Οι Τούρκοι στο τέλος της ημέρας μας… διαβάζουν τελικά καλύτερα
Ζούμε στην περιοχή μας, πολέμους διαρκείας, με άγνωστο φινάλε, έχουμε απέναντί μας έναν γείτονα που διαχρονικά θέλει να γυρίσει το ρολόι της ιστορίας πίσω και εμείς δεν μπορούμε να διδαχτούμε τίποτε.

Στο σημερινό μας σημείωμα δεν θα σταθώ τόσο στους λόγους πουο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν ακύρωσε στο παρά ένα τη συνάντησή του με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Εξάλλου ήμουν και είμαι της άποψης ότι είναι καλύτερο να μην κάνεις καθόλου ένα ραντεβού, από το να κάνεις ένα κακό ραντεβού που θα έχει και επιπτώσεις στη συνέχεια μιας σχέσης. Είναι βέβαιο ότι ο …σουλτάνος βρήκε την ευκαιρία που έψαχνε να κάνει μια επίδειξη ισχύος καθώς είναι ενοχλημένος από τις κινήσεις της Ελλάδας στο πεδίο σε μια σειρά ζητήματα.
Ο Τούρκος Πρόεδρος, αν μη τι άλλο γνώριζε τι σημαίνει η κίνησή του αυτή. Από τη μια ο Τραμπ, που του φουσκώνει τα μυαλά και τους ανοίγει την κλειστή για χρόνια πόρτα του Λευκού Οίκου και από την άλλη οι γεωπολιτικές αναταράξεις του δίνουν την ευκαιρία να στείλει το μήνυμα ότι αυτός είναι το…αφεντικό στην περιοχή. Η στρατηγική της «φιλανδοποίησης» δεν έχει φύγει ποτέ από το μυαλό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και σε κάθε ευκαιρία φροντίζει να μας το υπενθυμίζει.
Από την άλλη όμως , διαπιστώνω, με θλίψη θα έλεγα, ότι οι Τούρκοι εξακολουθούν να μας διαβάζουν καλύτερα. Και το αναφέρω αυτό διότι διαβάζοντας τις ανακοινώσεις των κομμάτων σε βάρος του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ελληνικής κυβέρνησης.
Και δεν λέω ότι η κυβέρνηση δεν έχει ευθύνες σε χειρισμούς που έχει κάνει, αλλά αναρωτιέμαι είναι δυνατόν να μην καταγγέλουν την συμπεριφορά του Ερντογάν απέναντι στην Ελλάδα, αλλά την ελληνική κυβέρνηση;
Ως πότε η εκάστοτε αντιπολίτευση θα υπονομεύει την εκάστοτε κυβέρνηση αντί να είμαστε μια γροθιά στα εθνικά θέματα;
Σε μια περίοδο αναθεωρητισμού, με έναν αλλοπρόσαλλο και επικίνδυνο πλανητάρχη εμείς θα πέφτουμε στην οθωμανική παγίδα που έστησε ο Ερντογάν και θα κατηγορούμε την κυβέρνηση και όχι τον Τούρκο Πρόεδρο;
Για αυτό και λέω ότι τελικά οι Τούρκοι ξέρουν να μας διαβάζουν καλύτερα και μας προβοκάρουν στο αδύνατο σημείο μας, που είναι η ροπή μας στο διχασμό και στον εμφύλιο.
Θα είμαι ο τελευταίος που θα δώσω συμβουλές σε πολιτικούς αρχηγούς και βουλευτές, απλά θα πρότεινα έστω και τώρα κάποια πράγματα άπαντες να τα δουν ξανά από την αρχή.
Ζούμε στην περιοχή μας, πολέμους διαρκείας, με άγνωστο φινάλε, έχουμε απέναντί μας έναν γείτονα που διαχρονικά θέλει να γυρίσει το ρολόι της ιστορίας πίσω και εμείς δεν μπορούμε να διδαχτούμε τίποτε. Ούτε καν να έχουμε την υπομονή και την ενσυναίσθηση να περιμένουμε να γυρίσει ο πρωθυπουργός στην Αθήνα και να του κάνουμε όση κριτική θέλουμε για όποια ζητήματα πιστεύουμε. Αλλά είναι δυνατόν ο Μητσοτάκης να είναι στον ΟΗΕ και εμείς να τον πυροβολούμε από την Ελλάδα, για την ανέντιμη και εκδικητική συμπεριφορά του Ερντογάν και της Τουρκίας; Νισάφι πια με το σαράκι μας, που το μόνο αποτέλεσμα που έχει επιφέρει στην εξωτερική μας πολιτική είναι να μας κονταίνει; Ας το σκεφτούν ξανά κάποιοι από την αρχή. Όσο υπάρχει χρόνος και πριν γίνουμε μια παρένθεση της ιστορίας…