Ολυμπιακός: Ο Μεντιλίμπαρ θα ξεκλειδώσει τους Νασιμέντο-Σιπιόνι με «γαλλικό»... κλειδί
Ο Βάσκος έχει τον τρόπο να πάρει το 100% από τους δυο Αργεντίνους, ακολουθώντας το παράδειγμα του... παρελθόντος.

Είναι αλήθεια πως δεν έχουμε δει όλες τις μεταγραφές του Ολυμπιακού να αποδίδουν, τουλάχιστον όχι όσο θα περιμέναμε. Είναι όμως επίσης αλήθεια πως κάθε ποδοσφαιριστής (και δη αυτοί που έρχονται από την Λατινική Αμερική) χρειάζεται τον δικό του χρόνο προσαρμογής.
Οι Νασιμέντο και Σιπιόνι (λιγότερο ο πρώτος, περισσότερο ο δεύτερος) βρίσκονται ακόμη στο στάδιο που προσπαθούν να μάθουν την ομάδα και να «δέσουν» με το υπόλοιπο ρόστερ.
Ντιόγκο Νασιμέντο: Η ακρίβεια στις πάσες και η ανάγκη για επιθετικό ρυθμό

Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, όσο πιο πολύ συμμετέχουν οι μέσοι (ακόμη και τα αμυντικά χαφ τώρα πια) στην επίθεση, τόσο πιο εύκολα μπορεί να διασπαστεί μια καλά οργανωμένη άμυνα (και δη αυτές των ομάδων της Super League). Είναι αλλίως να συμβάλλουν 2-3 παίκτες στο να «σπάσουν» το τείχος και αλλιώς όταν υπάρχουν πολύ περισσότεροι για να... προσέξεις. Ο Νασιμέντο παρά το οργανωτικό παιχνίδι και την ακρίβεια του 86% στις πάσες, δείχνει να μην έχει προσθέσει στο παιχνίδι του μια πιο επιθετική φιλοσοφία.
Κι αυτό δεν φαίνεται μόνο από τα λίγα σουτ που επιχειρεί (μόλις 0.3 ανά αγώνα), αλλά και από τις πάσες που στο 90% των περιπτώσεων είναι σε διπλανό συμπαίκτη ή πίσω στην άμυνα (επιχειρεί μόλις 2 μακρινές μπαλιές ανά παιχνίδι). Όσον αφορά τις χαμένες κατοχές (περίπου 7.3 μέσο όρο), αυτό οφείλεται περισσότερο στα πλαίσια της προσαρμογής του και λιγότερο στις ικανότητες του να κρατάει μπάλα.
Λορένζο Σιπιόνι: Η συμβολή στο επιθετικό πλάνο και η «πληγή» στις μονομαχίες

Από την άλλη, ο Σιπιόνι που η αλήθεια είναι δεν έχει φανεί τόσο, όσο ο συμπατριώτης του, προσφέρει πολύ περισσότερο (όταν αγωνίζεται) στην προσπάθεια του Ολυμπιακού να φέρει την μπάλα στο «κουτί» του αντιπάλου. Οι 11/14 πάσες του είναι στο επιθετικό τρίτο του Ολυμπιακού (με 90% επιτυχία), ενώ δοκιμάζει περισσότερο το πόδι του σε μακρινές μπαλιές. Φυσικά, δεν έχει φτάσει στο σημείο να αποτελεί μια έξτρα απειλή για την άμυνα, ωστόσο η φιλοσοφία του είναι προς αυτή την κατεύθυνση.
Βέβαια, οι περισσότερες αδυναμίες του, εντοπίζονται στην άμυνα, εκεί όπου στις μονομαχίες με τους αντιπάλους, κερδίζει μόλις το 53% (στον αέρα το 33% λόγω του ύψους του). Ισορροπεί πάντως την κατάσταση, αφού σπανίως θα χάσει την μπάλα (μολις 2.7 φορές ανά ματς).
Ο Μεντιλίμπαρ θα το κάνει όπως ο Μπιανκόν και οι Αργεντίνοι μπορούν να μετατραπούν σε... Γκιγιέρμε

Ο Βάσκος προπονητής έχει τον τρόπο να κερδίζει όλους τους ποδοσφαιριστές του.Θυμηθείτε που ήταν ο Μπιανκόν και που έχει πλέον φτάσει. Θυμηθείτε επίσης τον Ιμπόρα και την κομβικότητα του, όταν πλέον είχε λάβει την εμπιστοσύνη που έλειπε. Υπάρχουν ουκ ολίγα παραδείγματα, όπου ο Μεντιλίμπαρ βρίσκει τον τρόπο να πάρει το 100% από τους ποδοσφαιριστές του. Κι αυτό γιατί δίνει ευκαιρίες, ακόμα και σε παίκτες που δεν τον δικαιώνουν, μέχρι αυτό να συμβεί.
Το σύγχρονο ποδόσφαιρο έχει αλλάξει και πλέον οι ομάδες που παίζουν «ταμπούρι» στην άμυνα, μπορούν να καλύψουν 2 και 3 παίκτες, όσο επικίνδυνοι κι αν είναι, όντας επιθετικοί της ομάδας. Για αυτό και υπάρχει ανάγκη οι Σιπιόνι και Νασιμέντο να γίνουν... Γκιγιέρμε. Ένα «κράμα» ποδοσφαιριστή που δεν θα μένει στα ανασταλτικά και στα οργανωτικά καθήκοντα της θέσης, αλλά θα μπορεί να συνεισφέρει είτε με ασίστ, είτε ακόμη και με γκολ. Με αυτό τον τρόπο, ακόμη και τα «πούλμαν», θα αναγκαστούν να... μετακινηθούν.