Κοίμηση ή Μετάσταση της Θεοτόκου: Οι διαφορές ορθόδοξης και καθολικής θεολογίας
Γιατί η ορθόδοξη και η ρωμαιοκαθολική παράδοση και θεολογία προσεγγίζουν με διαφορετικό τρόπο το γεγονός αυτό.
Η Εκκλησία τιμά στις 15 Αυγούστου την Κοίμηση της Θεοτόκου, μία από τις μεγαλύτερες εορτές του εκκλησιαστικού έτους, τόσο στην ορθόδοξη Ανατολή όσο και στην ρωμαιοκαθολική Δύση. Σε πολλές χώρες –όπως και στην Ελλάδα– ο Δεκαπενταύγουστος αποτελεί επίσημη κρατική αργία.
Ωστόσο, η ορθόδοξη και η ρωμαιοκαθολική παράδοση και θεολογία προσεγγίζουν με διαφορετικό τρόπο το γεγονός αυτό. Στην ορθόδοξη Εκκλησία, η εορτή αναφέρεται στην Κοίμηση της Θεοτόκου, ενώ στην ρωμαιοκαθολική, στη Μετάσταση ή Ανάληψή της στους ουρανούς.
Πως προκύπτει αυτή η διαφορά
Από πού, όμως, προέρχεται αυτή η θεολογική διαφορά ανάμεσα στις δύο μεγάλες Εκκλησίες;
Στο Flash.gr μίλησε ο Νίκος Κουρεμένος, διδάκτωρ Θεολογίας, φωτίζοντας τις ομοιότητες αλλά κυρίως την προέλευση των διαφορών.
«Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, η Παναγία, αν και άσπιλη από προσωπικές αμαρτίες, μετείχε κι αυτή στην κοινή ανθρώπινη μοίρα ως φορέας του προπατορικού αμαρτήματος· γνώρισε δηλαδή τον θάνατο, την κοίμηση, ενώ το σώμα της μεταφέρθηκε από τον ίδιο τον Χριστό στην ουράνια δόξα», επισημαίνει.
Αντίθετα, στην ρωμαιοκαθολική παράδοση, συνεχίζει ο Νίκος Κουρεμένος, «με τη δογματική κατοχύρωση της Άμωμης Σύλληψης (1854) και της Μεταστάσεως στους ουρανούς (1950), ουσιαστικά αμφισβητείται η μετοχή της στον θάνατο, αφού θεωρείται ότι δεν μετείχε ούτε στο προπατορικό αμάρτημα. Έτσι, πιστεύεται ότι μεταστάθηκε με το σώμα της στον ουρανό στο τέλος της επίγειας ζωής της, χωρίς προηγουμένως να πεθάνει».
Κατά συνέπεια, η ορθόδοξη παράδοση αναδεικνύει το μυστήριο της Αναστάσεως μέσα από την ταπείνωση του θανάτου, ενώ η καθολική τονίζει την προνομιακή σχέση και την άμεση μετοχή της Μητέρας στη δόξα και την μακαριότητα του Υιού της.
