Μάτι: Οργή συγγενών για βιβλίο Τσίπρα: «Κανένα συγχωροχάρτι σε όποιον καταπατά την αλήθεια - Ως εδώ»

«Η τραγωδία της 23ης Ιουλίου 2018 δεν ήταν «φυσικό φαινόμενο». Ήταν ένα κρατικό έγκλημα που στοίχισε 120 ζωές και έκαψε ακόμη 57», ξεκινά η αιχμηρή ανακοίνωση του Συλλόγου Συγγενών Θανόντων και Εγκαυματιών της 23ης Ιουλίου 2018 στην Ανατολική Αττική, για τα όσα αναφέρει ο Αλέξης Τσίπρας στο βιβλίο του «Ιθάκη».

Πρόκειται για ένα δριμύ κατηγορώ των ανθρώπων στο Μάτι, που είδαν σε μία νύχτα να σημαδεύεται η ζωή τους για πάντα. Μεταξύ άλλων, κάνουν λόγο για «μια από τις μελανότερες σελίδες στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας που γράφτηκε, κατά πρώτο με την απραξία των φορέων και επιτελικών και κατά δεύτερον, με την ανικανότητα ουσιαστικής απονομής δικαίου και τις προφανείς σχέσεις της δικαστικής και της εκτελεστικής εξουσίας, διαχρονικά».

Φωτογραφίζοντας τον κ. Τσίπρα τονίζουν ότι «επτάμισι χρόνια μετά, αντί για σεβασμό και αυτογνωσία, βλέπουμε να γίνεται από κάποιους συνειδητή προσπάθεια να ξαναγραφτεί η ιστορία. Να παρουσιαστούν ευθύνες ως «μοίρα», λάθη ως «ανεξέλεγκτες συνθήκες» και υπεύθυνοι ως «άμοιροι παρατηρητές»».

Εμφανίζονται οργισμένοι από την «απόπειρα διαστρέβλωσης των γεγονότων μέσα από επιλεκτικές αφηγήσεις και αναφορές, τεχνητές συγκινήσεις και βολικές «λησμονιές»» και ξεκαθαρίζουν ότι δεν θα ανεχθούν «τη χρήση της τραγωδίας μας ως εργαλείο προσωπικής αποκατάστασης. Κανένα συγχωροχάρτι σε όποιον καταπατά την αλήθεια!»

Αναλυτικά, η ανακοίνωση του Συλλόγου:

«Η τραγωδία της 23ης Ιουλίου 2018 δεν ήταν “φυσικό φαινόμενο”.
Ήταν ένα κρατικό έγκλημα που στοίχισε 120 ζωές και έκαψε ακόμη 57.
Μια από τις μελανότερες σελίδες στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας που γράφτηκε, κατά πρώτο με την απραξία των φορέων και επιτελικών και κατά δεύτερον, με την ανικανότητα ουσιαστικής απονομής δικαίου και τις προφανείς σχέσεις της δικαστικής και της εκτελεστικής εξουσίας, διαχρονικά.

Η αντιμετώπιση των νεκρών, των εγκαυματιών, των συγγενών αναδεικνύει μερική αναγνώριση της κατάστασης, σε μια επίπονη και ποινικά διαδικασία που ακόμη δεν έχει καν ολοκληρωθεί.

Η αλήθεια είναι αδιαπραγμάτευτη, όμως.

Γνωρίζουμε όλοι πια ποιοί αποφάσισαν, ποιοί καθυστέρησαν, ποιοί απέκρυψαν, ποιοί άφησαν τους πολίτες ανυποψίαστους.
Το αποδεικνύουν οι δικογραφίες, οι μαρτυρίες, τα ντοκουμέντα.

Και ακόμη, επτάμισι χρόνια μετά, αντί για σεβασμό και αυτογνωσία, βλέπουμε να γίνεται από κάποιους συνειδητή προσπάθεια να ξαναγραφτεί η ιστορία.
Να παρουσιαστούν ευθύνες ως “μοίρα”, λάθη ως “ανεξέλεγκτες συνθήκες” και υπεύθυνοι ως “άμοιροι παρατηρητές”.

Προκαλεί οργή κάθε απόπειρα διαστρέβλωσης των γεγονότων μέσα από επιλεκτικές αφηγήσεις και αναφορές, τεχνητές συγκινήσεις και βολικές “λησμονιές”.

Δεν είναι έντιμο να μετατρέπεις μια κρατική κατάρρευση σε προσωπικό “δράμα”.

Δεν είναι σεβασμός να αποσιωπάς πρόσωπα, ευθύνες και γεγονότα που έχουν αποδειχθεί και δικαστικά.

Η αποσπασματική μεταφορά και περιγραφή, εν είδει "περι-αστικού" μυθοπλαστικού πονήματος, αλλοιώνει την πραγματικότητα και αποτελεί συνέχιση του εγκλήματος.

Εμείς, οι συγγενείς των θανότων θυμάτων και οι εγκαυματίες θύματα, δεν επιτρέπουμε και δεν δεχόμαστε σιωπηρά την απαξίωση της κοινής λογικής.

Δεν ανεχόμαστε τη χρήση της τραγωδίας μας ως εργαλείο προσωπικής αποκατάστασης.
Κανένα συγχωροχάρτι σε όποιον καταπατά την αλήθεια!
Ως εδώ».