«Χτίσαμε τη ζωή μας στο τιμόνι» - Η διαδρομή ενός οδηγού μετά από 26 χρόνια στα τρόλεϊ

Μια απόφαση για την κατάργηση του δικτύου των τρόλεϊφέρνει την καθημερινότητα μας, αντιμέτωπη με το τέλος μιας σημαντικής εποχής στις αστικές συγκοινωνίες.

Όμως, πίσω από την κάθε ανακοίνωση, υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν να αποσύρεται ένα κομμάτι της ζωής τους.

Ο Γρηγόρης Καραμαλάκης, οδηγός τρόλεϊ για 26 χρόνια, μιλάει στο Flash.gr, μοιράζεται τις αναμνήσεις του και εκφράζει μια  τεκμηριωμένη διαφωνία για την απόφαση, όχι ως εργαζόμενος, αλλά ως φορολογούμενος πολίτης.

Αναμνήσεις και στιγμές στο κάθισμα του οδηγού

Ο κ. Καραμαλάκης ξεκινά την αναδρομή του θυμούμενος την εξέλιξη του στόλου. «Εμείς όταν ήρθαμε στην εταιρεία υπήρχαν ακόμα τα παλιά τα ρώσικα που λέγαμε τα κίτρινα». Τα παλιά οχήματα αντικαταστάθηκαν σταδιακά με νέας τεχνολογίας, ειδικά ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων. Τα νέα τρόλεϊ ήταν πολύ καλύτερα από πλευράς οδήγησης και βοήθησαν τους εργαζόμενους να δουλέψουν, να χτίσουν τις ζωές τους και να κάνουν οικογένεια.

«Το τιμόνι ήταν ο χώρος εργασίας του, μέρα με τη μέρα, με κρύο, με ζέστη, με όλες τις δυσκολίες που μπορεί να σου τύχουν σε μία βάρδια». Παρότι πολλές φορές ο κόσμος δεν καταλάβαινε ότι ο οδηγός δεν είναι υπεύθυνος για τα δρομολόγια, οι ίδιοι προσπαθούσαν πάντα «με υπομονή να κάνουμε τη δουλειά μας όσο γίνεται καλύτερα». 

Η δουλειά απαιτούσε να είναι κανείς καθισμένος, οδηγώντας «με όλες τις αισθήσεις του στο 100%» για χάρη της ασφάλειας των επιβατών. Φυσικά, υπήρχαν και οι δυσκολίες, όπως η επικινδυνότητα καθημερινά στον δρόμο, όχι μόνο από το κυκλοφοριακό, αλλά και από «διάφορους ανθρώπους που είτε μεθυσμένους είτε βίαιους, έχουμε υποστεί βία εδώ πέρα πάνω».

Ωστόσο, οι αναμνήσεις είναι πολλές και είναι «και όμορφες και κακές». Η συγκοινωνία λειτουργεί 21 ώρες το 24ωρο, κάτι που σήμαινε πως ο κ. Καραμαλάκης και οι συνάδελφοί του δούλευαν «Χριστούγεννα, Πάσχα, όλες τις αργίες με οποιοδήποτε καιρό». Μάλιστα, τα παιδιά τους ζητούσαν να έρθουν να δουν πώς εργάζονται, καθώς τους άρεσε το όχημα, «το τρόλεϊ, οι οθόνες, ο κόσμος».

Η διαφωνία: Γιατί δεν πρέπει να αποσυρθούν τα τρόλεϊ

Στην ερώτηση αν πιστεύει πως είναι όντως τέλος εποχής, ο κ. Καραμαλάκης απαντά κατηγορηματικά: «Εγώ πιστεύω πως όχι, όλοι μας πιστεύουμε πως όχι».

Η διαφωνία του δεν είναι προσωπική ή εργασιακή. Όπως δηλώνει, το πρόβλημα δεν είναι ότι θα χάσουν τη δουλειά τους, αφού απλώς θα μεταφερθούν σε ηλεκτρικά οχήματα. «Διαμαρτυρόμαστε καθαρά για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται το τρόλεϊ».

Ο Γρηγόρης Καραμαλάκης τονίζει τα επιχειρήματα υπέρ της διατήρησης του δικτύου:

Διεθνής τάση: «Σε όλη την Ευρώπη αναπτύσσεται το σύστημα των τρόλεϊ», με τις μισές πόλεις της Ευρώπης να επεκτείνουν τις γραμμές τους και όχι μόνο να αντικαθιστούν τα παλαιότερα οχήματα.

Οικονομία και οικολογία: Το τρόλεϊ είναι ένα μέσο 100% οικολογικό και ανέξοδο. «Ειδικά εδώ στην Ελλάδα που εμείς έχουμε μια υποδομή που την έχει πληρώσει ο Έλληνας φορολογούμενος». Το μόνο που χρειάζεται είναι καινούργια οχήματα και οδηγό, καθώς το τρόλεϊ κυκλοφορεί 24 ώρες το 24ωρο χωρίς να χρειάζεται φόρτιση. «Δεν χρειάζεται να αντικαταστήσεις τα τρόλεϊ με ηλεκτρικά λεωφορεία. Μπορείς να έχεις στο μείγμα και τρόλεϊ και ηλεκτρικά λεωφορεία» λέει ο κ. Καραμαλάκης χαρακτηρίζοντας το τρόλεϊ «ένα ανέξοδο μέσο μεταφοράς» το οποίο χρειάζεται μόνο έναν οδηγό.