Ρόμπερτ Ρέντφορντ: Ο άνθρωπος πίσω από τον μύθο - Οι απώλειες των γιων του, οι καταχρήσεις και η δόξα

Σταρ κλασικών ταινιών του Χόλιγουντ, σκηνοθέτης βραβευμένος με Όσκαρ, περιβαλλοντολόγος, ακτιβιστής και πνεύμα ανήσυχο, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ έφυγε σήμερα - Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου - από την ζωή σε ηλικία 89 ετών. «Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ απεβίωσε στον ύπνο του, στο σπίτι του στο Σάντανς, στα βουνά της Γιούτα - το μέρος που αγαπούσε, περιτριγυρισμένος από αυτούς που αγαπούσε. Θα μας λείψει πολύ» ανέφερε η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων, Σίντι Μπέργκερ, πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος της Rogers and Cowan PMK.

Ο ίδιος είχε πει σε συνέντευξή του: «Πέρασα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου εστιάζοντας μόνο στο μέλλον, χωρίς να κοιτάζω πίσω. Υπάρχει αυτή η ζωή να ζήσεις, γιατί να μην τη ζήσεις όσο περισσότερο μπορείς για όσο περισσότερο μπορείς;».

Πίσω στον χρόνο...

Ο Τσαρλς Ρόμπερτ Ρέντφορντ, γεννήθηκε το 1936 στην Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια και μεγάλωσε στο Λος Άντζελες. Ο πατέρας του ήταν γαλατάς και αργότερα λογιστής, ενώ η μητέρα του - που απεβίωσε όταν εκείνος ήταν 19 ετών - ήταν νοικοκυρά. Με το σχολείο δεν τα πήγαινε καλά, ενώ λέγεται πως, όταν γύριζε από το σχολείο του στο σπίτι, σταματούσε έξω από τα στούντιο της Fox, για να παρακολουθήσει τους διάσημους ηθοποιούς της εποχής. «Δεν είχα υπομονή... Δεν είχα έμπνευση. Ήταν πιο ενδιαφέρον για μένα να ασχολούμαι με διάφορα άλλα πράγματα και να αναζητώ περιπέτειες πέρα ​​από τις συνθήκες στις οποίες μεγάλωνα» θα πει ο ίδιος αργότερα για τα μαθητικά του χρόνια. Ενώ για τους γονείς του θα δηλώσει: «Ο πατέρας μου φοβόταν να ρισκάρει... οπότε ήθελε το ίσιο και στενό μονοπάτι για μένα, το οποίο απλά δεν ήταν γραφτό να ακολουθήσω. Η μητέρα μου, ό,τι κι αν έκανα, ήταν πάντα συγχωρητική και υποστηρικτική και ένιωθε ότι μπορούσα να κάνω τα πάντα. Όταν πέθανε συνειδητοποίησα ότι δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να την ευχαριστήσω για όσα έκανε για μένα».

Άτακτος και απείθαρχος και στην εφηβεία του, συνήθιζε να κάνει μικροκλοπές ( έκλεβε τάσια αυτοκινήτων ), ενώ κατανάλωνε πολύ αλκοόλ, γεγονός που τον έκανε να χάσει αργότερα την μερική υποτροφία στο πανεπιστήμιο του Κολοράντο, καθώς αποβλήθηκε. Η συνέχεια έχει κάπως έτσι... δουλεύει ως σερβιτόρος σε ένα bar - restaurant, ενώ αργότερα ως εργάτης στην Standard Oil Company προκειμένου να μαζέψει χρήματα και να συνεχίσει τις σπουδές του στην Ευρώπη. 

Τον περισσότερο καιρό τον πέρασε στο Παρίσι, ενώ γράφτηκε και στη Σχολή Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας. Όμως, οι κακές κριτικές των καθηγητών του, τον οδήγησαν στην επιστροφή του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στο Μπρούκλιν θα κάνει μαθήματα ζωγραφικής και στη συνέχεια θα σπουδάσει στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών στη Νέα Υόρκη. Αν και ντροπαλός και κλεισμένος στον εαυτό του, το 1959 ο Ρέντφορντ αποφοιτά από την Ακαδημία και παίρνει τον πρώτο του ρόλο ως ηθοποιός σε ένα επεισόδιο της σειράς «Perry Mason».

Ένα αστέρι γεννιέται

Η πορεία του στο θέατρο ξεκινά στα τέλη της δεκαετίας του ’50, με συμμετοχές σε παραστάσεις του Μπρόντγουεϊ και αφού ακολουθεί μια σειρά από μικρούς ρόλους στην τηλεόραση, το θέατρο και τον κινηματογράφο, αρχίζει να σημειώνει πρόοδο στις αρχές της δεκαετίας του '60. 

Γύρω σε εκείνη την εποχή και συγκεκριμένα το 1958 παντρεύεται την τη Λόλα Βαν Βάγκενεν - από την οποία θα πάρει διαζύγιο το 1985 - και δημιουργεί οικογένεια. Το πρώτο τους παιδί, ο Σκοτ, πεθαίνει από σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου λίγους μήνες μετά τη γέννησή του το 1959. Η Σόνα γεννιέται το 1960, ο Ντέιβιντ το 1962 -και πεθαίνει σε ηλικία 58 ετών από καρκίνο - και η Έιμι το 1970.

Το 1962 θα προταθεί για βραβείο Emmy καλύτερου β' ανδρικού ρόλου το 1962 για την ερμηνεία του στο «Η Φωνή του Τσάρλι Ποντ» και κερδίζει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην αρχική παραγωγή του Μπρόντγουεϊ του 1963, του επιτυχημένου θεατρικού έργου του Νιλ Σάιμον, «Ξυπόλυτοι στο Πάρκο».

Το 1961, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ θα αγοράσει ένα οικόπεδο δύο στρεμμάτων στη Γιούτα για μόλις 500 δολάρια και θα χτίσει ο ίδιος μια καλύβα. «Ανακάλυψα πόσο σημαντική ήταν η φύση στη ζωή μου και ήθελα να βρίσκομαι σε ένα τέτοιο μέρος» θα πει αργότερα στο CNN.

Τα βήματα προς την κορυφή

Στην επαγγελματική του ζωή, η κινηματογραφική όμως επιτυχία έρχεται το 1965 με τον αξέχαστο ρόλο του αμφιφυλόφιλου σταρ του κινηματογράφου στην ταινία «Inside Daisy Clover» δίπλα στη Νάταλι Γουντ, για τον οποίο προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα. 

Το 1969 είναι η χρονιά που θα τον απογειώσει και θα τον καθιερώσει σε σταρ πρώτης γραμμής, με το «Butch Cassidy and the Sundance Kid», στο οποίο συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον Πολ Νιούμαν. Η ταινία κερδίζει 4 Όσκαρ.

Ακολουθούν το «Jeremiah Johnson» (1972), το «The Candidate» την ίδια χρονιά, το «The Way We Were» (1973) με την Μπάρμπρα Στρέιζαντ και το «The Sting» (1973) που ξανασυνέδεσαν το όνομά του με τεράστιες εμπορικές επιτυχίες, αλλά και το «The Great Gatsby» (1974), το «Three Days of the Condor» (1975) και το «All the President’s Men» (1976).

Στα τέλη της δεκαετίας του '70, μετά από ένα παρατεταμένο διάλειμμα από την υποκριτική ο Ρέντφορντ στρέφεται στη σκηνοθεσία με το δράμα «Ordinary People», που κερδίζει τέσσερα Όσκαρ το 1981, συμπεριλαμβανομένων αυτών για την καλύτερη ταινία και την καλύτερη σκηνοθεσία... ένα επίτευγμα που δεν κατάφερε ποτέ ως ηθοποιός.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι το 1980, ίδρυσε στη Γιούτα το «Sundance Institute», τη «μητρόπολη» του ανεξάρτητου κινηματογράφου, και στη συνέχεια το «Sundance Film Festival», που εξελίχθηκε στο σημαντικότερο φεστιβάλ ανεξάρτητου κινηματογράφου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τις επόμενες δεκαετίες διατήρησε την παρουσία του στην μεγάλη οθόνη, παντρεύτηκε την ζωγράφο Σίμπιλ Ζάγκαρς ( 2009 ), συνέχισε να σκηνοθετεί και το 2013 η ερμηνεία του στην ταινία «All is lost» όπου υποδύθηκε τον ναυαγό θεωρήθηκε μια από τις κορυφαίες της καριέρας του. Το 2018 με την ταινία «The Old Man & the Gun» ο κύκλος της υποκριτικής έκλεισε για εκείνον.

Οι διακρίσεις

Ο Ρέντφορντ τιμήθηκε με τιμητικό Όσκαρ για την συνολική του προσφορά στον κινηματογράφο το 2002, με τον Χρυσό Λέοντα για το σύνολο του έργου του από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 2017 και με τιμητικό Σεζάρ το 2019. Με Χρυσή Σφαίρα για την ταινία Inside Daisy Clover, με βραβείο BAFTA καλύτερου ηθοποιού για την ταινία «Tell Them Willie Boy Is Here» και για την ταινία «Downhill Racer». Το 2010 χρίστηκε επίσης Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής και το 2016 έλαβε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας από τον Μπαράκ Ομπάμα. Το 2014 το περιοδικό Time τον κατέταξε στους 100 πιο επιδραστικούς ανθρώπους στον κόσμο. 

Ακτιβιστής με έντονη περιβαλλοντική δράση και όχι μόνο...

Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ στήριξε οργανώσεις για την προστασία της φύσης, ήταν υπέρμαχος των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων, της LGBT κοινότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δεν δίσταζε να τοποθετηθεί δημόσια για πολιτικά ζητήματα.