Ανησυχητικό σύμπτωμα η υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας - Πώς συνδέεται με την άνοια

Οι ηλικιωμένοι που είναι νυσταγμένοι κατά τη διάρκεια της ημέρας ή δεν έχουν ενθουσιασμό για συμμετοχή σε δραστηριότητες λόγω προβλημάτων ύπνου είναι πιθανό να έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν ένα σύνδρομο που μπορεί να οδηγήσει σε άνοια, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό τεύχος του ιατρικού περιοδικού της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας «Neurology».

Στη μελέτη συμμετείχαν 445 άτομα με μέση ηλικία 76 ετών που δεν είχαν άνοια. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια για τον ύπνο στην αρχή της μελέτης και ρωτήθηκαν για θέματα μνήμης. Η ταχύτητα βάδισής τους ελέγχθηκε σε διάδρομο στην αρχή της μελέτης και στη συνέχεια μία φορά τον χρόνο για τρία χρόνια κατά μέσο όρο. Κατά την έναρξη της μελέτης, 42 άτομα είχαν σύνδρομο Κινητικού Γνωστικού Κινδύνου, μια κατάσταση που μπορεί να εμφανιστεί πριν από την ανάπτυξη άνοιας. Τα άτομα με το σύνδρομο αυτό έχουν αργή ταχύτητα βάδισης και προβλήματα μνήμης, αν και δεν έχουν κινητική αναπηρία ή άνοια.

Άλλα 36 άτομα ανέπτυξαν το σύνδρομο κατά τη διάρκεια της μελέτης. Από τα άτομα με υπερβολική υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας και έλλειψη ενθουσιασμού, το 35,5% εμφάνισε το σύνδρομο, σε σύγκριση με το 6,7% των ατόμων χωρίς αυτά τα προβλήματα. Οι ερευνητές προσάρμοσαν άλλους παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τον κίνδυνο εμφάνισης του συνδρόμου, όπως η ηλικία, η κατάθλιψη και άλλες συνθήκες υγείας, και διαπίστωσαν ότι τα άτομα με υπερβολική υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας και έλλειψη ενθουσιασμού είχαν περισσότερες από τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν το σύνδρομο από εκείνους που δεν είχαν προβλήματα που σχετίζονται με τον ύπνο.

«Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν την ανάγκη ελέγχου για θέματα ύπνου» σημειώνει η συγγραφέας της μελέτης, Βικτουάρ Λερουά, από το Albert Einstein College of Medicine της Νέας Υόρκης.

Πάντως οι ερευνητές διευκρινίζουν ότι η μελέτη δεν αποδεικνύει ότι αυτά τα ζητήματα που σχετίζονται με τον ύπνο προκαλούν το σύνδρομο, δείχνει μόνο μια συσχέτιση. Επίσης, ένας περιορισμός της μελέτης είναι ότι οι συμμετέχοντες ανέφεραν οι ίδιοι τις πληροφορίες για τον ύπνο τους, οπότε μπορεί να μην θυμούνταν τα πάντα με ακρίβεια.