Νικόλας Παπαδομιχελάκης: «Η γέννα έχει μια αγριότητα, ο μπαμπάς έχει εικόνες πολεμικής ανταπόκρισης»
Ο ηθοποιός μίλησε για το νεογέννητο κοριτσάκι του, αλλά και την εμπειρία του τοκετού που τη βίωσε από πολύ κοντά.
Ο Νικόλας Παπαδομιχελάκης ήταν καλεσμένος στην εκπομπή του Action 24 «Καλύτερα Αργά» και μίλησε με την Αθηναΐδας Νέγκα για την πατρότητα που του χτύπησε την πόρτα μόλις πριν από λίγες ημέρες, αλλά και για το πώς νιώθει ένας άντρας όταν γίνεται πατέρας. «Είμαι πολύ νέος μπαμπάς, το μωρό μου είναι μόλις δώδεκα ημερών. Είμαι πολύ άυπνος, αλλά δεν πειράζει, είμαστε όλοι μαζί σε αυτό και κάπως το μοιράζουμε, δεν κοιμάται κανείς και είναι για καλό.
Όταν κράτησα για πρώτη φορά το μωρό στην αγκαλιά μου αισθάνθηκα αγάπη και ευτυχία που δεν ήξερα ότι μπορώ να νιώσω ποτέ! Δεν ήμουν προετοιμασμένος γι' αυτό, ή μάλλον ήμουν γι’ αυτό έγινε κιόλας. Δηλαδή βρεθήκαμε δύο άνθρωποι που θέλαμε να κάνουμε κι αυτό. Δεν το πήραμε πολύ σοβαρά. Κάναμε έναν πολιτικό γάμο μεταξύ φίλων και πολύ στενών οικογενειακών συγγενών, αλλά ήταν κάπως πιο πολύ για το να το επισφραγίσουμε μεταξύ μας, όχι για να το δηλώσουμε ή οτιδήποτε.
«Δεν σε προετοιμάζουν γι’ αυτό το πράγμα»
Έχω μεγαλώσει με ένα έλλειμμα της ουσιαστικής παρουσίας της πατρικής φιγούρας, το οποίο είναι πολύ συνηθισμένο και για τη χώρα μας, γιατί οι γυναίκες τα κάνουν όλα και ο μπαμπάς δουλεύει. Δεν είναι θέμα εποχής, δεν το πιστεύω, γιατί εξακολουθεί να γίνεται αυτό. Είμαι σε μια γενιά που τουλάχιστον το ζευγάρι θεωρώ ότι πρέπει να μοιράζεται εξίσου τα βάρη.
Όταν το μωρό είναι βρέφος, είναι λογικό να θέλει τη μαμά του. Θέλει τη μυρωδιά της μαμάς, τη φωνή της, το γάλα. Δεν έχω ζήσει τη μοναξιά του μπαμπά γιατί ως ζευγάρι ήμασταν πολύ ενεργητικοί και μαζί. Και στο να μάθουμε πράγματα για το τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε και στο μαιευτήριο επίσης ήμασταν μαζί φουλ.
Και στον τοκετό ήμουν μέσα, το άντεξα. Θα ξανάμπαινα. Τώρα μάλιστα μπορώ να γίνω μαιευτήρας! Εντάξει, υπήρξαν πράγματα που δεν περίμενα να δω, εννοείται, αλλά εκείνη τη στιγμή πρέπει να έχεις μια ψυχραιμία για τη σύντροφο σου, παρότι βλέπεις ακραίες εικόνες. Η γέννα έχει μια αγριότητα. Δεν σε προετοιμάζουν ακριβώς για αυτό το πράγμα. Και νομίζω για τον μπαμπά που είναι μέσα είναι πιο άγριο ακόμα, γιατί η μαμά με το που γεννήσει έχει αυτή την έκρηξη ευτυχίας και πληρότητας. Ο μπαμπάς έχει ακόμα εικόνες πολεμικής ανταπόκρισης».
