Δημήτρης Σταρόβας: «Με τον θάνατο δεν τα πάω καλά - Φοβάμαι από 20 χρόνων ότι θα γεράσω»
Ο καλλιτέχνης έκανε μια αναδρομή σε όλα όσα έχουν συμβεί στη ζωή του τα τελευταία χρόνια και πόσο αυτά τον άλλαξαν ως άνθρωπο.
Ο Δημήτρης Σταρόβας ήταν καλεσμένος της Αθηναΐς Νέγκα στο «Καλύτερα Αργά» του Action 24 για το εγκεφαλικό επεισόδιο που του άλλαξε τη ζωή, τα παραπανίσια κιλά, αλλά και το άστρο που τον προστατεύει…
«Δεν ήταν η ώρα μου»
«Το εγκεφαλικό συνέβη στις 11 το πρωί. Δηλαδή, αν γινόταν το προηγούμενο βράδυ, θα με έβρισκαν την άλλη μέρα στο στούντιο κλειδωμένο. Η Άννα, για πρώτη φορά στα δέκα χρόνια που είμαστε μαζί, έλειψε από τη δουλειά της για μια ώρα. Είχε ένα κενό, θα μπορούσε να καθίσει στη δουλειά. Επέλεξε να πάρει κάτι πράγματα και να τα φέρει στο σπίτι για δύο λεπτά. Ήταν στην πόρτα και μου λέει “θα τα πούμε το μεσημέρι, με ακούς, παιδί μου”.
Το ασθενοφόρο ήταν στο Νιάρχος, ελεύθερο, πέντε λεπτά από το σπίτι μου. Το Τζάνειο που έτυχε να εφημερεύει, είχε μηχάνημα θρομβόλυσης. Σε είκοσι λεπτά ήμουν στο νοσοκομείο. Δεν ήταν η ώρα μου. Έχω ένα άστρο που με προστατεύει πάντα».
Στο νοσοκομείο
«Για ενάμιση -και πλέον- μήνα δεν είχα συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί. Ξυπνούσα κάθε πρωί στο νοσοκομείο και στο κέντρο αποκατάστασης και τη στιγμή που άνοιγα τα μάτια μου, έλεγα “Πω πω, τι όνειρο είδα χτες, ότι έπαθα εγκεφαλικό” και μέσα στα επόμενα δευτερόλεπτα καταλάβαινα ότι είναι αλήθεια. Το κέντρο αποκατάστασης μου έκανε πολύ καλό γιατί έχω δει περιστατικά με νέους ανθρώπους με πιο μεγάλο πρόβλημα.. Με έκανε ταπεινό και ολιγαρκή».
Το εγκεφαλικό
«Με τον θάνατο δεν τα πάω καλά. Φοβάμαι από 20 χρόνων ότι θα γεράσω. Έχω τόσο φόβο που δεν πήγαινα να κοιτάξω την υγεία μου. Είχα αρρυθμίες πάνω από 10 χρόνια γιατί το εγκεφαλικό μου το προκάλεσε η κολπική μαρμαρυγή που προήλθε από αυτές.
Δύο φορές την εβδομάδα πάθαινα κρίσεις, είχα ταχυπαλμίες κι αν πήγαινα σε έναν γιατρό, πολύ απλά θα μου έδινε τη φαρμακευτική αγωγή που παίρνω τώρα και θα είχε αποφευχθεί όλο αυτό. Αν δεν είχε γίνει το εγκεφαλικό, δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι θα έκοβα το τσιγάρο, θα έχανα 45 κιλά και 17 ακόμη που έχω στόχο».
Η «μοναξιά» των κιλών
«Ήμουν νεόχοντρος, γιατί μετά τα 35 άρχισα να παχαίνω. Καθημερινά υφίστασαι μικρές ήττες μην μπορώντας να κάνεις διάφορα απλά πράγματα. Έχω χάσει εξόδους, ραντεβού, παραστάσεις, σημαντικά πράγματα γιατί δεν είχε πάρκινγκ στα 50 μέτρα. Είχα φτάσει τα 167 κιλά. Από ένα σημείο και πέρα παρατάς τον εαυτό σου. Έγινε σταδιακά. Και τώρα κάνω τις ατασθαλίες μου. Αλλά είναι άλλο να τρως μία τυρόπιτα στις δέκα μέρες και άλλο να τρως καθημερινά δύο».
