Είμαστε έθνος ανάδελφο…
Η Ελλάδα στο διπλωματικό γήπεδο καταφέρνει να αιφνιδιάζεται συνεχώς.
Η πρόσφατη κρίση για την μεγάλης σπουδαιότητας Μονή της Αικατερίνης του Σινά, ήρθε μα επιβεβαιώσει ότι πέρα από κάθε αμφιβολία δεν έχει τα απαραίτητα δεδομένα ώστε να φθάνει στα σωστά συμπεράσματα. Με την πρόσφατη επίσκεψη του πρόεδρου Σίσι να χαρακτηρίζεται επιτυχής και να συνοδεύεται μάλιστα με ευχαριστήρια δήλωση του πρωθυπουργού για την στάση Αιγύπτιου ηγέτη, η εξέλιξη με την επίσημη αμφισβήτηση των ιδιοκτησιών της Μονής ήταν το λιγότερο ένα σκωτσέζικο ντους.
Ανεξάρτητα με την εξέλιξη της υπόθεσης καλό θα ήταν να επισημανθούν κάποια σημαντικά κενά στην παρακολούθηση της δικαστικής διαδικασίας, όπως και τους λόγους που οδήγησαν από την εικόνα μια «τελειωμένης υπόθεσης» σε ένα πιθανό Βατερλό. Η αγωνία και της Ελλαδικής εκκλησίας είναι ενδεικτική για τους κινδύνους σταδιακής εξαφάνισης της αρχαιότατης Μονής. Όσο για τους άμεσα ενδιαφερόμενους μοναχούς, φαίνεται να εναποθέτουν τις ελπίδες τους στον Θεό.
Αντίστοιχος αιφνιδιασμός υπήρξε στο Λυβικό μέτωπο με τον στρατάρχη Χαλίφα Μπελκασίμ Χαφτάρ. Επικεφαλής της κυβέρνησης του Τομπρούκ, αποτελούσε τον ισχυρό μας σύμμαχο στην σκανδαλώδη υπόθεση του Τουρκολυβικού μνημονίου, που αμφισβητεί την επήρεια στα θαλάσσια δικαιώματα των ελληνικών νησιών, ακόμα και της Κρήτης. Δεν γνωρίζουμε τι υπόγειες συμφωνίες έκλεισε ο γιος του Χαφτάρ, αλλά μετά την επίσκεψη του στην Τουρκία, ετοιμάζεται να κυρώσει το μνημόνιο και μαζί το τέλος της συμμαχίας με την Ελλάδα.
Η χρονική σύμπτωση των δύο αρνητικών εξελίξεων ηχεί σαν καμπάνα για το υπέργειο και την εξωτερική μας πολιτική. Το να περιμένεις μια επίσημη μετάφραση μιας απόφασης απλά υποδηλώνει την απουσία σου από μια ευαίσθητη υπόθεση. Το να έχει εναποθέσει τις ελπίδες σου σε κάποιον που αποδεικνύεται αναξιόπιστος, δεν δείχνει σωστή κρίση και πάντως εκ του αποτελέσματος, δείχνει αναποτελεσματική πολιτική σε θέμα εθνικής σημασίας όπως η θαλάσσια δικαιοδοσία.
Το χειρότερο είναι ότι μοιάζουμε αιφνιδιασμένοι, ενώ το μη φιλικό περιβάλλον είναι γνωστό. Πάνε εξάλλου δεκαετίες όταν σε μια εχθρική υποδοχή του προέδρου της Δημοκρατίας Χρήστου Σαρτζετάκη ειπώθηκε το «είμαστε έθνος ανάδελφο».
