Αρχαίο DNA στη Αμερική: Οι ιθαγενείς Αμερικανοί είχαν γονίδια Νεάντερταλ και Ντενίσοβαν
Το ένα τρίτο των Μεξικανών φέρει αρχαία γονίδια Ντενίσοβαν που βοήθησαν τους πρώτους Αμερικανούς να αντιμετωπίσουν ασθένειες.
Οι πρώτοι άνθρωποι που εποίκησαν την Αμερική είχαν γενετικό υλικό από δύο εξαφανισμένες ομάδες: τους Νεάντερταλ και τους Ντενίσοβαν, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό Science. Αυτό το αρχαίο DNA πιθανώς βοήθησε αυτούς τους πληθυσμούς να αντιμετωπίσουν τις ασθένειες που υπήρχαν στο καινούργιο τους περιβάλλον.
Αρχαία γονίδια στους πρώτους Αμερικανούς
Όπως διαβάζουμε στο Live Science, η μελέτη επικεντρώθηκε στο γονίδιο MUC19, το οποίο παίζει ρόλο στην παραγωγή βλέννας και σε άλλες λειτουργίες. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι περίπου το ένα τρίτο των σημερινών Μεξικανών φέρει παραλλαγές αυτού του γονιδίου παρόμοιες με αυτές των Ντενίσοβαν, αρχαίων ανθρώπων που έζησαν στην Ασία πριν από 200.000 έως 30.000 χρόνια. Η ύπαρξη αυτών των παραλλαγών μπορεί να έδωσε εξελικτικό πλεονέκτημα στους πρώτους πληθυσμούς της Αμερικής.
Ένα γενετικό σάντουιτς
Παλαιότερες έρευνες για το MUC19 είχαν δείξει ότι οι ιθαγενείς Αμερικανοί φέρουν πολλές αρχαίες παραλλαγές αυτού του γονιδίου. Επιπλέον, φαίνεται ότι με την πάροδο του χρόνου, η συγκεκριμένη παραλλαγή έγινε πιο συχνή στους βορειοαμερικανικούς πληθυσμούς, καθώς προσέφερε εξελικτικό πλεονέκτημα. Η νέα μελέτη έδειξε ότι το κομμάτι του DNA από τους Ντενίσοβαν έχει αυξηθεί σε μήκος με την πάροδο των αιώνων και ότι πέρασε στους ανθρώπους μέσω των Νεάντερταλ, δημιουργώντας κάτι σαν γενετικό «σάντουιτς».
Για να αξιολογήσουν τη χρησιμότητα αυτής της παραλλαγής, οι επιστήμονες συνέκριναν δεδομένα από σύγχρονους Μεξικανούς, Περουβιανούς, Κολομβιανούς και Πορτορικανούς με γενετικές αλληλουχίες αρχαίων ανθρώπων και Νεάντερταλ. Οι Μεξικανοί φάνηκε να φέρουν τη μεγαλύτερη συχνότητα της παραλλαγής, περίπου 33%, ενώ η συχνότητα στους Περουβιανούς ήταν 20% και στους Κολομβιανούς και Πορτορικανούς μόλις 1%. Η διαφορά αυτή πιθανώς σχετίζεται με την υψηλότερη αναλογία ιθαγενών αμερικανικών γονιδίων στο μεξικανικό DNA.
Η ανακάλυψη ότι η παραλλαγή των Ντενίσοβαν βρίσκεται «στριμωγμένη» ανάμεσα σε DNA Νεάντερταλ ενισχύει την εκδοχή ότι οι Νεάντερταλ την απέκτησαν από τους Ντενίσοβαν και στη συνέχεια τη μετέδωσαν στους σύγχρονους ανθρώπους μέσω διασταυρώσεων. Αυτή είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται μια τέτοια μεταβίβαση, και οι ερευνητές αναρωτιούνται αν υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις παρόμοιων γενετικών «σάντουιτς».
Η κληρονομιά του MUC19 στους ανθρώπινους πληθυσμούς
Το επόμενο βήμα για τους επιστήμονες είναι να κατανοήσουν πώς επηρεάζει η παραλλαγή των Ντενίσοβαν τη λειτουργία του MUC19 στους σύγχρονους ανθρώπους. Είναι πιθανό να ενισχύει την άμυνα του οργανισμού απέναντι σε συγκεκριμένους παθογόνους μικροοργανισμούς ή να ρυθμίζει ορισμένες ανοσολογικές αντιδράσεις με διαφορετικό τρόπο από την παραλλαγή των σύγχρονων ανθρώπων. Τα αποτελέσματα αυτά θα μπορούσαν να δώσουν πολύτιμες πληροφορίες για το πώς η αρχαία γενετική συμβάλλει στην επιβίωση των πληθυσμών.
