλ χαρακτήρισε τον Μανώλη Γλέζο ως «πρώτο Παρτιζάνο της Ευρώπης». Το ναζιστικό καθεστώς καταδίκασε τους Γλέζο και Σάντα ερήμην σε θάνατο. Έτσι ξεκίνησε μια εκτεταμένη αναζήτηση και τελικά, σχεδόν έναν χρόνο μετά, στις 24 Μαρτίου του 1942, ο Μανώλης Γλέζος και ο συνεργός του συνελήφθησαν από γερμανικό κλιμάκιο και φυλακίσθηκαν στις φυλακές Αβέρωφ. Εκεί, ο Γλέζος υπέστη βασανιστήρια και προσβλήθηκε από φυματίωση βαριάς μορφής, οπότε και αφέθηκε ελεύθερος.
Στις 21 Απριλίου του 1943 συνελήφθη και πάλι, αυτή τη φορά από τους Ιταλούς κατακτητές για την εναντίον τους δράση του, οπότε και παρέμεινε στη φυλακή για τρεις μήνες. Έξι μόλις μήνες μετά την απελευθέρωσή του από τους Ιταλούς, στις 7 Φεβρουαρίου του 1944 συνελήφθη ξανά από συνεργάτες των κατακτητών, για «επικίνδυνη αντεθνική δράση» και φυλακίσθηκε για 7,5 μήνες. Κατάφερε τελικά να δραπετεύσει στις 21 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους.