Denny Laine: Πέθανε ο εμβληματικός τραγουδιστής των Moody Blues
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών ο θρυλικός Άγγλος μουσικός Denny Laine, γνωστός ως ιδρυτής δύο μεγάλων ροκ συγκροτημάτων: των Moody Blues, με τους οποίους έπαιξε από το 1964 έως το 1966, και των Wings, με τους οποίους έπαιξε από το 1971 έως το 1981.
Η σύζυγός του Elisabeth Hines αποκάλυψε την είδηση του θανάτου του, λέγοντας πως πέθανε μετά από μακρά μάχη με νόσο στους πνεύμονες.
«Ήμουν στο πλευρό του, κρατώντας του το χέρι καθώς του έπαιζα τα αγαπημένα του χριστουγεννιάτικα τραγούδια», είπε συγκινημένη σε σχετική της δήλωση.
Ο Denny Laine, κατά κόσμον Brian Hines, μεγάλωσε στο Μπέρμιγχαμ και εμπνεύστηκε να παίξει κιθάρα από τον θρύλο της τζαζ, Django Reinhardt.
Στη δεκαετία του 1960, δημιούργησε μία μπάντα με το όνομα «Denny and the Diplomats», στο οποίο συμμετείχε ο μελλοντικός τραγουδιστής των «Wizzard», Roy Wood.
Αφού διαλύθηκαν, δημιούργησε τους «The Moody Blues», οι οποίοι κατάφεραν να φτάσουν στην κορυφή των τσαρτς με το «Go Now» ενώ ακολούθησαν και άλλες επιτυχίες όπως το «From The Bottom of My Heart».
Ακολούθησε μία περίοδος πτώσης για το συγκρότημα, με αποτέλεσμα ο Laine να αποχωρήσει πριν το συγκρότημα τελικά ξαναβρεί τον εαυτό του με τραγούδια όπως το «Nights In White Satin».
Ο Laine προσπάθησε ξανά με το «Denny Laine String Band», αλλά τελικά βρέθηκε το 1971 να είναι κιθαρίστας στους «Wings», το πρώτο συγκρότημα του Paul McCartney μετά τους Beatles.
Ο Laine έπαιζε κιθάρα, μπάσο και έκανε φωνητικά, δίνοντας ουσιαστική υποστήριξη στον McCartney σε επιτυχίες όπως το «Jet», το «Band on the Run» και το «Live and Let Die».
Στη δήλωσή της, η σύζυγος του Laine είπε ότι περίμενε να αναρρώσει από πνευμονική νόσο, αλλά η κατάσταση χειροτέρευε σταδιακά.
«Πάλεψε καθημερινά. Ήταν τόσο δυνατός και γενναίος, ποτέ δεν παραπονέθηκε», έγραψε.
«Το μόνο που ήθελε ήταν να είναι σπίτι με εμένα και τη γατούλα του, τον Τσάρλι, να παίζει την τσιγγάνικη κιθάρα του».
Αφού ευχαρίστησε τους θαυμαστές για την υποστήριξή τους, ζήτησε «τον χρόνο και την ιδιωτικότητα» που θα χρειαζόταν η οικογένεια «καθώς θρηνούμε για την απώλειά μας».
