ΑΑΔΕ: Ποιοι φορολογούμενοι κινδυνεύουν με έξτρα φόρο

Επεκτείνεται το πλέγμα των κριτηρίων με βάση τα οποία οι ελεγκτικές αρχές υπολογίζουν το εισόδημα των φορολογούμενων όταν υπάρχουν υπόνοιες για φοροδιαφυγή με διάταξη του νέου φορολογικού νομοσχεδίου που αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή τις επόμενες ημέρες.

Ειδικότερα προβλέπονται τέσσερις νέες περιπτώσεις για την εφαρμογή των έμμεσων τεχνικών ελέγχου που αποτελούν ένα συμπληρωματικό στις παραδοσιακές μεθόδους εργαλείο στα χέρια των ελεγκτικών αρχών προκειμένου να προσδιορίσουν τη φορολογητέα ύλη με βάση την κινητή και ακίνητη περιουσία, τις επαγγελματικές και τις δαπάνες διαβίωσης, το ύψος των καταθέσεων και άλλα στοιχεία η πληροφορίες.

Διευρύνονται οι περιπτώσεις για έμμεσο προσδιορισμό του εισοδήματος

Με τη νέα διάταξη στο υφιστάμενο πλαίσιο που προβλέπει ο Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος για τις έμμεσες τεχνικές προστίθενται και οι ακόλουθες περιπτώσεις:

• όταν δηλώνεται ζημία σε τρία τουλάχιστον συνεχόμενα έτη και δεν προκύπτει ο τρόπος χρηματοδότησης της επιχείρησης, με τον οποίο καλύπτονται οι υποχρεώσεις της,
• όταν υπάρχει σημαντική αναντιστοιχία μεταξύ αγορών, πωλήσεων και αποθεμάτων,
• όταν ο συντελεστής μικτού κέρδους που προκύπτει από τα δηλούμενα αποτελέσματα είναι διαφορετικός από αυτόν που προκύπτει βάσει των παραστατικών αγορών και πωλήσεων.
• όταν η επιχείρηση δεν προσκομίζει στοιχεία που ζητά η φορολογική διοίκηση, ύστερα από δύο προσκλήσεις.

Επισημαίνεται ότι οι έμμεσες τεχνικές ελέγχου ενεργοποιούνται για τον επαναπροσδιορισμό του εισοδήματος σε περίπτωση που οι φορολογικές αρχές θεωρούν ότι αποκρύπτουν το πραγματικό τους εισόδημα.

Με βάση το ισχύον καθεστώς οι έμμεσες τεχνικές εφαρμόζονται όταν:

• το ποσό του δηλούμενου εισοδήματος δεν επαρκεί για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης,
• υπάρχει περίπτωση προσαύξησης περιουσίας η οποία δεν καλύπτεται από το δηλούμενο εισόδημα,
• τα λογιστικά αρχεία δεν τηρούνται ή οι οικονομικές καταστάσεις δεν συντάσσονται σύμφωνα με τον νόμο για τα λογιστικά πρότυπα,
• τα φορολογικά στοιχεία ή τα λοιπά προβλεπόμενα σχετικά δικαιολογητικά δεν συντάσσονται σύμφωνα με τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, ή
• τα λογιστικά αρχεία ή φορολογικά στοιχεία δεν προσκομίζονται στη Φορολογική Διοίκηση μετά από σχετική πρόσκληση.

Στις παραπάνω περιπτώσεις οι ελεγκτικές αρχές προχωρούν στον επαναπροσδιορισμού του τζίρου και των κερδών με βάση τις παρακάτω μεθόδους.

1. Την αρχή των αναλογιών με την οποία προσδιορίζονται τα έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα, οι εκροές και τα φορολογητέα κέρδη του ελεγχόμενου προσώπου βάσει αναλογιών και ιδίως, του περιθωρίου μικτού κέρδους.
2. Την αρχή ρευστότητας του φορολογούμενου αναλύοντας το ύψος των εσόδων τα έσοδα, τις αγορές και τις ατομικές, οικογενειακές και επαγγελματικές δαπάνες τις μεταβολές των υποχρεώσεων και των περιουσιακών στοιχείων.
3. Την αρχή της καθαρής θέσης με την οποία προσδιορίζεται το οικονομικό προφίλ του φορολογούμενου λαμβάνοντας υπόψη όλα τα περιουσιακά στοιχεία και τα διαθέσιμα κεφάλαια προσωπικά, οικογενειακά, επαγγελματικά, τις διάφορες απαιτήσεις προσωπικές, οικογενειακές, επαγγελματικές (ενεργητικό), τις υποχρεώσεις προσωπικές, οικογενειακές ή επαγγελματικές (παθητικό), τις ατομικές, οικογενειακές και επαγγελματικές δαπάνες ως και τα εισοδήματα από λοιπές πηγές (ατομικά και οικογενειακά).
4. Την αρχή της σχέσης τιμής πώλησης προς το συνολικό όγκο κύκλου εργασιών με την οποία υπολογίζονται τα έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα αξιοποιώντας τη σχέση της τιμής πώλησης προς το συνολικό όγκο κύκλου εργασιών.
5. Την αρχή του ύψους των τραπεζικών καταθέσεων και των δαπανών σε μετρητά η οποία προσδιορίζει φορολογητέα ύλη παρακολουθώντας την κίνηση των (διαθεσίμων) κεφαλαίων του φορολογούμενου, του/της συζύγου και των προστατευομένων μελών αυτών, είτε με την κατάθεση αυτών σε χρηματοπιστωτικούς λογαριασμούς είτε με την ανάλωση τους σε διάφορες συναλλαγές με χρήση μετρητών. Αναλύει τις συνολικές καταθέσεις σε χρηματοπιστωτικούς λογαριασμούς, τα διαθέσιμα, τις αγορές και δαπάνες σε μετρητά τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε οικογενειακό επίπεδο κατά τη διάρκεια της ελεγχόμενης φορολογικής περιόδου και τα συγκρίνει με τα συνολικά δηλωθέντα έσοδα.