Μια Εθνική γεμάτη όνειρα και ελπίδα
Η εικόνα της Εθνικής, ο ρόλος του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, το άφθονο ταλέντο και το Μουντιάλ του 2026 που αποτελεί μονόδρομο.

Αυτή την Εθνική, χαίρεσαι να τη βλέπεις! Η εικόνα της Εθνικής Ελλάδας του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στα δύο πρόσφατα φιλικά με τη Σλοβακία και τη Βουλγαρία, είναι μια επιβεβαίωση ακριβώς αυτού. Με μια φουρνιά νέων παιδιών και ένα σαφές πλάνο να διαγράφεται στον ορίζοντα, νιώθεις πως με αυτή την ομάδα μπορείς ξανά να ονειρευτείς, να ταυτιστείς, να γοητευτείς.
Η Ανάσα της Νεότητας

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πώς αυτή η ομάδα δίνει χώρο και χρόνο σε παιδιά που φέρουν το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Καρέτσας, με την ωριμότητα που βγάζει στο παιχνίδι του παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο Κωνσταντέλιας, με την αστείρευτη δημιουργικότητα, ο Τζολάκης, με την ψυχραιμία και την ωριμότητα του κάτω από τα δοκάρια και ο Ζαφείρης, με την ενέργεια και την ικανότητά του να "τρέχει" το παιχνίδι, είναι μόνο μερικά παραδείγματα. Αυτοί οι νεαροί ποδοσφαιριστές δεν είναι απλά μια υπόσχεση, αλλά μια ήδη υπαρκτή δύναμη που φέρνει ενθουσιασμό και φρεσκάδα.
Το Έργο του Ομοσπονδιακού Τεχνικού: Πλάνο και Ταυτότητα

Πέρα από το ατομικό ταλέντο, είναι εμφανές και το έργο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Η Εθνική μας παρουσιάζει πλέον μια σαφή αγωνιστική ταυτότητα. Δεν είναι μια ομάδα που περιμένει τον αντίπαλο, αλλά μια ομάδα που προσπαθεί να επιβάλει το ρυθμό της, να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, με σωστή κυκλοφορία της μπάλας και έξυπνες κινήσεις στο χώρο χωρίς να είναι φοβική. Η οργάνωση στο ανασταλτικό κομμάτι είναι εμφανέστατα βελτιωμένη, ενώ στην επίθεση το πρόβλημα των προηγούμενων ετών τείνει πλήρως να εξαλειφθεί. Το αποτέλεσμα; Μια ομάδα που ξέρει τι ζητάει μέσα στο γήπεδο και, το σημαντικότερο, ξέρει πώς να το διεκδικήσει.
«Υπάρχει Ελπίδα»: Ένα Μήνυμα για το Μέλλον

Ο στίχος «υπάρχει ελπίδα» του αείμνηστου Παύλου Σιδηρόπουλου, μοιάζει πιο επίκαιρος από ποτέ για την Εθνική μας. Η εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα, με το πάντρεμα της εμπειρίας παιδιών όπως του Μαυροπάνου και του Κώστα Τσιμίκα και του νεανικού ενθουσιασμού, σε συνδυασμό με την αφοσίωση στο πλάνο και την αγωνιστική πειθαρχία, μας δίνει βάσιμες ελπίδες για το μέλλον. Φυσικά, ο δρόμος είναι μακρύς και οι προκλήσεις πολλές. Όμως, η φετινή εικόνα της Εθνικής Ελλάδας αποτελεί ένα ισχυρό θεμέλιο πάνω στο οποίο μπορεί να χτιστεί κάτι πραγματικά σπουδαίο. Η σπίθα έχει ανάψει, και μένει να τη διατηρήσουμε ζωντανή και να την μετατρέψουμε σε φλόγα. Η Εθνική μας, με αυτά τα νέα παιδιά και τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, μας καλεί να ονειρευτούμε ξανά και το Παγκόσμιο κύπελλο του 2026 είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία.