Είναι το παιδί σας ολιγόφαγο; Μάλλον φταίει το DNA και όχι εσείς
Νέα μελέτη ρίχνει φως στις διατροφικές προτιμήσεις νηπίων και παιδιών, τονίζοντας ότι δεν φταίνε οι γονείς για τις κακές διατροφικές επιλογές.
Μια νέα έρευνα στο Journal of Child Psychology and Psychiatry δείχνει ότι η προτίμηση των νηπίων και των παιδιών σε ορισμένα φαγητά έχει γενετική βάση και δεν φταίει το περιβάλλον, δηλαδή οι γονείς.
Ερευνητές από το Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου μελέτησαν το φαινόμενο και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ολιγοφαγία είναι κυρίως μια γενετική ιδιότητα στα παιδιά, ενώ το είδος των τροφίμων είναι σημαντικό μόνο στα νήπια.
Η μελέτη έγινε σε 2.400 ζεύγη πανομοιότυπων (μονοζυγωτικών) και μη-πανομοιότυπων (διζυγωτικών) διδύμων. Οι γονείς τους συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο για τις διατροφικές προτιμήσεις των παιδιών τους από 16 μηνών έως 13 ετών. Επειδή τα πανομοιότυπα δίδυμα έχουν το ίδιο ακριβώς DNA, ενώ τα μη πανομοιότυπα μόνο μέρος αυτού, οι ερευνητές μπόρεσαν με αυτόν τον τρόπο να εξετάσουν αν ευθύνεται το DNA ή το περιβάλλον για τη διαμόρφωση των διατροφικών συνηθειών.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα πανομοιότυπα δίδυμα είχαν παρόμοιες διατροφικές συνήθειες σε αντίθεση με τα μη-πανομοιότυπα που είχαν αρκετές διαφορές, κάτι που ερμηνεύεται με την επίδραση του DNA. Η διακύμανση στο δείγμα μπορούσε να εξηγήσει το 60% των διαφορών στην ολιγοφαγία στους 16 μήνες και το 74% στα 13 χρόνια, σύμφωνα με την έρευνα. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη μελέτη αναφέρεται ότι η ολιγοφαγία κορυφώνεται στα 7 έτη και μετά μειώνεται, καθώς τα παιδιά μπαίνουν στην εφηβεία.
Ο Μόριτς Χέρλε, ερευνητής στο King’s College London και ένας από τους βασικούς ερευνητές της μελέτης, εξηγεί ότι «τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η προτίμηση συγκεκριμένων τροφών οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες».
«Η ολιγοφαγία είναι κυρίως γενετική και όχι αποτέλεσμα του τρόπου ανατροφής των παιδιών», λέει, στο CNN, η Ζέινεπ Νας, ερευνήτρια στο UCL και ένας από τους βασικούς συγγραφείς της μελέτης.
Οι ερευνητές περιγράφουν στη μελέτη πως τα πανομοιότυπα δίδυμα έχουν λιγότερες διατροφικές διαφορές από τα μη-πανομοιότυπα. Η Δρ Άλισον Φίλντες από το Πανεπιστήμιο του Λιντς, που συμμετείχε στη μελέτη, τόνισε ότι «η ολιγοφαγία που εκτείνεται μέχρι τα πρώτα χρόνια της παιδικής ηλικίας δεν σημαίνει ότι είναι και σταθερή. Οι γονείς μπορούν να κάνουν τα παιδιά τους να τρώνε ποικιλία τροφών από την παιδική έως την εφηβική ηλικία, όπου τότε οι φίλοι και οι συνομήλικοι επηρεάζουν περισσότερο τις διατροφικές συνήθειες».
Η καλύτερη κατανόηση των διατροφικών συμπεριφορών και της γενετικής βάσης μπορεί να συμβάλει ώστε οι επιστήμονες να ανακαλύψουν γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν τρώνε υγιεινά και να ανοίξει τον δρόμο για υγιεινές τροφές που είναι πιο ελκυστικές, αναφέρει ο Δρ Νίκολα Πιράστου, ερευνητής στο ιταλικό ινστιτούτο Human Technopole.
