Καρκίνος του μαστού: Νέα πειραματική θεραπεία χωρίς παρενέργειες και δράση κατά της παχυσαρκίας

Οι γυναίκες  στη μέση ηλικία συχνά έρχονται αντιμέτωπες με δύσκολες αποφάσεις για την υγεία τους. Καθώς πλησιάζουν ή περνούν την εμμηνόπαυση, αυξάνεται ο κίνδυνος για καρκίνο του μαστού, γεγονός που ωθεί αρκετές να στραφούν στην προληπτική αγωγή με ταμοξιφαίνη. Αν και η συγκεκριμένη θεραπεία θεωρείται αποδοτική, προκαλεί συγχρόνως έντονες παρενέργειες όπως εξάψεις και, ιδιαίτερα στις γυναίκες με αυξημένο βάρος, αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Αυτό έχει ως συνέπεια πολλές να αποφεύγουν τη φαρμακευτική πρόληψη, ακόμα και αν γνωρίζουν τον αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο.

Σύμφωνα με μία νέα μελέτη στο περιοδικό JCI Insight μια νέα ερευνητική προσέγγιση δίνει ελπίδες για μια πιο ήπια και πολυδιάστατη λύση. Οι επιστήμονες μελέτησαν τον συνδυασμό δύο φαρμάκων, της βαζεδοξιφένης και των συζευγμένων οιστρογόνων (γνωστός ως BZA/CE), και διαπίστωσαν πως μπορεί να προσφέρει παρόμοια αντικαρκινική προστασία με την ταμοξιφαίνη, χωρίς τις ανεπιθύμητες παρενέργειες. Αντίθετα, το νέο σχήμα φαίνεται να συμβάλλει στη μείωση του σωματικού βάρους και στη βελτίωση της μεταβολικής και εντερικής υγείας, ειδικά σε γυναίκες με παχυσαρκία.

Τα πρώτα αποτελέσματα από μελέτες σε ζώα δείχνουν πολλαπλά οφέλη

Όπως αναφέρεται στο The Brighter Side News, ο τρόπος δράσης της ταμοξιφαίνης βασίζεται στην παρεμπόδιση της οιστρογονικής δράσης στους κυτταρικούς υποδοχείς, κάτι που αναστέλλει την ανάπτυξη των όγκων. Όμως, αυτή η παρεμβολή στο ορμονικό σύστημα επηρεάζει και άλλες λειτουργίες, προκαλώντας εξάψεις και διαταραχές στην ινσουλίνη, ιδιαίτερα σε γυναίκες με αυξημένο βάρος. Το αποτέλεσμα είναι περισσότερα μεταβολικά προβλήματα, τα οποία εντείνουν τον κίνδυνο διαβήτη, γι’ αυτό και αποθαρρύνουν τη χρήση του φαρμάκου. Σε αυτό το σημείο έρχεται ο συνδυασμός BZA/CE, που ήδη χρησιμοποιείται για την ανακούφιση εξάψεων και την πρόληψη οστεοπόρωσης.

Για να μελετήσουν την αποτελεσματικότητα του BZA/CE, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν θηλυκούς αρουραίους μεγαλύτερης ηλικίας, χωρίς χειρουργική αφαίρεση ωοθηκών. Τα πειραματόζωα χωρίστηκαν σε δύο ομάδες (σε λεπτούς και παχύσαρκους) και εκτέθηκαν σε παράγοντα που προκαλεί καρκίνο του μαστού. Έπειτα, υποβλήθηκαν είτε σε θεραπεία με BZA/CE είτε σε εικονική αγωγή για οκτώ εβδομάδες. Οι επιστήμονες παρακολούθησαν το βάρος, την ευαισθησία στην ινσουλίνη, τα επίπεδα λιπιδίων και τη σύσταση της μικροχλωρίδας του εντέρου.

Τα πορίσματα της έρευνας ήταν εντυπωσιακά. Οι παχύσαρκοι αρουραίοι που έλαβαν τη νέα θεραπεία ζύγιζαν κατά μέσο όρο 19% λιγότερο από όσους δεν την έλαβαν. Επίσης, παρατηρήθηκαν λιγότερα και μικρότερα λιποκύτταρα στον μαστικό ιστό, καθώς και μείωση στα επίπεδα τριγλυκεριδίων και χοληστερόλης. Η θεραπεία βελτίωσε σημαντικά την ευαισθησία στην ινσουλίνη, ένδειξη μειωμένου κινδύνου για διαβήτη τύπου 2, κάτι ιδιαίτερα κρίσιμο για τις γυναίκες με παχυσαρκία.

Ο δρόμος προς τις κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους και η σημασία για τη δημόσια υγεία

Η δράση του φαρμάκου δεν περιορίστηκε μόνο στη μείωση του λίπους. Οι ερευνητές εντόπισαν θετικές αλλαγές και στο μικροβίωμα του εντέρου. Παρατηρήθηκε αύξηση βακτηρίων που σχετίζονται με υγιέστερη μεταβολική λειτουργία, γεγονός που βοηθά στον καλύτερο έλεγχο του σακχάρου και στη μείωση της φλεγμονής. Επιπλέον, το BZA/CE αντιστρέφει τη δραστηριότητα των γονιδίων  που συνδέονται με την ανάπτυξη όγκων στο μαστό, μειώνοντας την ενεργοποίηση μονοπατιών που σχετίζονται με τον καρκίνο, ειδικά σε περιπτώσεις παχυσαρκίας.

Το επόμενο βήμα των ερευνητών είναι να εξετάσουν τις γονιδιακές επιδράσεις του BZA/CE και σε ανθρώπους. Αν τα ευρήματα επιβεβαιωθούν, το φάρμακο ενδέχεται να αποτελέσει μια νέα, ισορροπημένη λύση για τις γυναίκες με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού, χωρίς τις αρνητικές παρενέργειες της ταμοξιφαίνης. Ο συνδυασμός αυτός δεν στοχεύει μόνο στην πρόληψη όγκων, αλλά παράλληλα περιορίζει τις εξάψεις, βελτιώνει το βάρος, ενισχύει τη λειτουργία του εντέρου και διορθώνει τις βιολογικές επιπτώσεις της παχυσαρκίας.