Παναθηναϊκός: Ο μεταγραφικός σχεδιασμός επί Ρουί Βιτόρια και η υπόθεση Ταρέμι

Κάθε «χωρισμός» έχει και τα παρεπόμενά του και πολλές φορές λέγονται πολλά και διάφορα μετά. Πάνω στον εκνευρισμό; Για να δείξει η μία ή η άλλη πλευρά πως η δική της «ευθύνη» για το «διαζύγιο» είναι μικρότερη; Σίγουρα πάντως λέγονται (και γράφονται) πολλά. Κάτι αντίστοιχο έγινε λίγες ώρες μετά το τέλος της σχέσης ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ρουί Βιτόρια.

Λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση για τη λύση της συνεργασίας των δύο πλευρών, οι πορτογαλικές αθλητικές ιστοσελίδες «πλημμύρισαν» με θέσεις του 55χρονου τεχνικού –προφανώς μέσω του Πορτογάλου πρώην δημοσιογράφου Ρουί Μεντόσα, ο οποίος λειτουργεί εδώ και χρόνια ως image maker και «άτυπο» γραφείο Τύπου του Βιτόρια- πως το πρότζεκτ δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί διότι «...οι παίκτες που αποκτήθηκαν δεν ήταν ίδιας ποιότητας με τους παίκτες που αποχώρησαν» και πως «...ο Βιτόρια ήθελε τον Ταρέμι και αποκτήθηκε ο Ντέσερς».

Συγκεκριμένα η «A Bola» έγραψε πρώτη τα εξής: «Σύμφωνα με το περιβάλλον του 55χρονου Πορτογάλου προπονητή, "ο Ρουί Βιτόρια και ο Παναθηναϊκός κατέληξαν σε συμφωνία για φιλική λύση του συμβολαίου". Η απόφαση "λήφθηκε" μετά από συνάντηση με παράγοντα του συλλόγου, το πρωί της Δευτέρας και, από πλευράς του προπονητή, θεωρήθηκε επίσης ότι δεν υπήρχαν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για να συνεχίσει στο πρότζεκτ, κυρίως λόγω της έλλειψης ποιότητας των παικτών που ήρθαν, σε σύγκριση με τους παίκτες που έφυγαν για την Σπόρτινγκ (Ιωαννίδης και Βαγιαννίδης), οι οποίοι αποτελούσαν τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία του Παναθηναϊκού».

Αμέσως μετά ακολούθησε άλλο δημοσίευμα απ’ την «O Jogo» το οποίο ανέφερε: «Ο Πορτογάλος τεχνικός βρισκόταν εδώ και καιρό σε ρήξη με τους διοικούντες του αθηναϊκού κλαμπ, κυρίως λόγω της έλλειψης ποιοτικών ενισχύσεων. Κατά την άποψή του, οι παίκτες που αποκτήθηκαν δεν έχουν σε καμία περίπτωση την ποιότητα εκείνων που αποχώρησαν. Οι ποδοσφαιριστές που μεταγράφηκαν στη Σπόρτινγκ, για παράδειγμα, αποτέλεσαν τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην ιστορία του Παναθηναϊκού, αποφέροντας (μαζί με την πώληση του Μαξίμοβιτς) έσοδα 39 εκατομμυρίων ευρώ.

Για την επίθεση αποκτήθηκε ο Σιρίλ Ντέσερς, ο οποίος ήταν μόλις η τρίτη επιλογή του Βιτόρια. Σύμφωνα με πληροφορίες της “O Jogo”, ο προπονητής είχε ως προτεραιότητα την απόκτηση του Ταρεμί (που κατέληξε στον αντίπαλο Ολυμπιακό) ή, εναλλακτικά, του Μπάνζα. Από την άλλη, τρεις από τους παίκτες που έφτασαν στην ομάδα (Ανάς Ζαρουρί, Μίλος Πάντοβιτς και Βιθέντε Ταμπόρδα) δεν ήταν επιλογές του ίδιου».

Ο Βιτόρια δεν «συμμετείχε», αλλά αποφάσιζε

Σίγουρα δεν είναι κι ότι καλύτερο να υπάρχουν τέτοιου είδους «εντάσεις» μετά από ένα «διαζύγιο», όπου κάθε πλευρά προσπαθεί να διατηρήσει όσο το δυνατόν πιο «ατσαλάκωτη» την εικόνα της. Πολύ περισσότερο όταν η πλευρά αυτή αφορά τον προπονητή που μόλις αποχώρησε από μία ομάδα και είναι ήδη στην «αγορά» ψάχνοντας την... επόμενη.

Ωστόσο, ορισμένα πράγματα θα πρέπει να αποτυπώνονται στη σωστή τους διάσταση, χωρίς... φιοριτούρες και χωρίς να κρύβονται πράγματα κάτω από το... χαλάκι.

Απ’ όλους τους προπονητές της εποχής Αλαφούζου, ο Βιτόρια ήταν πιθανότατα εκείνος που είχε τη μικρότερη «συμμετοχή» στις μεταγραφές. Προσοχή «συμμετοχή» επί της διαδικασίας, όχι «λόγο» στην τελική απόφαση, διότι την τελευταία λέξη σε όλα την έλεγε εκείνος. Δεν ήθελε, ωστόσο, να εμπλέκεται στις διαδικασίες μίας μεταγραφής. Έδινε τα χαρακτηριστικά που ήθελε π.χ. για τον επιθετικό, για τον δεξιό μπακ, για τον εξτρέμ και για τον στόπερ, αλλά δεν εμπλεκόταν ο ίδιος ενεργά στο ψάξιμο του κάθε παίκτη.

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς επί παραδείγματι ξεψάχνιζε προσωπικά τον κάθε υποψήφιο μεταγραφικό στόχο, μιλώντας δύο και τρεις μέρες με πολύ κόσμο μέχρι να αποφασίσει αν θα πήγαινε σε μία επιλογή. Ο Τερίμ είχε εμπλοκή σε πολλές υποθέσεις, ο Αλόνσο λιγότερο, αλλά είχε φέρνοντας ο... ίδιος τον Πελίστρι στην Ελλάδα.

Οι δύο εξαιρέσεις με Κότσαρη και Ρενάτο

Ο Βιτόρια έδινε αγωνιστικά χαρακτηριστικά, ο Παναθηναϊκός έψαχνε κι έφερνε στο τραπέζι μία, δύο ή τρεις περιπτώσεις ανάλογα με αυτά που ζητούσε ο Πορτογάλος τεχνικός, αλλά την τελική επιλογή κι απόφαση την έπαιρνε ο ίδιος. Το αν θα έκλεινε ο ένας παίκτης ή ο άλλος γινόταν με δική του τελική απόφαση. Και μάλιστα υπήρξε και παίκτης που είχε τεθεί επί τάπητος ως πιθανός στόχος και «κόπηκε» απ’ τον Βιτόρια. Διότι έτσι ήταν η διαδικασία. Μοναδική εξαίρεση σ’ όλο αυτό μέσα απ’ τις 11 κινήσεις που έκανε ο Παναθηναϊκός το περασμένο καλοκαίρι, ήταν η απόκτηση του τρίτου γκολκίπερ Κωνσταντίνου Κότσαρη, ο οποίος έπρεπε να αποκτηθεί και για την ευρωπαϊκή λίστα, προκειμένου να υπάρχει ισορροπία με τους «γηγενείς» και δη τους «club trained players». Κι επίσης μοναδική εξαίρεση στη «συμμετοχή» του Βιτόρια ήταν στην υπόθεση του Ρενάτο Σάντσες, όπου λόγω της προσωπικής σχέσης που έχει ο ίδιος με τον Πορτογάλο σούπερ σταρ, πήρε δύο τηλέφωνα (καθοριστικά) για να τον «ψήσει» να συνεχίσει την καριέρα του στην Ελλάδα.

Ο Παναθηναϊκός πήγε να πάρει τον Ταρέμι

Σε ότι αφορά τώρα το θέμα του Ταρέμι και του επιθετικού γενικότερα. Ο Παναθηναϊκός πήγε κανονικά να αποκτήσει τον Ταρέμι. Δεν είπε δηλαδή κάποιος απ’ το κλαμπ πως «...εμείς την κόβουμε αυτή την υπόθεση και πάμε να πάρουμε άλλον παίκτη». Προσπάθησε να τον αποκτήσει τον Ταρέμι, δεν κατέστη δυνατόν να υπάρξει συμφωνία με την Ίντερ -η οποία τα είχε ήδη βρει με τον Ολυμπιακό- κι ακολούθως τέθηκαν επί τάπητος προς τον Βιτόρια τα ονόματα των Ντέσερς, Ντόλμπεργκ κι ενός ακόμη φορ, με τον ίδιο να επιλέγει τον Νιγηριανό επιθετικό, ο οποίος είχε την απόλυτη έγκρισή του ως μεταγραφή κι επιλογή.

Αυτή ήταν η διαδικασία που ακολουθήθηκε σ’ όλο το μεταγραφικό καλοκαίρι του Παναθηναϊκού. Και όσο κι αν η «συμμετοχή» του Βιτόρια ήταν μικρή, όλες οι τελικές αποφάσεις για κάθε παίκτη που αποκτήθηκε απ’ τους «πράσινους» είχαν τη δική του υπογραφή.

Πηγή: Athletiko