«Εσύ σέντρα, εγώ γκολ»: Το συγκινητικό αντίο του Τσιμίκα στον Ζότα
Με λόγια καρδιάς, ο Κώστας Τσιμίκας αποχαιρέτησε τον Ντιόγκο Ζότα, θυμίζοντας μια από τις πιο δυνατές στιγμές τους στο γήπεδο.
Η είδηση του θανάτου του Ντιόγκο Ζότα σκόρπισε βαθιά θλίψη στον παγκόσμιο ποδοσφαιρικό κόσμο. Ο 28χρονος Πορτογάλος άσος ταξίδευε με το supercar του μαζί με τον μικρότερο αδελφό του, Αντρέ, 26 ετών, όταν, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, έσκασε το λάστιχο του αυτοκινήτου, με αποτέλεσμα να εκτραπεί της πορείας του και να συμβεί το δυστύχημα, τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής (03/07), στην περιοχή Τσερναδίγια, κοντά στη Ζαμόρα.
Ο ξαφνικός χαμός του Ζότα προκάλεσε συγκίνηση και πληθώρα μηνυμάτων από τον χώρο του ποδοσφαίρου. Μεταξύ αυτών, ξεχώρισαν τα αφιερώματα του Κριστιάνο Ρονάλντο, του πρώην προπονητή του στη Λίβερπουλ, Γιούργκεν Κλοπ, αλλά και του διαδόχου του, Άρνε Σλοτ, που εξέφρασαν τη συντριβή τους.
Ιδιαίτερα συγκινητικός ήταν ο αποχαιρετισμός του Κώστα Τσιμίκα, συμπαίκτη και στενού φίλου του Ζότα στη Λίβερπουλ. Ο Έλληνας διεθνής μίλησε από καρδιάς για τη στενή τους σχέση, τις κοινές τους στιγμές και την απώλεια που αφήνει πίσω του ο αγαπημένος του φίλος.
Μία από τις στιγμές που θυμήθηκε ο Τσιμίκας, ήταν λίγο πριν από έναν από τους τελευταίους τους αγώνες, όταν ο Ζότα του είπε με χαμόγελο: «Εσύ βγάζεις τη σέντρα, εγώ θα σκοράρω» - και αυτό ακριβώς έγινε.
Το «αντίο» του Τσιμίκα στον Ζότα
«Φοράει το νούμερο 20 και το όνομά του είναι Ντιόγκο.
Ήρθαμε στον σύλλογο την ίδια περίοδο. Ήμασταν τα καινούρια παιδιά στην πόλη. Μοιραστήκαμε και γιορτάσαμε μερικές από τις πιο όμορφες στιγμές της καριέρας μας μαζί. Πριν από μία από τις τελευταίες, μου είπες: «Εσύ σέντρα, εγώ σκοράρω», και αυτό ακριβώς έγινε. Γελάσαμε και μιλήσαμε για τόσα πολλά.
Ήσουν ένας ξεχωριστός παίκτης, ένας ξεχωριστός άνθρωπος, ένας πραγματικός θρύλος, Ντιόγκο. Θα σε θυμόμαστε και θα σε αγαπάμε για πάντα.
Η καρδιά μου και οι προσευχές μου είναι με τη Ρουτ, τα αγόρια σας, το κοριτσάκι σας, την οικογένειά σου και όλους όσους σε αγάπησαν και περίμεναν να γυρίσετε σπίτι. Εσύ και ο αδερφός σου, Αντρέ, θα μας λείπετε για πάντα.
Καλό παράδεισο, Ντιόγκο και Αντρέ.
Ο Θεός να δώσει δύναμη στους δικούς σας ανθρώπους να αντέξουν τον εφιάλτη και μια μέρα να ξαναδούν το φως.
Σ’ αγαπάμε Ντιόγκο. You’ll Never Walk Alone».
