Άγγελος Ποστέκογλου: Το σύντομο και χαοτικό τέλος στη Νότιγχαμ Φόρεστ
39 μέρες, έξι ήττες, καμία νίκη. Η σύντομη θητεία του Ποστέκογλου στη Φόρεστ ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή αποτυχία.
Όταν η Τσέλσι έκανε το 3-0 μέσα στο City Ground, οι φίλαθλοι της Νότιγχαμ Φόρεστ δεν εξερράγησαν. Δεν υπήρξαν μαζικές αποδοκιμασίες, ούτε οργισμένες αντιδράσεις. Μερικοί φώναξαν, κάποιοι έβρισαν τον προπονητή, με το πλέον γνωστό «You ‘re getting sucked on the morning». Μα πάνω απ’ όλα, επικρατούσε κάτι πιο ανησυχητικό: απάθεια.
Για τον Άγγελο Ποστέκογλου, αυτό ήταν και το τέλος, μιας σύντομης και πικρής διαδρομής. Ο Έλληνοαυστραλός τεχνικός απομακρύνθηκε από τη Νότιγχαμ Φόρεστ ,18 λεπτά μετά το σφύριγμα της λήξης και μόλις 39 ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του (η δεύτερη συντομότερη θητεία προπονητή στην ιστορία της Premier League). Το όνειρο κράτησε λιγότερο από έξι εβδομάδες.
Η επιστροφή στη Ευρώπη στο καλοκαίρι των αλλαγών
Το καλοκαίρι, όλα έδειχναν διαφορετικά. Η Φόρεστ έμοιαζε να πατάει γερά στο έδαφος μετά τη συμμετοχή της στην Ευρώπη για πρώτη φορά εδώ και τρεις δεκαετίες. Ο ιδιοκτήτης, Ευάγγελος Μαρινάκης, στο πιο ακριβό καλοκαίρι της ιστορίας της, είχε επενδύσει πάνω από 130 εκατομμύρια λίρες για μεταγραφές, με την ομάδα να θέτει ως στόχο μια σταθερή παρουσία στην πρώτη εφτάδα και αξιοπρεπή πορεία στο Europa League.
Ο Νούνο Εσπίριτο Σάντο, που είχε οδηγήσει τη Φόρεστ στην Ευρώπη, αποχώρησε μετά από ένταση στις σχέσεις του με τη διοίκηση. Στη θέση του ήρθε ο Ποστέκογλου, κουβαλώντας τη φήμη του επιθετικού, θεαματικού ποδοσφαίρου και της δυναμικής παρουσίας που είχε χτίσει στη Σέλτικ και στην Τότεναμ.
Όμως από την πρώτη στιγμή, οι συνθήκες έμοιαζαν διαφορετικές. Πολλές μεταγραφές, ελάχιστη συνοχή, και μια διοίκηση που έδειχνε ανυπόμονη. Η Φόρεστ είχε ποντάρει σε έναν προπονητή με ισχυρή προσωπικότητα, αλλά δεν του άφησε χρόνο να χαράξει την δική του πορεία.
Η μέρα που όλα κατέρρευσαν
Το παιχνίδι με την Τσέλσι ήταν το αποκορύφωμα μιας σχέσης προβληματικής. Το 3-0 στο City Ground δεν ήταν απλώς άλλη μία ήττα ήταν η στιγμή που το κοινό αποδέχθηκε ότι το πείραμα είχε αποτύχει.
Η εικόνα του Βαγγέλη Μαρινάκη να αποχωρεί από την θέση του γύρω στο 60ο λεπτό έμοιαζε προφητική. Λιγότερο από είκοσι λεπτά μετά το τέλος του ματς, ο αναμενώμενος χωρισμός επισημοποιήθηκε. Ένα σύντομο, ψυχρό δελτίο τύπου έβαλε τέλος σε μια συνεργασία που δεν πρόλαβε καν να ξεκινήσει.
Ο απολογισμός του Ποστέκογλου: οκτώ παιχνίδια, έξι ήττες, δύο ισοπαλίες, καμία νίκη. Μια στατιστική που δεν αφήνει περιθώρια ερμηνειών.
Μια ενδεκάδα γεμάτη... ερωτήματα
Πριν καν ξεκινήσει το παιχνίδι με την Τσέλσι, το κοινό είχε μπερδευτεί. Ο Ταϊβό Αβονίγι, που δεν είχε παίξει λεπτό από την προετοιμασία, βρέθηκε βασικός. Οι νέες, ακριβές μεταγραφές – ΜακΑτί, Μπακβά, Καλιμουεντό, Χάτσινσον – έμειναν εκτός αποστολής.
Κι όμως, στο πρώτο ημίχρονο η Φόρεστ έδειξε σφιχτή και πειθαρχημένη, όμως όλα κατέρρευσαν μέσα σε δέκα λεπτά.
Μια... ταύτιση που ποτέ δεν υπήρξε
Η Φόρεστ τα τελευταία χρόνια είχε καταφέρει να αναγεννηθεί. Ο Στιβ Κούπερ είχε εμφυσήσει στην ομάδα πίστη και ελπίδα. Το City Ground ξαναβρήκε ζωή. Όλα αυτά χάθηκαν μέσα σε λίγες εβδομάδες.
Ο Ποστέκογλου δεν κατάφερε ποτέ να συνδεθεί με το κοινό. Στις συνεντεύξεις Τύπου μιλούσε περισσότερο για τον εαυτό του και την Τότεναμ, παρά για τη Φόρεστ. «Κάποια στιγμή πρέπει να υπερασπιστείς τον εαυτό σου», είπε προ ημερών. Όμως στο Νότιγχαμ κανείς δεν ήθελε απολογίες, ήθελαν δέσμευση.
Η επικοινωνιακή του ψυχρότητα, σε συνδυασμό με τις αμφιλεγόμενες επιλογές του, δημιούργησαν μια αίσθηση απόστασης. Δεν έδειξε ποτέ να «ανήκει» στη Φόρεστ και το κοινό των «reds» δεν τον αγκάλιασε ποτέ.
Τρεις αλλαγές σε διάστημα τριών μηνών
Η ευθύνη, ωστόσο, δεν ανήκει αποκλειστικά στον προπονητή. Η διοίκηση της Φόρεστ λειτουργεί εδώ και καιρό χωρίς σχέδιο. Κάθε κρίση αντιμετωπίζεται με μια αλλαγή προπονητή, κάθε ήττα με μια βιαστική απόφαση.
Η απόλυση του Νούνο Εσπίριτο Σάντο ήταν το πρώτο λάθος: η ομάδα είχε σταθερή πορεία, μα οι εσωτερικές διαφωνίες έγιναν πρόφαση για ρήξη. Η πρόσληψη του Ποστέκογλου ήρθε με ενθουσιασμό αλλά χωρίς συγκεκριμένο πλάνο για το πώς το επιθετικό του ποδόσφαιρο θα ταίριαζε σε ένα ρόστερ γεμάτο παίκτες άλλης φιλοσοφίας.
Κανείς δεν περίμενε άμεσα αποτελέσματα, αλλά ούτε και 39 ημέρες — χρόνος ανεπαρκής για να γνωρίσεις την ομάδα, πόσο μάλλον να την αλλάξεις.
Στατιστικά που λένε την αλήθεια
Οι αριθμοί της Φόρεστ με τον Ποστέκογλου είναι αδυσώπητοι:
8 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις
6 ήττες, 2 ισοπαλίες
0 νίκες
0 αγώνες χωρίς να δεχθεί γκολ
Μόλις 5 τέρματα υπέρ
Αλλά πίσω από τα νούμερα κρύβεται κάτι βαθύτερο: έλλειψη προσανατολισμού. Η ομάδα άλλαξε συστήματα, πρόσωπα και ρόλους με ταχύτητα που κανείς δεν μπορούσε να ακολουθήσει. Η ταυτότητα που είχε χτιστεί τα προηγούμενα χρόνια χάθηκΜετά τον Ποστέκογλου – και τώρα τι;
Ο Άντζε Ποστέκογλου ήρθε για να δώσει στη Φόρεστ φιλοσοφία και πειθαρχία. Έφυγε χωρίς να προλάβει να χτίσει τίποτα. Ίσως έφταιξε η αδυναμία προσαρμογής του, ίσως η ανυπομονησία της διοίκησης, ίσως και τα δύο.
Το βέβαιο είναι ότι η Φόρεστ, μια ομάδα με τεράστια ιστορία και συναισθηματικό βάθος, ξανακυλάει στο ίδιο μοτίβο: επενδύει στο όνειρο χωρίς να χτίζει το θεμέλιο.
Και σε αυτό το σκηνικό, ο Ποστέκογλου δεν είναι παρά ένα ακόμη κεφάλαιο στην αλυσίδα της αυτοκαταστροφής.
Όπως θα μπορούσε να συνοψιστεί με μια φράση:
«Το χειρότερο πράγμα δεν είναι να σε μισούν. Είναι να μη νοιάζονται.»
Στη Νότιγχαμ, δυστυχώς, η αδιαφορία επέστρεψε. Και αυτή τη φορά, ίσως χρειαστεί πολύς καιρός για να φύγει.