Μονή Σινά: Κακός σύμβουλος η βιασύνη

Τώρα να πω ότι δεν είναι έμπειροι; Ότι δεν ξέρουν και οι δυο από το πώς λειτουργούν οι διπλωματικοί δίαυλοι; Ότι δεν έχουν χειριστεί κρίσεις και «κρίσεις»; 

Φυσικά και δεν αναφέρομαι στον Στυλιανίδη και τον Χαρακόπουλο. Ούτε στον Ανδρουλάκη, τον Φάμελλο και τον Κουτσούμπα. Που άπαντες έβγαλαν τάκα τάκα ανακοινώσεις για την Αίγυπτο και τη Μονή του Σινά. 

Και δεν χρειάζεται να πω ότι προφανώς η Αθήνα δεν είχε την εικόνα που αρμόζει σε μία τέτοια εκκρεμότητα ούτε και την ενημέρωση, θα πω εγώ, από τους ανθρώπους που έχουμε και υπηρετούν σε συγκεκριμένες θέσεις εκτός συνόρων για να κάνουν συγκεκριμένες δουλειές. 

Αλλά η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα από τους Σαμαρά και Αβραμόπουλο την ίδια πολιτική αντίδραση με τους προαναφερθέντες ειδικά όταν πρόκειται για θέματα που έχουν χειριστεί και οι ίδιοι έχοντας πέσει «θύματα» σε αρκετές περιπτώσεις αυτού που στη διπλωματία ονομάζεται «χαλασμένο τηλέφωνο». Όταν δηλαδή η εκάστοτε διπλωματική έδρα δεν έχει στην κατοχή της επίσημα χαρτιά, έγγραφα ή δηλώσεις αλλά ψάχνει μέσω πληροφοριών από τους ανθρώπους που όπως προείπαμε πληρώνει για συγκεκριμένες δουλειές, να ενημερωθεί ώστε στη συνέχεια να ενημερώσει το εκάστοτε ΜΜ. 

Ο Αντώνης Σαμαράς έχει τα θέματά του με τον Μητσοτάκη που άλλωστε τον διέγραψε οπότε...

Από την άλλη βέβαια ο Δημήτρης Αβραμόπουλος στον πρόσφατο ανασχηματισμό περίμενε σίγουρα κάτι παραπάνω διαβάζοντας και εκείνος τα σενάρια ότι ο Γεραπετρίτης επιστρέφει στο ΜΜ.

Αλλά τα έφερε έτσι η ζωή που ο Γεραπετρίτης παρέμεινε στο υπουργείο Εξωτερικών...