Σπάνιο ελληνορωμαικό εύρημα στο Ισραήλ - Ο Ηρακλής, ο Διόνυσος και το γλέντι του θανάτου
Ανακαλύφθηκε σαρκοφάγος 1.700 ετών με σκηνή κρασοκατάνυξης του Διόνυσου και του Ηρακλή. Άφωνοι οι αρχαιολόγοι.

Μία εντυπωσιακή ρωμαϊκή σαρκοφάγος ηλικίας 1.700 ετών έφεραν πρόσφατα στο φως αρχαιολόγοι από το Ισραήλ. Το σπάνιο αυτό εύρημα φέρει σκηνή από την αρχαιότητα: έναν διαγωνισμό κρασιού ανάμεσα στον θεό Διόνυσο και τον ημίθεο Ηρακλή. Η ανακάλυψη έγινε κοντά στην αρχαία πόλη της Καισάρειας και πρόκειται για μοναδικό έργο τέχνης από τον 2ο ή 3ο αιώνα μ.Χ. Στη ανάγλυφη απεικόνιση της «μάχης» μεταξύ του θεού του κρασιού και του θρυλικού ήρωα, τελικά αναδεικνύεται νικητής ο Διόνυσος.
Η απεικόνιση της ήττας του Ηρακλή από τον Διόνυσο
Όπως αναφέρεται στο Live Science, παρόμοιες σκηνές με διονυσιακά μοτίβα έχουν εμφανιστεί στο παρελθόν σε ψηφιδωτά της εποχής, ωστόσο, αυτή είναι η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη ιστορία αποτυπώνεται σε σαρκοφάγο και μάλιστα στην περιοχή του Ισραήλ. Τόσο καλοδιατηρημένα και λεπτομερή ευρήματα είναι εξαιρετικά σπάνια παγκοσμίως.
Η σαρκοφάγος ήταν θαμμένη κάτω από έναν αμμόλοφο και είχε σπάσει σε πολλά κομμάτια. Μετά τη συλλογή όλων των κομματιών, οι συντηρητές ανέλαβαν να τα καθαρίσουν και να τα ενώσουν, αποκαθιστώντας πλήρως τη σκηνή. Η παράσταση που αποκαλύφθηκε απεικονίζει τον Ηρακλή ξαπλωμένο πάνω στη λεοντή του, στο τέλος του αγώνα, με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, εμφανώς ηττημένο από τον θεό του κρασιού.
Ο Διόνυσος παρουσιάζεται σε ένα ξέφρενο πανηγύρι, περιτριγυρισμένος από σατύρους, γυναίκες και τον τραγοπόδαρο θεό Πάνα. Η σκηνή, πέρα από τη μυθολογική της διάσταση, φέρει και βαθύτερους συμβολισμούς. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, οι μορφές δεν προσδίδουν απλώς ένα εορταστικό κλίμα, αλλά συνοδεύουν τον νεκρό στο τελευταίο του ταξίδι. Το κρασί και ο χορός μετατρέπονται σε σύμβολα απελευθέρωσης της ψυχής και μετάβασης σε μια νέα ζωή μετά τον θάνατο.
Το ξέφρενο διονυσιακό πανηγύρι ως πέρασμα στην άλλη ζωή
Η απεικόνιση αυτή προσφέρει μια διαφορετική, σχεδόν αισιόδοξη προσέγγιση του θανάτου στην αρχαιότητα. Αντί για το τέλος, παρουσιάζεται ως αρχή ενός νέου πνευματικού μονοπατιού. Η χρήση διονυσιακών στοιχείων σε ταφικά μνημεία δείχνει πώς η πίστη στη μεταθανάτια ζωή συνδεόταν με την ιδέα της απελευθέρωσης από τα δεσμά του σώματος και της επιστροφής στη χαρά και την ελευθερία της ψυχής. Το εύρημα αυτό είναι μοναδικό για την περιοχή και φανερώνει τη σύνθεση ελληνικών και ρωμαϊκών πεποιθήσεων.
Το εύρημα αλλάζει τα δεδομένα για την αρχαία Καισάρεια
Το εύρημα αποτελεί αφορμή για σκέψη σχετικά με το πώς αντιλαμβανόταν ο ρωμαϊκός κόσμος τη ζωή, τον θάνατο και τη θρησκεία. Οι αρχαιολόγοι λένε ότι πρόκειται για μια ανακάλυψη που ενώνει τέχνη, φιλοσοφία και καθημερινότητα της εποχής. Η σαρκοφάγος τώρα βρίσκεται σε φάση λεπτομερούς συντήρησης και αναμένεται σύντομα να εκτεθεί στο κοινό, προσφέροντας ένα παράθυρο στην πλούσια μυθολογία και την ταφική τέχνη του ρωμαϊκού κόσμου.