«Λευκός καπνός» για τη δυσπιστία: Όλο το παρασκήνιο της συμφωνίας για το τελικό κείμενο

Οργιώδες παρασκήνιο με τα τηλέφωνα να παίρνουν «φωτιά» και με πολλές ανατροπές κατά τη διάρκεια των συζητήσεων, περιλάμβανε η συζήτηση ανάμεσα στα κόμματα της ευρύτερης Κεντροαριστεράς. Εν τέλει αργά το βράδυ κατέληξαν στο κοινό κείμενο της πρότασης δυσπιστίας  κατά της κυβέρνησης, το οποίο θα κατατεθεί σήμερα.

Ωστόσο, μετά από πολλά μπρος πίσω, αποφασίστηκε να διεξαχθεί κανονικά η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση, έτσι ώστε να φέρουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη Βουλή, δύο φορές, μέσα σε δύο ήμερες.

Η αμοιβαία καχυποψία έφερε καθυστερήσεις  

Ο πρώτος πολιτικός αρχηγός που έθεσε επί τάπητος την ανάγκη να κατατεθεί πρόταση δυσπιστίας, ήταν ο Αλέξης Χαρίτσης. Τον πρόεδρο της Νέας Αριστεράς, ακολούθησε ο Σωκράτης Φάμελλος, που συντάχτηκε μαζί του, ενώ θετική ήταν και η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης, εμφανίζονταν να συμφωνεί. Όμως, ήθελε να παρουσιαστεί πρώτα το πόρισμα του Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων, έτσι ώστε να υπάρχουν νέα στοιχεία για την κυβερνητική διαχείριση μετά τη τραγωδία των Τεμπών.

Η συζήτηση αυτή, κράτησε πάνω από έναν μήνα, με τα κόμματα του προοδευτικού χώρου, να ανταλλάσσουν ενδιάμεσα «πυρά» για τις κινήσεις τους. Υπό αυτό το πρίσμα και με δεδομένο ότι τα κόμματα αυτά είναι κοντά ιδεολογικά, αλλά ανταγωνιστικά μεταξύ τους, δεν προκαλεί εντύπωση το ότι υπήρχε καχυποψία μεταξύ τους.

Τα μπρος, πίσω 

Το βράδυ της Δευτέρας, ο Νίκος Ανδρουλάκης, ξεκίνησε τον πρώτο γύρο τηλεφωνικών επαφών με τον Σωκράτη Φάμελλο, τον Αλέξη Χαρίτση και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, με στόχο την κοινή κατάθεση πρότασης δυσπιστίας.

Μάλιστα, το ΠΑΣΟΚ είχε έτοιμο και ένα προσχέδιο κειμένου το οποίο έστειλε σε ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας. Αυτό ήταν και το πρώτο καθοριστικό βήμα. Στη συνέχεια, δημιουργήθηκε μια «ομάδα εργασίας», στην οποία συμμετείχαν οι Δημήτρης Μπιάγκης και Δημήτρης Μάντζος, για λογαριασμό της Χαριλάου Τρικούπη, ο Διονύσης Καλαματιανός και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος από την Κουμουνδούρου και η Πέτη Πέρκα, από την Πατησίων.

Όμως, η τελική μορφή του κειμένου που θα φτάσει σήμερα στη Βουλή, πέρασε από 40 «κύματα». Οι επικοινωνίες ήταν συνεχείς και μάλιστα δεν ήταν λίγες οι φορές που έφτασε σε επίπεδο αρχηγών, όπου κλήθηκαν να πάρουν τις οριστικές αποφάσεις.

Βασικό σημείο διαφωνίας, ήταν το αν θα περιορίζονταν στα Τέμπη -όπως ήθελε το ΠΑΣΟΚ- ή αν θα ήταν ευρύτερο – όπως ήθελαν ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά. Τελικά, στο 16σέλιδο κείμενο μπήκαν και άλλα ζητήματα, όπως οι υποκλοπές και η ακρίβεια.

Από εκεί και πέρα, από τη Χαριλάου Τρικούπη υπήρξαν διαρροές ότι υπήρχε «κόλλημα» από την Κουμουνδούρου σε σχέση με τις αναφορές στη σύμβαση «717», κάτι που οι δεύτεροι διέψευσαν κατηγορηματικά.

Ωστόσο, το πραγματικό πρόβλημα έκανε την εμφάνιση του στον χρόνο κατάθεσης της πρότασης δυσπιστίας. Ο Νίκος Ανδρουλάκης ήθελε να κατατεθεί το πρωί της Τετάρτης και να μην πραγματοποιηθεί η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών που ήταν προγραμματισμένη για σήμερα.

Αντίθετα, ο Σωκράτης Φάμελλος ήθελε να γίνει κανονικά η συζήτηση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης να έρθει στη Βουλή, δύο φορές μέσα σε τρεις ημέρες. Άλλωστε, αφήνουν αιχμές κατά του Νικήτα Κακλαμάνη ότι «κρύβει» τον πρωθυπουργό εδώ και έναν μήνα, αφού άργησε -όπως του καταλογίζουν- να ορίσει τη συζήτηση, παραβιάζοντας κατάφορα τον κανονισμό της Βουλής.

Το αίτημα της Ζωής στο παρά... ένα 

Και εκεί που όλα έδειχναν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έκανε ένα βήμα πίσω για να μην υπάρξει εμπλοκή, η Ζωή Κωνσταντοπούλου ζήτησε να πραγματοποιηθεί η προ ημερησίας συζήτηση -έστω και με μία τοποθέτηση κάθε αρχηγού- και να κατατεθεί μετά η πρόταση δυσπιστίας.

Τα τηλέφωνα, τότε, «άναψαν» για τα καλά και οι αρχηγοί των κομμάτων της Κεντροαριστεράς αποφάσισαν ότι το μέτωπο δεν έπρεπε να διαρραγεί. Έτσι, η συζήτηση θα ξεκινήσει αύριο, κανονικά. Το ερώτημα είναι αν θα ολοκληρωθεί ή αν ενδιάμεσα θα κατατεθεί η δυσπιστία.

Ο λόγος; Να επιφυλάξουν τουλάχιστον μια «έκπληξη» για τον πρωθυπουργό…