Γιατί οι ντομάτες δεν έχουν πια γεύση- Άνοστη η «χωριάτικη» του καλοκαιριού

Κάποτε, μια μπουκιά ντομάτας αρκούσε για να φέρει καλοκαίρι στο στόμα. Ώριμη, ζουμερή, με άρωμα που πλημμύριζε την κουζίνα, η ντομάτα ήταν κάτι παραπάνω από ένα απλό λαχανικό. Σήμερα όμως, ακόμα και οι πιο κατακόκκινες ντομάτες του εμπορίου μοιάζουν… κενές. Άοσμες, νερόβραστες, χωρίς τη γνωστή οξύτητα και γλυκύτητα. Τι συνέβη;

Η γεύση θυσία στον «θεό της διάρκειας»

Η βιομηχανία τροφίμων ζήτησε αντοχή, όχι γεύση. Οι ντομάτες που καλλιεργούνται σήμερα έχουν επιλεγεί με βάση τη μεταφορική ανθεκτικότητα, την ομοιόμορφη εμφάνιση και τη διάρκεια ζωής στο ράφι. Ο καρπός πρέπει να αντέχει μακρινές μεταφορές και να μη μαλακώνει εύκολα. Το αποτέλεσμα; Ένα φρούτο που φαίνεται όμορφο, αλλά έχει χάσει το DNA της νοστιμιάς.

Υβρίδια χωρίς ψυχή

Πολλές σύγχρονες ποικιλίες είναι υβρίδια, γενετικά τροποποιημένα όχι για να είναι πιο νόστιμα, αλλά για να παράγουν περισσότερους καρπούς, να ωριμάζουν ταυτόχρονα και να έχουν τέλειο σχήμα. Αυτό όμως σημαίνει λιγότερα σάκχαρα, λιγότερα αρωματικά μόρια και, τελικά, λιγότερη γεύση.

Άγουρη συγκομιδή, τεχνητή ωρίμανση

Ένα ακόμα μεγάλο «έγκλημα» είναι ότι οι ντομάτες συλλέγονται άγουρες και ωριμάζουν τεχνητά σε αποθήκες, με αιθυλένιο. Δηλαδή, δεν ωριμάζουν φυσικά στον ήλιο, αλλά σε κιβώτια. Η διαφορά στη γεύση είναι τεράστια  και απογοητευτική.

Το χώμα και το νερό δεν είναι πια τα ίδια

Η βιομηχανική γεωργία εξαντλεί τα θρεπτικά συστατικά του εδάφους, ενώ η υδροπονία, που χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο, δίνει έλεγχο αλλά αφαιρεί το «χαρακτήρα» που έδινε το έδαφος σε κάθε ποικιλία. Και χωρίς σωστό χώμα, χωρίς παραδοσιακές τεχνικές, η ντομάτα χάνει τη… φωνή της.

Μπορούμε να βρούμε ξανά τις παλιές γεύσειςq

Ναι, αλλά θα πρέπει να ψάξουμε. Παραδοσιακές ποικιλίες, λεγόμενες heirloom (κηπουρικές), καλλιεργούνται ακόμα από μικρούς παραγωγούς. Αν δεις ντομάτες με «ασυμμετρίες», περίεργα σχήματα ή χρώματα, δώσε τους μια ευκαιρία. Εκεί, συχνά κρύβεται η χαμένη γεύση. Και φυσικά, αν έχεις χώρο, φύτεψε τις δικές σου.

Συμπέρασμα

Η ντομάτα έγινε προϊόν. Έχασε τη μυρωδιά της, την ψυχή της και έγινε απλά ένα ακόμα είδος στο ράφι. Όμως η γεύση δεν χάθηκε οριστικά ,απλώς αποσύρθηκε στις αυλές, στα χωριά και στα μποστάνια. Εκεί που ακόμα περιμένει να τη γευτείς, όπως παλιά.