Νομικοί Μονής Σινά: Η συμπεριφορά της Αιγύπτου προκαλεί ανασφάλεια για το μέλλον

Προβληματισμός για την μελλοντική επιβίωση της Μονής Αγίας Αικατερίνης ως ενεργού μοναστηριού με θρησκευτική και λειτουργική ζωή υπάρχει στην νομική ομάδα της Μονής Αγίας Αικατερίνης Σινά, ενώ η απόφαση του τοπικού Εφετείου της Ισμαηλίας του νότιου Σινά προκάλεσε σοκ στην Αθήνα που ανέμενε την υπογραφή μιας οριστικής εξωδικαστικής συμφωνίας που θα έλυνε οριστικά το ιδιοκτησιακό ζήτημα της Μονής και των γαιών της.

«Τα συμπεφωνημένα δέον να τηρούνται» είναι αυτό που μεταφέρει η Ελλάδα μέσα από κάθε δίαυλο επικοινωνίας που διατηρεί με την Αίγυπτο, καθώς η απόφαση του δικαστηρίου -τουλάχιστον όπως έχει διαρρεύσει- παραβιάζει και αντιβαίνει το πνεύμα των δεσμεύσεων που είχε αναλάβει η Αίγυπτος και δια στόματος Αλ Σίσι, μόλις πριν από λίγες ημέρες και μάλιστα από την Αθήνα.

Οι δυο κυβερνήσεις πρέπει να βρουν λύση, ενώ η Αίγυπτος, εφόσον έχει καλές και αγαθές προθέσεις όπως ισχυρίζεται, είναι αναγκαίο να προχωρήσει σε μια νομοθετική ρύθμιση που θα λύνει χωρίς αστερίσκους και οριστικά το ζήτημα και να μην αφήσει την εκκρεμότητα για το μέλλον, καθώς στο νομικό κείμενο της δικαστικής απόφασης ο θρησκευτικός χαρακτήρας της μονής είναι μετέωρος.

Απειλείται η ύπαρξη του μοναστηριού

Ο νομικός σύμβουλος της Μονής Σινά κληθείς να σχολιάσει την δήλωση της προεδρίας της Αιγύπτου για την δέσμευσή της να προστατεύσει τον θρησκευτικό και λατρευτικό χαρακτήρα του μοναστηριού υποστήριξε ότι η ανακοίνωση μιλάει μόνο για τον θρησκευτικό χαρακτήρα και όχι για το ιδιοκτησιακό καθεστώς.

Μάλιστα, επιβεβαίωσε τους φόβους για τον κίνδυνο διάλυσης του μοναστηριού ως θρησκευτικής οντότητας. Η αδελφότητα είναι περί τους 20 μοναχούς ελληνικής καταγωγής με άδειες παραμονής ενός έτους. Μόνο ο Αρχιεπίσκοπος 94 ετών σήμερα έχει αιγυπτιακή υπηκοότητα με ένα προεδρικό διάταγμα του 1974, ο επόμενος Αρχιεπίσκοπος Σιναίου μπορεί να μην έχει υπηκοότητα και να μην αναγνωριστεί ποτέ. Σήμερα η κυβέρνηση της Αιγύπτου αναγνωρίζει τις άδειες παραμονής των μοναχών, αύριο μπορεί να μην τις αναγνωρίζει. Αυτή η συμπεριφορά της Αιγύπτου δημιουργεί μια εύλογη ανασφάλεια για το μέλλον του μοναστηριού.

Σύμφωνα με τον νομικό σύμβουλο της Μονής Σινά Χρήστο Κομπιλίρη, αντί της συμφωνίας, αυτή τη στιγμή όλα είναι στον αέρα.

Επιβεβαιωμένη η απώλεια 25 από τις 71 ιδιοκτησίες

Αν ισχύουν όσα έχουν διαρρεύσει από την δικαστική απόφαση των 160 σελίδων, 25 από τις υπό διαμάχη ιδιοκτησίες της Μονής περνούν οριστικά στην ιδιοκτησία του αιγυπτιακού κράτους, ενώ για τις άλλες 46 το νομικό τους καθεστώς είναι θολό.

Ο νομικός σύμβουλος της Μονής Σινά Χρήστος Κομπιλίρης υποστήριξε στο Action 24 ότι θα πρέπει να δούμε το πλήρες και επίσημο κείμενο της απόφασης που είναι 160 σελίδες, προκειμένου να εξάγουμε σωστό συμπέρασμα. Ωστόσο, από τις χειρόγραφες σημειώσεις που διέρρευσαν προκύπτει ότι όπως είναι διατυπωμένη η απόφαση αναγνωρίζονται περίπου 46 ιδιοκτησίες της μονής στις οποίες υπάρχει μόνο δικαίωμα χρήσης και άσκησης θρησκευτικών καθηκόντων.

Οι υπόλοιπες 25 πρέπει να αποδοθούν στο αιγυπτιακό δημόσιο. Αυτό που τονίζει είναι ότι όλο αυτό το διάστημα υπήρξαν έντονες διαπραγματεύσεις για να επιτευχθεί εξωδικαστικός συμβιβασμός με επίσημη αποστολή από την Ελλάδα και είχαν γίνει επαφές με εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπο της Αιγύπτου, τον κυβερνήτης του Νότιου Σινά και είχαν συζητήσει επί ενός κειμένου που έφτασε σε τελικό στάδιο σύνταξης στο οποίο έμεναν να γίνουν κάποιες τελικές διαμορφώσεις και επί αυτού του κειμένου να υπογραφόταν η συμφωνία που θα έκλεινε την υπόθεση.

Το κείμενο μιλούσε για πλήρη αναγνώριση του ιδιοκτησιακού δικαιώματος της μονής επί του συνόλου των 71 ιδιοκτησιών. Μας έπιασε εξαπήνης η απόφαση δεν υπεγράφη ποτέ η συμφωνία.

Το Κάιρο χρονοτριβούσε για να εκδοθεί η δικαστική απόφαση

Όπως αποκάλυψε ο νομικός σύμβουλος της Μονής, ο ηγούμενος Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός όλες αυτές τις ημέρες βρισκόταν στο Κάιρο αναμένοντας να κληθεί από τις αιγυπτιακές αρχές για υπογραφεί η τελική συμφωνία. Ωστόσο αυτό που ήρθε ως έκπληξη ήταν η δικαστική απόφαση που άφηνε μετέωρο το κείμενο της διμερούς συμφωνίας.

Η πλευρά του μοναστηριού ρίχνει την ευθύνη στην αιγυπτιακή πλευρά εκτιμώντας ότι όλες οι εξελίξεις από την έκδοση της δικαστικής απόφασης μέχρι στην κωλυσιεργία για την υπογραφή της συμφωνίας δείχνουν υπαναχώρηση της αιγυπτιακής πλευράς από την τήρηση των συμφωνηθέντων.

Ο Χρήστος Κομπιλίρης υποστήριξε ότι μετέωρο είναι το νομικό καθεστώς και για τις 46 ιδιοκτησίες για τις οποίες όπως είπε αναγνωρίζεται μόνο η κατοχή και όχι η κυριότητα. Η απόφαση που έχει διαρρεύσει κάνει λόγο για «δικαίωμα χρήσης» όπως μεταφράζεται το χειρόγραφο κείμενο. «25 εκτάσεις χάνονται τελείως. Το κείμενο της συμφωνίας προέβλεπε πλήρες ιδιοκτησιακό δικαίωμα για όλες τις εκτάσεις» είπε χαρακτηριστικά.

Αλλοιώνεται ο θρησκευτικός χαρακτήρας της Μονής

Ο καθηγητής εκκλησιαστικής ιστορίας Γιάννης Παναγιωτόπουλος επισήμανε μια ακόμα πολύ σοβαρή πτυχή του ζητήματος. Από τη στιγμή που τα κειμήλια της μονής όπως εικόνες, σκεύη, λείψανα, βιβλία, κώδικες και περγαμηνές της βιβλιοθήκης χαρακτηρίζονται ως αρχαιολογικά αντικείμενα τότε είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθούν ελεύθερα υπονομεύοντας ακόμα και τον θρησκευτικό χαρακτήρα της Μονής. «Ένας μοναχός πρέπει να πάρει άδεια από τις αρχαιολογικές αρχές για να χρησιμοποιήσει μια εικόνα ή ένα θυμιατό. Παραβιάζεται και η θρησκευτική ελευθερία του μοναστηριού» είπε χαρακτηριστικά.

Ο Χρήστος Κομπιλίρης επιβεβαίωσε ότι υπάρχει έντονη παρέμβαση της αρχαιολογικής υπηρεσίας στην καθημερινή λειτουργία του μοναστηριού. Για κάθε ερευνητή που θέλει να χρησιμοποιήσει το υλικό της βιβλιοθήκης, που είναι η δεύτερη πλουσιώτερη παγκοσμίως μετά από αυτή του Βατικανού, πρέπει να γίνουν αναλυτικές και πλήρεις αναφορές στις αιγυπτιακές αρχές.

Ο Γιάννης Παναγιωτόπουλος είπε ότι απώτερος στόχος της Αιγύπτου είναι να μετατρέψει το μοναστήρι σε μουσείο με εισιτήριο και είσοδο επί πληρωμή και πώς η δικαστική απόφαση είναι το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.