Politico: Δεν θα υπάρξει ποτέ εκεχειρία στην Ουκρανία - Πώς ο Πούτιν «διάβασε» τον Τραμπ

Σε μια δυσοίωνη πρόβλεψη προχώρησε το περιοδικό Politico το οποίο φιλοξενεί άρθρο - γνώμης του δημοσιογράφου Jamie Dettmer σχετικά με τις κινήσεις που γίνονται για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.

«Η Ρωσία είναι έτοιμη να πολεμήσει για πάντα. Ρωτήστε τον αγαπημένο ψευδοϊστορικό του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν», σημειώνει χαρακτηριστικά ο Dettmer.

Ποιος είναι όμως ο Μεντίνσκι; Όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, ο Μεντίσκι υπηρέτησε ως υπουργός Πολιτισμού από το 2012 έως το 2020 και επέβλεψε την αναδιαμόρφωση ενός διαστρεβλωμένου προγράμματος σπουδών για την ιστορία που διδάσκεται στους μαθητές της Ρωσίας. Ήταν επίσης επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Μόσχας στις συνομιλίες για την ειρήνη στην Ουκρανία στην Κωνσταντινούπολη την περασμένη εβδομάδα.

Ο Μεντίνσκι επικαλέστηκε τον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο του 1700-1721 ως προειδοποίηση ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να πολεμήσει την Ουκρανία για όσο χρειαστεί για να κερδίσει ή να εξαναγκάσει το Κίεβο σε παράδοση. «Ο Μεγάλος Βόρειος Πόλεμος με τη Σουηδία διήρκεσε 21 χρόνια. Αλλά λίγα μόλις χρόνια μετά την έναρξή του, ο Μέγας Πέτρος προσέφερε ειρήνη στους Σουηδούς... Τι απάντησαν οι Σουηδοί; 'Όχι, θα πολεμήσουμε μέχρι τον τελευταίο Σουηδό», ειρωνεύτηκε ο Μεντίνσκι σε τηλεοπτική του συνέντευξη.

Η σύγκρουση μεταξύ της τσαρικής Ρωσίας και της Σουηδίας είχε ως στόχο την κυριαρχία στην περιοχή της Βαλτικής και κατέληξε σε ήττα της δεύτερης. Ο Πούτιν φαντάζεται τον εαυτό του ως αναγεννημένο Μέγα Πέτρο- έχει ακόμη και ένα χάλκινο άγαλμα του τσάρου του 18ου αιώνα στην αίθουσα του υπουργικού συμβουλίου.

Ο Πούτιν «διάβασε» τα σχέδια του Τραμπ

Όμως ο Πούτιν πιθανότατα πιστεύει ότι δεν είναι μόνο οι παρατεταμένες μάχες που θα του εξασφαλίσουν τους περισσότερους από τους πολεμικούς στόχους του στην Ουκρανία, αλλά εκτιμά και ότι θα βοηθηθεί από τις ατελείωτες συνομιλίες που φθείρουν την επιθυμία του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να εργαστεί προς μια ειρηνευτική συμφωνία.

Η δίωρη τηλεφωνική συνομιλία τους τη Δευτέρα δεν έφερε κάποια ουσιαστική πρόοδο στο ουκρανικό.

Οι αναρτήσεις του Τραμπ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έδειχναν κατά καιρούς αισιοδοξία ότι θα μπορέσει να μεσολαβήσει για μια συμφωνία - η οποία πιθανότατα θα ευνοούσε τη Ρωσία - αλλά υπήρξε υπαινιγμός για αλλαγή στάσης μετά την τελευταία ανταλλαγή απόψεων με τον Ρώσο ομόλογό του.

Αντί να εξοργιστεί με τον ξεροκέφαλο Πούτιν - κάτι που ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι ήλπιζε ότι θα συμβεί - ο Τραμπ φαίνεται έτοιμος να κάνει πίσω αφού βλέπει ότι ίσως να μην μπορεί να δώσει λύση στον πόλεμο.

Ενώ ο Τραμπ την περασμένη εβδομάδα αποδέχτηκε την απόφαση του Πούτιν να μην εμφανιστεί στην Τουρκία για τις διαπραγματεύσεις και παραδέχτηκε ότι δεν θα υπάρξει τέλος στον πόλεμο μέχρι οι δύο άνδρες να «συναντηθούν» και να το λύσουν από κοντά, τη Δευτέρα ανέφερε ότι, στην πραγματικότητα, μια ειρηνευτική συμφωνία θα μπορούσε να προκύψει μόνο σε απευθείας διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας.

Μιλώντας σε δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο, ο Τραμπ ανέφερε ότι θα μπορούσε να εγκαταλείψει το όλο εγχείρημα της διαμεσολάβησης για μια ειρηνευτική συμφωνία, παραπονούμενος ότι «πρόκειται για μια ευρωπαϊκή κατάσταση. Και θα έπρεπε να παραμείνει έτσι. Αλλά η προηγούμενη κυβέρνηση μας έπεισε ότι έπρεπε να εμπλακούμε». Σημείωσε ακόμη ότι αν δεν υπάρξει πρόοδος «θα υποχωρήσω», σε μια δυσοίωνη απειλή.

Νωρίτερα, ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζέι Ντι Βανς έδωσε παρόμοιο μήνυμα, λέγοντας: «Θα προσπαθήσουμε να το τερματίσουμε, αλλά αν δεν μπορούμε να το τερματίσουμε, θα πούμε: Ξέρετε κάτι; Άξιζε μια προσπάθεια, αλλά δεν θα ασχοληθούμε άλλο πια».

Αυτό, αναμφίβολα, φαίνεται πως έφερε μια κάποια ικανοποίηση στο Κρεμλίνο.

Ο Πούτιν και οι βοηθοί του έχουν «διαβάσει» τον Τραμπ. Έχουν καταλάβει το μοτίβο του να κάνει μεγάλες δηλώσεις, αλλά να χάνει το ενδιαφέρον του όταν οι συζητήσεις τραβάνε σε διάρκεια, όπως ακριβώς έκανε στην πρώτη του θητεία με τον Βορειοκορεάτη αυτοκράτορα Κιμ Γιονγκ Ουν.

Σε ό,τι αφορά τον υπουργό Άμυνας της Γερμανίας Μπόρις Πιστόριους, η Ρωσία μιλάει με τον Τραμπ για μια πιθανή συμφωνία και ύστερα «συνεχίσει να κωλυσιεργεί».

Ο Πιστόριους πρόσθεσε «Ο Πούτιν εξακολουθεί να μην φαίνεται να ενδιαφέρεται σοβαρά για την ειρήνη ή την κατάπαυση του πυρός - τουλάχιστον όχι υπό όρους που είναι αποδεκτοί από τους άλλους. Ακούω τα λόγια, ακούω τις δηλώσεις, αλλά τελικά επιμένω στην προσέγγισή μου που λέει «δεν κρίνω πλέον τα λόγια, μόνο τις πράξεις και τα έργα». Πιστεύω ότι αυτό βοηθάει όλους μας περισσότερο από το να κάνουμε εικασίες για τη σοβαρότητα των προθέσεων».

Αλλά γιατί να περίμενε κανείς ότι ο Πούτιν θα ήταν σοβαρός για τον τερματισμό του πολέμου;

Η τακτική του Κρεμλίνου για το δικό της παιχνίδι

Το Κρεμλίνο πάντα καθυστερεί - μια τακτική που έχει χρησιμοποιήσει ξανά και ξανά όταν συμμετέχει σε διαπραγματεύσεις που δεν ενδιαφέρεται να ολοκληρωθούν παρά μόνο με τους δικούς του όρους. Εξάλλου, το Κρεμλίνο είναι ότι δεν θέλει κατάπαυση του πυρός πριν πάρει παραχωρήσεις που θα σήμαιναν το τέλος της δημοκρατικής και ανεξάρτητης Ουκρανίας.

Οι κόκκινες γραμμές της Μόσχας δεν έχουν μετατοπιστεί ούτε στο ελάχιστο στα χρόνια από τότε που ο Πούτιν ξεκίνησε την πλήρους κλίμακας εισβολή του στην Ουκρανία. Ο Ρώσος ηγέτης και οι κορυφαίοι βοηθοί του τους έχουν περιγράψει με έμφαση εδώ και μήνες. Η Μόσχα θέλει εγγυήσεις ότι το Κίεβο δεν θα ενταχθεί ποτέ στο ΝΑΤΟ, ότι θα παραμείνει γεωπολιτικά ουδέτερο και ανίκανο να διαχειριστεί τη μοίρα του, και με αυστηρούς περιορισμούς στα όπλα.

Η Μόσχα επιθυμεί επίσης η Κριμαία και οι τέσσερις ανατολικές περιοχές που διεκδικεί ως τμήμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας να αναγνωριστούν διεθνώς ως ρωσικά εδάφη.

Και μέχρι τότε - όπως καυχήθηκε ο Μεντίνσκι - η Ρωσία θα συνεχίσει να διεξάγει πόλεμο, βοηθούμενη από μια κυβέρνηση Τραμπ που δεν είναι διατεθειμένη να ασκήσει πίεση στον Πούτιν και είναι απίθανο να συνεχίσει να στηρίζει στρατιωτικά την Ουκρανία.

Εξάλλου, τόσο ο Τραμπ όσο και ο Βανς υποστηρίζουν ότι πρόκειται για ένα ευρωπαϊκό χάος και ότι η Αμερική δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει εμπλακεί.

Ακόμα και αν ο Ζελένσκι είχε τη διάθεση, και δεν την έχει, να υποκύψει στις απαιτήσεις του Πούτιν, είναι απίθανο να κερδίσει την υποστήριξη του κοινοβουλίου του ή να κερδίσει ένα σχετικό δημοψήφισμα. Πολλοί στον στρατό θα αηδίαζαν και θα εξοργίζονταν και θα αναρωτιόντουσαν για ποιο λόγο έγιναν όλες αυτές οι θυσίες. Η χώρα θα βυθιζόταν σε πολιτικό χάος.

Και γιατί λοιπόν ο Πούτιν να μπει στον κόπο να διαπραγματευτεί σοβαρά, όταν το μόνο που έχει να φοβηθεί είναι η αμερικανική εγκατάλειψη της Ουκρανίας αν δεν επιτευχθεί ειρηνευτική συμφωνία; Αυτή είναι μια άψογη λογική, όπως αναγνώρισε η πρώην πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Ουκρανία, Μπρίτζετ Μπρινκ, αποφασίζοντας να παραιτηθεί τον περασμένο μήνα «επειδή η πολιτική από την αρχή της κυβέρνησης ήταν να ασκηθεί πίεση στο θύμα, την Ουκρανία, και όχι στον επιτιθέμενο, τη Ρωσία».