«Το Αμερικανικό Όνειρο είναι νεκρό»: Οι περισσότεροι Αμερικανοί πιστεύουν πως η κυβέρνηση τους λέει ψέματα

Το άστρο της «αμερικανικής ιδέας» φαίνεται πως δύει εντός των συνόρων της. Σε μια εξαιρετικά διχασμένη χώρα, η απαισιοδοξία και ο κυνισμός είναι η μόνη τρέχουσα κοινή συνισταμένη. Τα 2/3 των Αμερικανών πιστεύουν πως είναι «μάλλον αλήθεια» πως η κυβέρνηση λέει εκούσια ψέματα στους πολίτες. Η καχυποψία διαπερνά όλες τις κομματικές γραμμές αφού μια ισχυρή πλειοψηφία των οπαδών του Τραμπ (64%) και εκείνων της Κάμαλα Χάρις (70%) είναι σύμφωνοι με την εκτίμηση.

Σχεδόν η μισή Αμερική, το 49%, θεωρούν πως οι καλές εποχές για τη χώρα τους ανήκουν πια στο παρελθόν, σύμφωνα με δημοσκόπηση που διηνήργησε η Public First-ανεξάρτητη εταιρεία δημοσκοπήσεων με έδρα το Λονδίνο-για λογαριασμό του Politico. Το ποσοστό υπερβαίνει σαφώς εκείνο του 41% που πιστεύει πως η εποχή της ευημερίας έρχεται. Ένα γενικευμένο αίσθημα ανησυχίας για το μέλλον και την κατεύθυνση της χώρας είναι προφανές και στις δύο κατηγορίες του εκλογικού σώματος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η αποκλειστική δημοσκόπηση του Politico σχεδόν ένα χρόνο μετά την επανεκλογή του Τραμπ στην Προεδρία καταδεικνύει το ισχυρό αποτύπωμα απαισιοδοξίας που διακατέχει το εκλογικό σώμα, με έμφαση στους Δημοκρατικούς. Σχεδόν τα 2/3 όσων ψήφισαν την Χάρις πιστεύουν πως «οι καλές εποχές για τη χώρα είναι πίσω μας», σχεδόν διπλάσιοι από τους οπαδούς του Τραμπ που συμμερίζονται την ίδια άποψη. Το 55% των ψηφοφόρων του Τραμπ εκτιμούν πως «οι καλές εποχές έρχονται».

Περισσότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους της Χάρις, το 51%, θεωρούν πως η Αμερική είναι «μια δημοκρατία που δεν λειτουργεί», σε αντίθεση με το 52% εκείνων που ψήφισαν Τραμπ οι οποίοι πιστεύουν πως «η Αμερική είναι μοντέλο δημοκρατίας». Η απαισιοδοξία των Δημοκρατικών είναι αναμενόμενα τόσο ισχυρή ώστε το 70% βρίσκουν πως η ζωή είναι χειρότερη απ΄ό,τι ήταν πριν από 5 χρόνια, την ώρα που το 42% -μικρότερο του αναμενομένου- των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων θεωρούν πως είναι καλύτερη.

«Το Αμερικανικό Όνειρο δεν υπάρχει πια»

Ίσως το πιο εντυπωσιακό εύρημα της μέτρησης, οι απαντήσεις των ερωτώμενων στη φράση «Το Αμερικανικό Όνειρο δεν υπάρχει πια». Η ιδέα-άλλοτε θεωρούμενη ως μέρος της εθνικής πεποίθησης για την μοναδική ικανότητα της χώρας να βελτιώνει τη ζωή κάποιου μέσω της σκληρής δουλειάς και της πειθαρχίας- φαίνεται να φθίνει. Σχεδόν οι μισοί του συνόλου του εκλογικού σώματος, το 46%, απάντησαν πως δεν υπάρχει πια. Μόλις 26% του συνόλου των οπαδών των δύο κομμάτων και 38% των ψηφοφόρων Τραμπ διαφώνησαν. Αναλυτές σχολιάζουν πως αυτή η απάντηση αντικατοπτρίζει την γενίκευση της δυσαρέσκειας των πολιτών για την πορεία της οικονομίας. Αξιοσημείωτο είναι πως οι ηλικίες 18-24 και από τα δύο κόμματα εμφανίζονται ακόμη πιο απαισιόδοξες από τους άνω των 65.

«Οι Αμερικανοί γνωρίζουν πως η κοινωνία τους είναι πολωμένη και πιστεύουν πως αυτό θα χειροτερέψει»

Παράλληλη με τη γενικευμένη απαισιοδοξία έρχεται και η διευρυνόμενη αντίληψη μεταξύ των Αμερικανών πολιτών για την πολιτική πόλωση. Οι περισσότεροι από τους Αμερικανούς ενήλικους, το 59%, εκτιμούν πως η πόλωση της κοινής γνώμης είναι «πολύ» ή «σχετικά» χειρότερη απ΄ ό,τι ήταν πριν από 5 χρόνια. Στους ερωτώμενους που συμφωνούν με την άποψη αυτή επικρατούν οι άνω των 65. Ο Ρεπουμπλικανός Γερουσιαστής Ραντ Πολ σχολίασε σε συνέντευξή του την περασμένη εβδομάδα πως η αμερικανική πολιτική έχει υποβαθμιστεί εξαιτίας του διαδικτύου και των ανώνυμων κακόβουλων σχολίων: «Η ανωνυμία επιδεινώνει την οργή και παγιδεύει τους ανθρώπους». Από την πλευρά του, ο Δημοκρατικός Γερουσιαστής Κρις Μέρφι, γνωστός επικριτής του Τραμπ, είπε στο Politico: «΄Εχουμε κρίση σύνδεσης και νοήματος σε αυτή τη χώρα. Ο Τραμπ είναι ένα σύμπτωμα και όχι η αιτία αυτής της κρίσης».

Ενώ το γενικό συμπέρασμα-52%- είναι πως είναι αναγκαία μια «ριζοσπαστική αλλαγή» για να βελτιωθεί η ζωή στις Ηνωμένες Πολιτείες, περίπου το 1/3 των Αμερικανών ζητούν μια «επανάσταση» με το 32% εξ αυτών να είναι ψηφοφόροι του Τραμπ. Ένα πολιτικό τοπίο κατά γενική ομολογία απόλυτα ρευστό η εξέλιξη του οποίου είναι, κατά τα φαινόμενα, αδύνατο να προβλεφθεί ακόμη και από έμπειρους δημοσκόπους.

Επιμέλεια: Βασιλική Κουκίου