Τι τρέχει στο ΥΠΕΞ;

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ξαφνικά στο Υπουργείο Εξωτερικών έπεσε…μάτι και το ένα λάθος διαδέχεται το άλλο. Ούτε ότι έμπειροι διπλωμάτες ξέχασαν την βασική τους δουλειά και βλέπουν τα…διπλωματικά τρένα να περνούν και να μην μπορούν να προβλέψουν τίποτε ή να κάνουν εκείνες τις κινήσεις ώστε η Ελλάδα να μην τρέχει πίσω από τις εξελίξεις.
Η αλήθεια είναι ότι στην πρώτη τετραετία η κυβέρνηση και προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο τότε ΥΠΕΞ Νίκος Δένδιας είχαν καταγράψει ουκ ολίγες επιτυχίες, με αποκορύφωμα την ιστορική ομιλία του πρωθυπουργού στο Κογκρέσο. Αλλά λίγο οι γεωπολιτικές εξελίξεις λίγο η εκλογή Τράμπ, λίγο τα…ήρεμα νερά, φαίνεται πως η περίοδος Γεραπετρίτη, δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει επιτυχίες που μπορούμε να θυμόμαστε. Το αντίθετο θα λέγαμε με βάση τα όσα συμβαίνουν τόσο με τις χώρες των Βαλκανίων, όσο και με τα όσα συμβαίνουν τα τελευταία 24ωρα στις σχέσεις μας με την Λιβύη.
Η Ελλάδα από παρούσα ξαφνικά έχει γίνει απούσα και ο πρωθυπουργός ουκ ολίγες φορές έχει παρέμβει σε προσωπικό επίπεδο για να σώσει ότι σώζεται. Και το ερώτημα που έχω είναι τι συμβαίνει στο ΥΠΕΞ και δεν παίρνουμε μυρωδιά από τα όσα συμβαίνουν στην πόρτα μας.
Διότι είδαμε να τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις στην Μονή Σινά, τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις στις αντιδράσεις της Λιβύης για τις έρευνες νοτίως της Κρήτης, τρέχουμε πίσω και από την απόφαση των Σκοπίων, να ξαναβαπτίσουν την ομοσπονδία μπάσκετ ως μακεδονική. Για να μην αναφερθούμε στα ελληνοτουρκικά που όλα είναι παγωμένα με την Τουρκία να επιστρέφει κτίζοντας πάλι θέσεις στην περιοχή του Αιγαίου της Ανατολικής Μεσογείου. Δεν ξέρω τι σκέπτεται ο αρμόδιος Υπουργός κ. Γεραπετρίτης και δεν ξέρω που χάθηκε και η κυρία Παπαδοπούλου, που αν μη τι άλλο κατέχει ουκ ολίγα πρόσωπα και πράγματα. Και επειδή οι προβλέψεις σε ζητήματα γεωπολιτικής δεν είναι αισιόδοξες, πρέπει να αφυπνιστούν άπαντες. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να γίνουμε σάκος του μποξ σε μια τέτοια περίοδο, ούτε έχουμε την πολυτέλεια να μετράμε ήττες.
Τα σύννεφα πυκνώνουν και γίνονται όλο πιο μαύρα για αυτό χρειάζεται αφύπνιση, από τον κλητήρα του ΥΠΕΞ μέχρι τον Υπουργό Εξωτερικών γιατί ότι συμβεί τώρα θα το βρει η χώρα μπροστά της, αργά ή γρήγορα.