Θανάσης Τσαλταμπάσης: «Όταν πρωτακούστηκαν τα “μαμά” και “μπαμπά” από το στόμα της μικρής θέλαμε… πάνες»
Ο ηθοποιός μίλησε στο «Καλοκαίρι παρέα» για την εμπειρία του στον ρόλο του γονιού και για τις γερές βάσεις που χρειάζεται μια σχέση για να αντέξει τον ερχομό ενός μωρού.
«Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο που αποκτήσαμε την κόρη μας, η ζωή μας είναι υπέροχη και κουραστική μαζί. Είναι και τα δύο έντονα και μαγικά», είπε ο Θανάσης Τσαλταμπάσης που κάθισε στον καναπέ απέναντι από την Κατερίνα Καραβάτου. Η κουβέντα περιστράφηκε γύρω από την κόρη του ηθοποιού. «Εδώ και κάνα μήνα έχει αρχίσει το παιδί μας και… κόβει βόλτες, πέρα δώθε. Ήθελα να φτάσει σε αυτό το στάδιο γιατί είχε ένα μπουσουλητό που δεν το έπαιρνε το μάτι σου και ξαφνικά την έβλεπες κι έτρεχες. Τώρα που είναι όρθια, κάπως φαίνεται! Χαμός γίνεται!»
Σαν… μετακόμιση
Ο ηθοποιός αποκάλυψε πως καθημερινά στο σπίτι γίνεται κάτι σαν... μετακόμιση, ώστε να ανοίξει δρόμος και να περάσει η μικρή που κάνει τα πρώτα της βήματα. «Όταν μάθαμε ότι έρχεται το παιδί κάναμε ανακαίνιση, οπότε τα έπιπλα είναι όλα χωρίς πολλές γωνίες. Βέβαια είμαστε συνέχεια “πάρε το τραπέζι από κει, φέρε εκείνο”, σπρώχνουμε τα αντικείμενα για να περπατήσει η μικρή! Τα παιδιά το κάνουν αυτό για να νιώσουμε ότι ζούμε, να μην υπάρχει μονοτονία! Θέλω όμως λίγο μονοτονία, μου έλειψε! Αλλά είναι πολύ ωραία, είναι τρέλα».
Είναι ευλογία αν έχεις την ανάγκη να γίνεις γονιός και σου συμβαίνει. Με την Αγοραστή είμαστε μαζί 16 χρόνια. Ενώ είχα αρχίσει εδώ και χρόνια να θέλω να γίνω γονιός, όλο κάπως ένιωθα ότι πρέπει να το πάω πιο μετά λόγω της δουλειάς, αλλά μετά συνειδητοποίησα πως αυτό πάντα θα υπάρχει και έτσι μπήκα στον χορό. Είχαμε μια πολύ γερή βάση με την Αγοραστή. Η καθημερινότητα του ενός ήταν συνυφασμένη με την ύπαρξη του άλλου, δεν είχαμε κάτι φρέσκο και έπρεπε να αντιμετωπίσουμε και το πως θα είναι η σχέση μας, είχαμε γερά θεμέλια.
«Δεν ζήλεψα καθόλου»
Ο Τσαλταμπάσης αποκάλυψε επίσης τι έπαθαν στην οικογένεια όταν η μικρή είπε τις πρώτες της λεξούλες. «Όταν πρωτακούστηκαν τα “μαμά” και “μπαμπά” από το στόμα της μικρής, που ακόμη δεν μιλάει οργανωμένα, θέλαμε πάνες! Πρώτα είπε “μαμά”, νομίζω δεν είναι τυχαία και η λέξη, είναι από το ένστικτό τους που τους βγαίνει. Δεν ζήλεψα καθόλου, τρελάθηκα! Λέγαμε “το άκουσες, έγινε τυχαία, ή μήπως το είπε και το καταλάβαινε;».
